Category Archives: News
மோடி ஆட்சியில் ஊழல்!! அன்னா ஹஸாரேவுக்கு அழைப்பு!
Narendra Modi - more than one lakh crore Corruption
ஏப்ரல் 12, அஹ்மதாபாத்: குஜராத் பிரதேச காங்கிரஸ் கமிட்டியின் தலைவர் அர்ஜுன் மோத்வாடியா அம்மாநிலத்தை ஆளும் மோடி அரசுக்கெதிராக ஊழல் எதிர்ப்பு பிரச்சாரம் மேற்கொள்ள காந்தியவாதி அன்னா ஹஸாரேவுக்கு அழைப்பு விடுத்துள்ளார்.
இந்தியாவில் ஊழல் ஆட்சியாளர்களை விசாரணைச் செய்யும் லோக்பால் மசோதாவை நிறைவேற்றக்கோரி காந்தியவாதியும், சமூக ஆர்வலருமான அன்னா ஹஸாரே உண்ணாவிரதப் போராட்டம் நடத்தி அதில் வெற்றியும் கண்டுள்ளார்.
பின்னர் அவர் பேட்டியளிக்கையில், அனைத்து மாநிலங்களுக்கும் சென்று ஊழலுக்கு எதிராக போராட்டம் நடத்தப்போவதாக அறிவித்திருந்தார். இதனை கருத்தில் கொண்டு குஜராத் மாநில காங்கிரஸ் தலைவர் மோதிவாடியா அன்னா ஹஸாரேவை குஜராத் மாநிலத்தில் ஊழலை எதிர்த்து பிரச்சாரம் செய்ய அழைப்பு விடுத்துள்ளார்.
இதுக்குறித்து அவர் மேலும் கூறியதாவது: “நரேந்திர மோடியின் அரசு ஒரு லட்சம் கோடி ஊழல் புரிந்துள்ளது. இந்த ஊழல் கடந்த பத்தாண்டுகளாக குஜராத்தை மோடி தலைமையிலான பா.ஜ.க அரசு ஆட்சிபுரியும் வேளையில் நடந்ததாகும்.
சுஜ்லாம் சுஃப்லாம் யோஜ்னா திட்டத்தில் ஏறத்தாழ ஆயிரம் கோடி ரூபாய் ஊழல் நடந்துள்ளது. டாட்டாவின் நானோ கார் திட்டத்திற்கு அனுமதியளித்ததால் அரசுக்கு 31 ஆயிரம் கோடி இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளது.
பிபபாவ் பவர் நிறுவனம் மற்றும் ஸ்வான் எனர்ஜி நிறுவனத்திற்கும் குஜராத் அரசுக்கும் இடையே நடந்த ஒப்பந்தத்தின் வாயிலாக 10 ஆயிரம் கோடி ரூபாய் அரசுக்கு இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளது.
அன்னா ஹஸாரே லோக்பால் மசோதாவுக்காக போராடினார். ஆனால் கடந்த 7 ஆண்டுகளாக மோடி அரசு ஆட்சியாளர்களின் ஊழலை விசாரிக்கும் ‘லோகாயுக்தா’வை இதுவரை நடைமுறைப்படுத்தவில்லை. இவ்வாறு மோத்வாடியா தெரிவித்துள்ளார்.
லோகாயுக்தாவை நியமித்தால் தனது ஊழல் சந்தி சிரிக்கும் என பயந்துதான் அதனை நடைமுறைப்படுத்தாமல் இருந்து வருகிறார் மோடி. சொந்த நாட்டு குடிமக்களான பல்லாயிரக்கணக்கான முஸ்லிம்களை கொடூரமாக கொலைச் செய்வதற்கு தலைமை வகித்த மோடி, தற்பொழுது அம்மாநிலத்தில் முஸ்லிம்களை இரண்டாந்தர குடிமக்களாக நடத்திவருகிறார்.
மாநிலத்தை கொள்ளையடிப்பதிலும், குடிமக்களை கொலைச்செய்யத் தூண்டுவதிலும் கைத்தேர்ந்த மோடி தமிழக சட்டமன்றத் தேர்தலில் போட்டியிடும் பா.ஜ.க வேட்பாளரை ஆதரித்து பிரச்சாரம் செய்யும் வேளையில் ஊழலைக் குறித்தும், குடும்ப ஆட்சியைக் குறித்தும் ரொம்பவே அலட்டிக்கொண்டார்.
வேதம் ஓதுவது கேடுகெட்ட சாத்தான் என்பது தமிழ வாக்காளர்களுக்கு தெரியாதா என்ன?
அஹ்மதாபாத்: குஜராத் பிரதேச காங்கிரஸ் கமிட்டியின் தலைவர் அர்ஜுன் மோத்வாடியா , அம்மாநிலத்தை ஆளும் மோடி அரசுக்கெதிராக ஊழல் எதிர்ப்பு பிரச்சாரம் மேற்கொள்ள காந்தியவாதி அன்னா ஹஸாரேவுக்கு அழைப்பு விடுத்துள்ளார்.
இந்தியாவில் ஊழல் ஆட்சியாளர்களை விசாரணைச் செய்யும் லோக்பால் மசோதாவை நிறைவேற்றக்கோரி காந்தியவாதியும், சமூக ஆர்வலருமான அன்னா ஹஸாரே உண்ணாவிரதப் போராட்டம் நடத்தி அதில் வெற்றியும் கண்டுள்ளார். பின்னர் அவர் பேட்டியளிக்கையில், அனைத்து மாநிலங்களுக்கும் சென்று ஊழலுக்கு எதிராக போராட்டம் நடத்தப்போவதாக அறிவித்திருந்தார்.
இதனை கருத்தில் கொண்டு குஜராத் மாநில காங்கிரஸ் தலைவர் மோதிவாடியா அன்னா ஹஸாரேவை குஜராத் மாநிலத்தில் ஊழலை எதிர்த்து பிரச்சாரம் செய்ய அழைப்பு விடுத்துள்ளார். இதுக்குறித்து அவர் மேலும் கூறியதாவது: “நரேந்திர மோடியின் அரசு ஒரு லட்சம் கோடி ஊழல் புரிந்துள்ளது. இந்த ஊழல் கடந்த பத்தாண்டுகளாக குஜராத்தை மோடி தலைமையிலான பா.ஜ.க அரசு ஆட்சிபுரியும் வேளையில் நடந்ததாகும்.
சுஜ்லாம் சுஃப்லாம் யோஜ்னா திட்டத்தில் ஏறத்தாழ ஆயிரம் கோடி ரூபாய் ஊழல் நடந்துள்ளது. டாட்டாவின் நானோ கார் திட்டத்திற்கு அனுமதியளித்ததால் அரசுக்கு 31 ஆயிரம் கோடி இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளது. பிபபாவ் பவர் நிறுவனம் மற்றும் ஸ்வான் எனர்ஜி நிறுவனத்திற்கும் குஜராத் அரசுக்கும் இடையே நடந்த ஒப்பந்தத்தின் வாயிலாக 10 ஆயிரம் கோடி ரூபாய் அரசுக்கு இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளது.
அன்னா ஹஸாரே லோக்பால் மசோதாவுக்காக போராடினார். ஆனால் கடந்த 7 ஆண்டுகளாக மோடி அரசு ஆட்சியாளர்களின் ஊழலை விசாரிக்கும் ‘லோகாயுக்தா’வை இதுவரை நடைமுறைப்படுத்தவில்லை. இவ்வாறு மோத்வாடியா தெரிவித்துள்ளார். லோகாயுக்தாவை நியமித்தால் தனது ஊழல் சந்தி சிரிக்கும் என பயந்துதான் அதனை நடைமுறைப்படுத்தாமல் இருந்து வருகிறார் மோடி.
சொந்த நாட்டு குடிமக்களான பல்லாயிரக்கணக்கான முஸ்லிம்களை கொடூரமாக கொலைச் செய்வதற்கு தலைமை வகித்த மோடி, தற்பொழுது அம்மாநிலத்தில் முஸ்லிம்களை இரண்டாந்தர குடிமக்களாக நடத்திவருகிறார். மாநிலத்தை கொள்ளையடிப்பதிலும், குடிமக்களை கொலைச்செய்யத் தூண்டுவதிலும் கைத்தேர்ந்த மோடிர்.
தமிழக சட்டமன்றத் தேர்தலில் போட்டியிடும் பா.ஜ.க வேட்பாளரை ஆதரித்து பிரச்சாரம் செய்யும் வேளையில் ஊழலைக் குறித்தும், குடும்ப ஆட்சியைக் குறித்தும் ரொம்பவே அலட்டிக்கொண்டார். வேதம் ஓதுவது கேடுகெட்ட சாத்தான் என்பது தமிழ வாக்காளர்களுக்கு தெரியாதா என்ன?
Analysis of the West Bengal Assembly Election
Mamata Banerjee
It would not be an overstatement that the 2011 West Bengal Assembly election verdict was a historic one. The world’s longest-serving democratically elected Communist government was shown the door on 13 May 2011 by the Trinamool Congress led by Mamata Banerjee. The Communist Party of India (Marxist) (CPI[M])-led Left Front, which had governed West Bengal for a record 34 years, was reduced to a mere 62 seats in the 294-seat Assembly while the Trinamool surged to 184 seats, well over the majority mark. The Trinamool’s ally, the Indian National Congress, won 42 seats.
The magnitude of the Left’s defeat can be gauged from the results of the last Assembly election in 2006. Then the Left Front had won 233 seats to the Trinamool’s 30. The turnaround for the Trinamool was in the making for some time. In elections first to the panchayat or local-level bodies in 2008, then the 2009 Lok Sabha elections and finally the civic polls in 2010, the Trinamool Congress had steadily increased its vote share in both rural and urban Bengal. The national Lok Sabha elections, where the Left Front’s share of seats fell from 35 to 15 while the Trinamool Congress’ jumped from one to 19, was a clear indication of the erosion of the Left’s support. In the 2011 Assembly elections, there was a 12 per cent swing in the vote share in favour of the Trinamool, while the Left Front suffered from a little under 9 per cent swing away from it.
There were several reasons for the defeat of the Left Front in the Assembly polls. Perhaps the most critical was the strong momentum for change blowing in West Bengal. This was summed up in the Trinamool’s slogan of ‘poriborton’ or change which struck a chord with the voters. Voter discontent was high because by every possible indicator Bengal was lagging behind other states. Beginning in the 1970s, there was a flight of industry from the state, which was once an industrial powerhouse. By 2007-08, the share of manufacturing in the state’s net domestic product had fallen to 7.4 per cent compared to 13.6 per cent in neighbouring Orissa. At the same time, West Bengal’s share in employment in the manufacturing sector fell from 13.3 per cent in 1976-77 to 5.0 per cent in 2008-09. Agriculture and land distribution was one of the early success stories for the Left Front, but even agricultural production had flattened out long ago.
Along with the exit of capital, Bengal suffered from a brain drain with students, who had the wherewithal, leaving to better their prospects. The Left Front did not help matters by doing away with English for several years in government primary schools. But what was most shocking was the state of health and education, the two areas where a Communist government was expected to have the most impact. The number of hospitals beds per 100,000 people in rural Bengal is 3.8 compared to an all-India average of 17.5. In education, the drop- out rate of students is over 75 per cent compared to an all-India average of 60 per cent. More worryingly, the education system had been completely taken over by CPI(M) party apparatchiks.
What, however, decisively swung the mood in favour of the Trinamool were the agitations around the industrial projects in Singur, the site for the Tatas’ Nano factory, and Nandigram, the site for a chemical hub to be operated by an Indonesian multinational. Both projects foundered on the acquisition of land, which was owned by small to medium farmers, by the Left Front government. The compensation package offered by the Government was rejected by many of the farmers. Mamata used the discontent to mobilise support among the rural peasantry, which had traditionally been one of the most die-hard supporters of the Left. Beginning with Mamata’s 26-day fast from 3 December 2006 on behalf of farmers in Singur, who were protesting acquisition of their land, and culminating in crippling protests in 2008 that eventually led to the relocation of the Nano project to Gujarat, Singur became emblematic of the Trinamool wave that has since swept the state. In between, on 14 March 2007 the police, reportedly along with CPI(M) cadre, fired on protesting peasants, an incident which caused a real dent in the Left Front’s rural support. In this period there were several other incidents of political violence in the state.
Singur and Nandigram were critical events in other ways. There was an outpouring of anger against the government’s policies by Kolkata’s intellectuals, who have traditionally been Left-leaning. Street marches were organised and the famous slogan of the 1970s – ‘Tomar naam amaar naam, Vietnam Vietnam (Vietnam is your name and mine)’ – was resurrected in another guise: ‘Tomar naam amaar naam, Nandigram Nandigram (Nandigram is your name and mine)’. Mamata, whose support base had so long been confined to the urban underclass, was now being vociferously backed by both the intelligentsia and the rural poor.
There were three other reasons for the landslide victory for Trinamool. First, Muslims – who comprise nearly a quarter of Bengal’s population and are heavily concentrated in the countryside – have traditionally supported the Left. But over the past two years they have switched their allegiance to Trinamool, partly because of Nandigram and partly due to the Left’s failure to improve their lot, a fact highlighted in the Sachar Commission Report commissioned by the central government. Second, the high turnout of nearly 84 per cent, aided by a six-phase election with unprecedented security, allowed many citizens who had not voted in earlier elections out of fear of reprisals to vote this time around. This worked to the Trinamool’s advantage.
Third, the attitude of the Left contributed in no small measure to Mamata’s success. During the election campaigning, CPI(M) leaders kept insisting that that their party had recovered from the reverses of the past three years. Even a day before the results were announced, a party assessment predicted that the Left Front would win a narrow majority. Clearly the CPI(M) – which won a mere 40 seats and saw most of its prominent leaders, including chief minister Buddhadeb Bhattacharjee, bite the dust – was living in denial. Such was the anti-Left sentiment that even its traditional bastions in south-west Bengal were not left untouched. However, the Left Front still won just under 41 per cent of the vote share showing that it might be down but not out. Whether the CPI(M), the leading light of the Front, will take meaningful measures to connect with the people or take refuge in these numbers, as indicated by its central leadership in the immediate reaction to the election result, remains to be seen.
Mamata clearly has the mandate to bring about change in Bengal. Unusual for a regional party, the Trinamool had issued a vision document before the election which sets out a time- bound agenda for reviving the state. While the goals, such as reviving industry and agriculture, are laudable, getting fresh investment for the state in the wake of Singur and Nandigram will be a real challenge. Besides, the Left Front has left the state’s finances in a mess and West Bengal is saddled with a huge debt burden, which is among the highest in the country. There is also the threat of political violence, which has been a recurrent feature in Bengal over the past decade, not to forget the Maoist threat in the state’s most under-developed and tribal dominated regions bordering Jharkhand. How the CPI(M) cadre, used to the benefits of state patronage for over three decades, and the Trinamool workers flush with victory will react over the next few months, will be critical to the state’s future.
Despite the challenges, there are a few things going right for Mamata. Being a crucial coalition partner in the Congress-led United Progressive Alliance government at the centre gives her the leverage to get central funds and investment for West Bengal. She has strategically offered ministerial berths to the Congress in West Bengal despite having the numbers to form the government on her own. But more than anything else, she has the backing and goodwill of a large portion of Bengal’s citizens who have seen the state stagnate and fall behind the rest of India over the past two decades.
இஸ்லாமியர்கள் இதயத்தில் இடம் பிடித்தது யார்?
எஸ்.எம்.இதயத்துல்லா, தமிழக அமைப்புச் செயலர், அகில இந்திய காங்கிரஸ். : தி.மு.க., ஆட்சியில் சிறுபான்மையினரான முஸ்லிம்களுக்கும், கிறிஸ்தவர்களுக்கும் பல்வேறு சலுகைகள் கிடைத்துள்ளன. சென்னை காயிதே மில்லத் கல்லூரிக்கும், மதுரை வக்பு போர்டு கல்லூரிக்கும் 50 ஏக்கர் நிலம் வழங்கி, கல்லூரி கட்டிக் கொடுக்கப்பட்டது. ஷேக் மற்றும் சையது போன்ற இனங்களைத் தவிர, உருது முஸ்லிம் உள்ளிட்ட அனைவரும் பிற்படுத்தப்பட்டோர் பட்டியலில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளனர்.
நபிகள் நாயகம் பிறந்த தினத்தை விடுமுறை நாளாக அறிவித்து, உலமாக்களுக்கு ஓய்வு ஊதியம் வழங்கி நல வாரியம் அமைக்கப்பட்டது. இலவச சைக்கிள் வழங்கப்பட்டது; சிறுபான்மை கமிஷன் அமைத்தது; அதற்கு அரசு அதிகாரம் வழங்கப்பட்டது.
தமிழ்நாடு முஸ்லிம் பொருளாதார மேம்பாட்டுக் கழகத்தை அமைத்து, கடன் உதவி மற்றும் வேலைவாய்ப்பு பயிற்சி உள்ளிட்ட நலத்திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்பட்டன. முஸ்லிம்களுக்கு இட ஒதுக்கீடு அறிவித்து, மூன்றே மாதங்களில் அரசாணை வெளியிடப்பட்டது. இட ஒதுக்கீட்டில் வந்த ரோஸ்டர் பிரச்னை சரி செய்யப்பட்டது. முஸ்லிம் பெண்கள் உதவிச் சங்கம் அமைத்து மாவட்டந்தோறும் 10 லட்சம் ரூபாய் மானியத்தை தி.மு.க., அரசு வழங்கியது.
பிற மாநிலங்களில் வழங்கப்படாத சிறுபான்மையினருக்கான கல்வி உதவித் தொகையை முதல்வர் கருணாநிதி வழங்கினார். அதற்காக மாநில அரசின் 25 சதவீதத்தை தி.மு.க., அரசு வழங்கியது. சுப்ரீம் கோர்ட் உத்தரவின் பேரில் உருவான திருமண பதிவு சட்டத்தில் சிறுபான்மை மக்களுக்கு திருத்தம் வழங்கப்பட்டது.கிறிஸ்தவ, முஸ்லிம் சிறுபான்மையினர் பள்ளிக்கூடங்களில் வேலை செய்யும் 11 ஆயிரம் ஆசிரியர்களுக்கு, தி.மு.க., அரசு சம்பளம் வழங்கியது. சமச்சீர் கல்வி முறையில் அரபி, உருது போன்ற சிறுபான்மை மொழிகளுக்கு இருந்த பிரச்னையையும் தி.மு.க.,வே தீர்த்து வைத்துள்ளது.
பெரும்பான்மை மற்றும் சிறுபான்மை மக்களுக்கு தேவைப்படும் வழிபாட்டுத் தலங்களுக்கு உள்ளாட்சித் துறையே அதிகாரம் வழங்கலாம் என, சமீபத்திய தேர்தல் அறிக்கை மூலம் தி.மு.க., தெளிவுபடுத்தியுள்ளது. இரண்டு முஸ்லிம்கள், இரண்டு கிறிஸ்தவர்களுக்கு அமைச்சர் பதவியை வழங்கி முஸ்லிம்களை முதல்வர் கருணாநிதி பெருமைப்படுத்தினார். ஒவ்வொரு சட்டசபை தேர்தலிலும், மற்ற கட்சிகளை விட கூடுதல் எம்.எல்.ஏ., சீட்டுகள் வழங்கி பரிவு காட்டி வருகிறார்.
இட ஒதுக்கீடு மூலம் நான்கு மடங்கு பொறியியல் கல்லூரி இடங்களும், மூன்று மடங்கு மருத்துவக் கல்லூரி உள்ளிட்ட பல்வேறு கல்வி, வேலை வாய்ப்பில் முஸ்லிம்களுக்கு கூடுதல் இடங்கள் கிடைத்தன. எனது கோரிக்கையை ஏற்று, 3.5 சதவீதத்திலிருந்து 5 சதவீதம் இட ஒதுக்கீடு முஸ்லிம்களுக்கு வழங்குவேன் என வாக்குறுதி அளித்துள்ளார் முதல்வர்.
ஆனால், அ.தி.மு.க., அரசு சிறுபான்மையினரை தண்டிக்கும் வகையில் மதமாற்ற தடைச் சட்டத்தை கொண்டு வந்தது. முஸ்லிம்களின் பாரம்பரிய தொகுதியான வாணியம்பாடி இடைத்தேர்தலில், முஸ்லிம் சமுதாயத்தினருக்கு சீட் வழங்கவில்லை. ஆந்திராவில் சிறுபான்மையினருக்கு வழங்கப்பட்ட இட ஒதுக்கீட்டை ஜெயலலிதா எதிர்த்தார். நான்கு ஆண்டுகளாக, முஸ்லிம் சமுதாயத்தைச் சேர்ந்த அமைச்சர் இல்லாமல் அ.தி.மு.க.,வின் முந்தைய ஆட்சி நடந்தது.
எஸ்.எம்.பாக்கர், தேசிய தலைவர், தவ்ஹீத் ஜமாஅத் கட்சி. : நான் தான் முஸ்லிம்களின் முதல் நண்பன் என்றும், சிறுபான்மையினரின் பாதுகாவலர் என்றும் சொல்லிக்கொள்ளும் கருணாநிதியால் நேரடியாக முஸ்லிம்களுக்கு சென்றடையும் திட்டம் ஏதுமில்லை. உலமாக்களுக்கு முதலில் எம்.ஜி.ஆர்., தான் பென்ஷன் வழங்கினார். வக்பு போர்டுக்கு கட்டடம் கட்ட எம்.ஜி.ஆர்., தான் நிலம் கொடுத்து உதவினார். ஜெயலலிதா கட்டடம் கட்டிக் கொடுத்தார்.
முஸ்லிம்களுக்கு ஜீவாதார பிரச்னை இட ஒதுக்கீடு குறித்து, 1997ம் ஆண்டு லத்தீப், சட்டசபையில் கருணாநிதியிடம் இட ஒதுக்கீடு வேண்டும் என்று கேட்டதற்கு, “லத்தீப் பாய்! என்னை குழப்ப பார்க்கிறீர்கள். முடியாது என்று உங்களுக்கு தெரியாதா’ என்று கேட்டவர் தான் கருணாநிதி.
ஜெயலலிதா முதல்வராக இருந்தபோது, 2006ம் ஆண்டு சிறுபான்மை நல பிற்படுத்தப்பட்டோர் நல ஆணையம் புதுப்பிக்கப்பட்டு, அதில் திருத்தம் கொண்டு வர, ஓராண்டு காலம் நிர்ணயம் செய்யப்பட்டது. கருணாநிதி ஆட்சிக்கு வந்தபோது, ஆணையத்தை கலைத்துவிட்டு, சிறுபான்மை மக்கள் நல ஆணையம் அமைத்து, வரைமுறைகளை ஏற்படுத்த இரண்டு ஆண்டு அவகாசம் அளித்தார். ஆணையத்தில் முஸ்லிம்கள் யாரும் இடம்பெறவில்லை.
“நாங்கள், 156 ஜாதியில் ஒரு ஜாதியாக இருக்கிறோம். அதிலிருந்து எங்களை தனியாக பிரித்துவிடுங்கள்’ என்று கேட்டதற்கு, முடியாது என்று கருணாநிதி சொல்லிவிட்டார். முஸ்லிம்களுக்கான இடஒதுக்கீடை 7 சதவீதம் ஆக்க வேண்டும் என்று பல போராட்டங்கள் நடத்தினோம். பயன் ஏதுமில்லை. தி.மு.க., அரசில், முஸ்லிம்கள் எத்தனை பேர் பயனடைந்துள்ளனர் என்று வெள்ளை அறிக்கை விட வேண்டும் என்று கேட்டதற்கு இதுவரை பதில் இல்லை. தேர்தல் நெருங்கியதும், 5 சதவீத இட ஒதுக்கீடு தருகிறேன் என்கிறார். இது முஸ்லிம்களை ஏமாற்றும் வேலை.
வக்பு போர்டுக்கு சொந்தமான ஒரு லட்சம் கோடி ரூபாய் மதிப்புள்ள சொத்துக்கள் அன்னியர்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ளன என்று வக்பு போர்டு தலைவர் அப்துல் ரகுமான் தெரிவித்துள்ளார். திருச்சியில், தி.மு.க., அறிவாலயம் கட்டியுள்ள இடத்தில் வாகன நிறுத்தம் உள்ள இடம், வக்பு வாரியத்திற்கு சொந்தமானது. அதை, அந்த இடத்தை வைத்திருந்தவரிடம் எழுதி வாங்கியுள்ளனர்.
ஜெயலலிதா, சிறுபான்மையினரை அடக்கி ஆள நினைக்கவில்லை. ஆனால், தி.மு.க.,வின் சிறுபான்மை பிரிவாக முஸ்லிம் லீக் மாற்றப்பட்டுள்ளது. தி.மு.க., அரசின் மிகப்பெரிய சாதனை, முஸ்லிம்களை தீவிரவாதி என 1996ம் ஆண்டு கருணாநிதி சொன்னது தான். 1996ம் ஆண்டு கோவையில் நடந்த கலவரத்தில் 19 முஸ்லிம்கள் சுட்டுக்கொல்லப்பட்டனர். அவர்களின் குடும்பங்களுக்கு கருணாநிதி வந்து ஆறுதல் சொல்லவில்லை. 1998ம் ஆண்டு கோவையில் குண்டு வெடிப்பு நடந்தது.
கருணாநிதி வந்து ஆறுதல் சொல்லியிருந்தால் அனைவரிடமும் சமாதானம் நிலவியிருக்கும். கோவை குண்டுவெடிப்பு சம்பவத்தில் 164 முஸ்லிம்கள் கைது செய்யப்பட்டனர். இவர்களில் 12 பேரை தவிர மற்றவர்கள், 14 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு விடுதலை செய்யப்பட்டனர். இவர்கள் சிறையில் எத்தனை துன்பங்களை அனுபவித்திருப்பர் என்று கருணாநிதிக்கு தெரியாதது இல்லை.
WikiLeaks: India's Muslims largely unattracted to extremism
Image via Wikipedia
London: India’s over 150 million Muslim population is largely unattracted to extremism, US diplomatic cables have said, endorsing India’s vibrant democracy, inclusive culture and nationalistic nature of the minority community.
“Separatism and religious extremism have little appeal to Indian Muslims, and the overwhelming majority espouse moderate doctrines,” Former US envoy to India, David Mulford said in a cable released by whistle blower website WikiLeaks.
“India’s growing economy, vibrant democracy, and inclusive culture, encourage Muslims to seek success and social mobility in the mainstream and reduces alienation.
With Indian Muslim youth increasingly comfortable in the mainstream, the pool of potential recruits is shrinking, while Muslim families and communities provide little sanction or support to extremist appeals,” the cable said.
The vast majority (of Muslims) remain committed to the Indian state and seek to participate in mainstream political and economic life, it said.
“India’s vibrant democracy, inclusive culture and growing economy have made it easier for Muslim youth to find a place in the mainstream, reduced the pool of potential recruits, and the space in which Islamic extremist organisations can operate,” the leaked WikiLeaks cable said, according to Guardian.
Although there are a wide variety of Islamic religious, political and social organisations, most Muslims join or support secular groups without a specific Islamic identity.
No exclusively Muslim organisation has succeeded in mobilising more than a small portion of the Muslim faithful.
India’s vibrant democracy has ensured that the large Muslim community has a voice in politics and recent elections have demonstrated that Muslim voters are courted actively by political parties, the leaked cable said.
“With a Muslim President (APJ Abdul Kalam) occupying the highest political position in the country, Muslims have been encouraged to seek political power in electoral and parliamentary politics, all but eliminating the appeal of violent extremism,” the cable added.
India’s secular education system increasing integrates Muslim students into the mainstream and has spawned a growing and prosperous Muslim middle class.
The cable said that “Young and dynamic Muslims are popular culture heroes in sports (Sania Mirza) and Bollywood (Sharrukh Khan and many others).
The message for young Muslims is that they are Indians first and Muslims second, and that they can fully participate in Indian society and culture and win the adulation and respect of other Indians, regardless of religion.”
Bollywood beauties Rani Mukerji and Vidya Balan light up Gulf News office
Controversies don’t really matter, film star says
Dubai: Forget on-set drama and diva tantrums, there was no love lost between Bollywood beauties Rani Mukerji and Vidya Balan as they came into Gulf Newsfor an interview and helped put together an edition of tabloid! last night.
Mukerji, who plays a journalist in the film No One Killed Jessica, looked beautiful in a bronze slit dress while Balan, who plays the sister of a murdered girl, was dressed in an Indian-inspired maxi dress with embroidery.
“Controversies don’t really matter,” Mukerji said, when asked about the stories regarding her tiff with Balan. “Whether we are friends or pretend to be friends or not friends doesn’t affect a movie.”
Balan added: “At the end of the day what is most important is how we perform and that is what people should look at, not the controversies around the stars.”
Although they seemed to be having fun as they cracked jokes, the drama, which they have come to promote, has a much darker story line.
A retelling of the murder of Jessica Lal, an Indian model who was brutally shot to death by an Indian politician’s son in 1999, the story and the case following it have become one of India’s most high profile criminal cases, thanks to the powerful people involved.
Mukerji, who’s back to the big screen after a long break, said the story had to be told and that she was lucky to be involved in the film. “It’s also fitting because Jessica’s birthday is coming up on January 5,” she said.
No One Killed Jessica will release across the UAE on January 6.
The Colour Of Blood In Indian State of West Bengal
Replying to a question in the State Assembly on December 23, 2010, West Bengal Chief Minister Buddhadeb Bhattacharjee claimed,
Because of sustained joint operations by 35 companies of Central Reserve Police Force (CRPF), six companies of Nagaland Police and 51 companies of State Police, the situation in Goaltore, Salboni and Midnapore Sadar blocks of West Midnapore and that in Bankura and Purulia has greatly improved… The situation has changed in the past three months. Some of the blocks [in Jungalmahal] are terror free… (However) Till the situation improves in Jharkhand and Orissa, it would be difficult to keep Bengal unaffected. Till such a time, the paramilitary forces should be there.
Earlier, in an interview to a TV Channel in Kolkata on November 13, the Chief Minister asserted, “The Maoist leadership is now divided. They are now cornered.”
Ironically, on December 17, cadres of the Communist Party of India – Maoist (CPI-Maoist) had shot dead seven workers of the All India Forward Block (AIFB, a party belonging to the ruling Left coalition in the State) at Baghbinda village of Jhalda in Purulia District.
In fact, West Bengal has witnessed a dramatic spurt in Maoist-related fatalities in 2010. According to the South Asia Terrorism Portal (SATP) data base, 425 persons including 328 civilians, 36 Security Forces (SF) personnel and 61 Maoists, including cadres of the Maoist-backed People’s Committee against Police Atrocities (PCPA), were killed in the State in 2010 (till December 26), as against 158 persons, including 134 civilians, 15 SF personnel and nine Maoists killed in the State in 2009. With this, West Bengal has now earned the dubious distinction of recording the highest Maoist-related fatalities in 2010, dislodging Chhattisgarh, which had topped the list since 2006. The intervening years have seen an extraordinary rise in Maoist-related fatalities in West Bengal, from just six in 2005, through 24 in 2008, and up to 158 and 418, respectively, in 2009 and 2010.
|
Year
|
Civilian
|
SF
|
Maoist
|
Total
|
|
2005
|
5
|
1
|
0
|
6
|
|
2006
|
9
|
7
|
4
|
20
|
|
2007
|
6
|
0
|
1
|
7
|
|
2008
|
19
|
4
|
1
|
24
|
|
2009
|
134
|
15
|
9
|
158
|
|
2010*
|
328
|
36
|
61
|
425
|
Source: SATP, *Data till December 26, 2010
Significantly, the civilian casualty figure of 328, which includes the fatalities in the Gyaneshwari Express derailment incident (148) of May 28, 2010, is by far the highest among the Maoist affected States for any past year, followed distantly by Chhattisgarh in 2006, with 189 civilian fatalities. In 2010, Chhattisgarh and Jharkhand, each, recorded 71 civilian fatalities. Civilian fatalities in West Bengal recorded a 145 per cent increase over the elevated base level of 134 for 2009, already the highest among Maoist-affected States, though West Bengal was placed third in total fatalities last year.
The principal cause for this dramatic escalation is the rapid expansion of the Maoists in the State, and their focused infiltration of the tribal movement in Lalgarh, as a result of which they have taken control of wide areas despite mounting pressure from the SFs. The movement in Lalgarh snowballed after a failed assassination attempt targeting the Chief Minister and then Union Minister for Steel Ram Vilas Paswan at nearby Salboni on November 2, 2008, and the clumsy Police responses that followed. Significantly, unlike other States, the expanding Maoist sway is confronted by the organised (and often armed) cadres of the ruling Communist Party of India-Marxist (CPI-M) in West Bengal. In order to hold the area under their control, the Maoists have neutralised the CPI-M cadre base and terrorised the masses – tactics that explain the large number of CPI-M cadre and ‘sympathisers’ among the ‘civilian’ fatalities in the State. Indeed, of the 328 civilians killed in 2010, CPI-M leaders and cadre account for as many as 116.
SF fatalities have also risen to 36 in 2010, from 15 in 2009, even as 61 Maoists were killed, as against nine in 2009, reflecting increasing direct confrontation between the SFs and the Maoists.
In terms of spatial distribution, fatalities in Maoist-related incidents have been reported from five Districts: West Midnapore (365), Purulia (33), Bankura (23), Birbhum (2) and Murshidabad (2). By comparison, 2009 recorded Maoist-related fatalities from West Midnapore (135), Purulia (10), Bankura (8), Jalpaigudi (1), Murshidabad (1), and South 24-Pargana (2). The focus of Maoist activities evidently remains in West Midnapore District, though the Maoists have also succeeded in intensifying their activities in Purulia and Bankura Districts.
The State witnessed 14 major incidents (involving three or more casualties) through 2010. The most significant among these included:
February 15, 2010: Over 100 armed CPI-Maoist cadres attacked the paramilitary Eastern Frontier Rifles (EFR) camp at Silda, just 30 kilometers from Midnapore town, in the West Midnapore District, killing 24 EFR personnel. One civilian who was injured in the cross fire died later. Another seven troopers were also injured.
May 19: Four CRPF personnel and a Deputy Commandant were killed, while another trooper was critically injured, when CPI-Maoist cadres triggered a landmine explosion targeting the car they were travelling in near Lalgarh in West Midnapore District.
May 28, 2010: At least 148 passengers were killed when cadres of the Maoist-backed PCPA sabotaged the railway track between Khemasoli and Sardiha Railway Stations near Jhargram in West Midnapore District, causing the derailment of 13 coaches of the Gyaneshwari Express. Another 145 persons suffered injuries.
June 16: At least 12 CPI-Maoist cadres were killed and several others injured in an encounter between the Maoist and a joint SF contingent at Ranja Forest near Lalgarh in West Midnapore District of West Bengal.
July 26: Six cadres of the CPI-Maoist, including a woman, and a CRPF trooper were killed in an encounter in the dense forests under Goaltore Police Station in West Midnapore District. 12 weapons, including SLRs and INSAS rifles, were also recovered from the site of the encounter.
August 26: Just before being killed by SFs, Umakanta Mahato, a prime accused in Gyaneshwari Express derailment case, held a ‘people’s court’ at midnight at Kalabani village, near Jhargram in West Midnapore District and ‘sentenced’ three supporters of ruling CPI-M to death after branding them Police informers. The CPI-M sympathizers were executed immediately.
The Maoists were also involved in at least 25 cases of landmine explosions, 18 incidents of arson, and two incidents of abduction (an overwhelming majority of abduction cases go unreported because of fear of the Maoists), and gave bandh (general shut down) calls on at least 29 occasions through 2010. The Maoists also executed seven ‘swarming attacks’ involving significant numbers of their People’s Militia in 2010, as against eight such attacks in 2009.
There were, however, significant SF successes in 2010, including the killing of six Maoists, along with Sidhu Soren, the founding ‘commander-in-chief’ of Sidhu Kanu Gana Militia, in an encounter in Maleta forest in Goaltore area of West Midnapore District on July 26, 2010; the Ranja forest encounter of June 16, 2010, in which at least 12 Maoists were killed; and the Hathilot Forest encounter (near Lakhanpur) of March 25, 2010, where Maoist Politburo member Koteswar Rao alias Kishan was injured. Most significantly, the PCPA founder-president, Lalmohan Tudu, was killed by the SFs on February 22, 2010, along with at least two other PCPA cadres.
These operational successes were compounded by key arrests. Four members of the Maoists’ West Bengal State Committee, including ‘state secretary’ Sudip Chongdar aka Kanchan aka Batas, Anil Ghosh aka Ajoyda, Barun Sur aka Bidyut, and Kalpana Maity, wife of Ashim Mondal aka Akash, were arrested from Kolkata on December 3 and 4, 2010. A day after these arrests, Asim Mondal aka Akash, a senior member of the State Committee, admitted “The arrest is unfortunate and no doubt it is a jolt for our organisation.” Earlier, on March 2, 2010, Venkateswar Reddy aka Telugu Dipak, another State Committee member, had been arrested from Sarshuna near Calcutta. Dipak was the suspected mastermind of the February 15, 2010, attack on the EFR camp at Silda. Indeed, an abrupt leadership vacuum among the Maoists in West Bengal seems to have been created, with seven of the 11 State Committee members either behind bar or dead. [The 11 member Committee included: Kanchan, Deepak, Anil Ghosh, Barun Sur, Dwijen Hembram, Sashdhar Mahato, Madhai Patra, Nirmalda, Mansaram Hembram aka Bikash, Asim Mondal aka Akash and Kalpana Maity aka Anu.]
Further, Bapi Mahato, a prime accused in the Gyaneshwari Express derailment case as well as a senior member of the Maoist-backed PCPA was arrested by a joint team of the West Bengal and Jharkhand Police from the Adityapur area of Jamshedpur in Jharkhand on June 20, 2010. According to the SATP database, at least 245 arrests have been made in 2010 in connection with Maoist activities. On June 18, 2010, however, State Chief Secretary Ardhendu Sen claimed that SFs operating in the Jungalmahal area, which includes Bankura, Purulia and West Midnapore Districts, had arrested “about 400 to 500 Maoists”. Nevertheless, the mastermind behind almost all the Maoist attacks in the region, Koteswar Rao aka Kishanji, CPI-Maoist Politburo member in charge of West Bengal, Bihar, Jharkhand and Orissa, remains elusive.
Expecting that the pressure mounted by the SFs would induce some Maoists to lay down arms, the State announced its new surrender policy on June 15. The ‘package’ followed Central Government guidelines, with a one-off payment of INR 150,000, vocational training for three months, and INR 2,000 in a monthly stipend for each surrendering cadre. If arms were also surrendered, they would receive, in addition, INR 15,000 for an AK-47 rifle, INR 25,000 for a machine gun, and INR 3,000 for a pistol or revolver. On June 17, West Bengal Director General of Police (DGP) Bhupinder Singh stated, “We have received feelers that a number of people are willing to surrender.” By December 26, 2010, however, only five Maoists had surrendered, after the announcement of the ‘package’.
Despite the many SF successes, however, there is little reason for any great optimism. The Chief Minister’s claim that ‘the situation has changed in the past three months’, while not altogether incorrect, nevertheless glosses over the reality of continuing killings in the State, despite the deployment of 92 SF companies in the Jungalmahal area.
|
Month
|
Civilians
|
SFs
|
Terrorists
|
Total
|
|
January
|
13
|
1
|
6
|
20
|
|
February
|
6
|
26
|
9
|
41
|
|
March
|
10
|
0
|
6
|
16
|
|
April
|
15
|
0
|
2
|
17
|
|
May
|
175
|
5
|
0
|
180**
|
|
June
|
17
|
1
|
15
|
33
|
|
July
|
25
|
1
|
9
|
35
|
|
August
|
11
|
0
|
7
|
18
|
|
September
|
14
|
1
|
2
|
17
|
|
October
|
11
|
0
|
2
|
13
|
|
November
|
13
|
0
|
2
|
15
|
|
December
|
18
|
1
|
1
|
20
|
|
Total*
|
328
|
36
|
61
|
425
|
[**Note: The unusually high number of May is because of the Gyaneshwari Express derailment incident in which 148 persons were killed]
Again, the Chief Minister’s claim that “some of the blocks are terror free” cannot be accepted without qualification. It is, of course, the case that, on October 18, 2010, at least 12,000 CPI-M cadres marched 12 kilometres from Dharampur and Goaltore to Lalgarh and ‘reclaimed’ the area amid tight security. According to media reports, earlier, an armed rally of CPI-M party cadres, led by its Zonal Committee Secretary Annuj Pandey, who was driven out of his residence in Dharampur in June 2009, ‘reclaimed’ Dharampur and opened the party office located near his residence. However, the role of armed CPI-M cadres in these ‘recoveries’ can hardly be overlooked. Even Union Home Minister P. Chidambaram acknowledged, on September 1, 2010, the existence of armed CPI-M camps in the State. Again on December 21, 2010, Chidambaram wrote to Chief Minister Buddhadeb Bhattacharjee asking him to ensure the armed cadres — including those from the ruling party-supported ‘Harmad Vahini’ – are “immediately disarmed and demobilised”.
In August 2010, the State Government advertised a call for recruitment to 4,767 Police Constables, essentially to fill existing vacancies. The State has a dismal Police Population ratio of 89 per 100,000, way below the national average of 128, as on December 31, 2008 (National Crime Records Bureau Data). There is little possibility of raising the size of the State Police Force to an acceptable level to secure operational efficiency against the Maoists in the foreseeable future.
Meanwhile, the State Government has sent a proposal to the Union Government to declare another three Districts – Birbhum, Murshidabad and Nadia – Maoist-affected, and the matter is under consideration by the Centre. West Midnapore, Purulia and Bankura were already in the list of Maoist-affected Districts. According to reports submitted by the State Police to the State Home Department, eight Police Stations in Nadia, six Police Stations in Birbhum and three Police Stations in Murshidabad have seen increased Maoist activity. The report further disclosed that the Maoists had formed a ‘regional committee’ in Nadia and an ‘area committee’ in Jalangi. The leader of the ‘area committee’ has been identified as Prasanta Das alias Raja, a resident of Kotwal. Das is reported to be the key person in the area, and is involved in strengthening the cadre’s base in Murshidabad and Nadia Districts, and in spreading Maoist influence in the colleges of these Districts. The Maoists had initiated activities by forming a front organisation called Mazdoor Krishak Sangram Samity (Workers and Peasants’ Struggle Committee).
Further, the interrogation of Sudip Chongdar aka Kanchan and other arrested State Committee members revealed that the Maoists were planning to build an urban backup force, with Kolkata as its centre. Recovered documents disclosed that the Maoists had more than 200 primary members in and around the city, and hundreds of sympathisers. Students and labourers from the unorganised sector were the main recruitment pools, and the Maoists were working to set up a viable urban network for shelter and logistics support. The investigating officers revealed that the Maoists had a four-member ‘city committee’, which was in charge of the urban organisation. Police had also recovered several important CDs related to the urban warfare plan of the Maoist ‘Red Brigade’.
A consignment of the hi-tech communication devices recovered after Kanchan’s arrest was found to have been procured for Chhattisgarh. Investigating officers disclosed that the Maoists were trying to develop radio-controlled improvised explosive devices (IEDs) and had already unsuccessfully tested some such IEDs in Jharkhand. Two senior Central Committee members were in charge of the technical cell, and an officer stated, further, “They are also getting help from some city-based students.”
Disturbingly, media reports indicate that the Maoists have been recruiting a large number of teenagers, mainly from the Jungalmahal area. In West Midnapore alone, the Maoists are estimated to have trained about 500 teenagers in the first half of 2010. On May 11, 2010, West Midnapore SP Manoj Verma had disclosed, “The boys are offered a monthly amount of INR 2,500.” In the June 16 incident in the Ranja Forest, Police records indicate that six of the 12 dead were about 15 or 16 years old.
The Political dynamics of the election-bound State are also making things difficult for the success of anti-Maoist operations. The bitter rivalry between the ruling Left coalition and the main opposition party, the Trinamool Congress (TMC), has polarized constituencies and provoked significant violence, including credible claims of linkages between the TMC and the Maoists in several protest movements of the recent past. On August 7, 2010, the CPI-M claimed that 250 of its activists had been killed by “TMC-Maoist gangs”. On December 3, 2010, on the other hand, the TMC alleged that 150 people, including TMC supporters, had been killed ‘miscreants backed by the CPI-M’ since the last Lok Sabha election. Meanwhile, the Union Ministry of Home Affairs reported that 96 TMC and 65 CPI-M cadres had been killed till December 15. In its bid to dislodge the ruling coalition from power, the TMC has sought to secure the support of the Maoists, and has repeatedly been demanding the withdrawal of joint SFs from Jungalmahal. The TMC had come out openly in support of the Maoist-backed PCPA and had also organised a joint rally with the PCPA in Lalgarh. On December 20, 2010, the TMC took the dead body of Sanatan Hembram, a PCPA supporter who was allegedly killed by CPI-M cadres in the Lalgarh area, in a procession in Kolkata. The TMC claimed that Hembram was its party cadre, though Police claimed he was initially a Jharkhand Party member who later joined the PCPA and was associated with the Sidhu Kanu Gana Militia.
Within West Bengal’s fractious politics, with the principal political parties consolidating their own armed cadres, and the Maoists playing a significant role in shaping the electoral scenario, there is grave risk that the limited gains of the recent past will be washed away in a rising tide of bloodshed.
2010ல் இந்தியா-முக்கிய நிகழ்வுகள்.. ஒரு பார்வை
ஜனவரி
4- ஆந்திராவை கலவர பூமியாக்கிவிட்ட தெலுங்கானா ராஷ்ட்ரீய சமிதி தலைவர் சந்திரசேகர ராவை நாடு கடத்த வேண்டும் என்று மறைந்த ஆந்திர முன்னாள் முதல் மந்திரி என்.டி.ராமராவி்ன் மனைவியும் என்.டி.ஆர். தெலுங்கு தேசம் கட்சியின் தலைவியுமான லட்சுமி பார்வதி கூறினார்.
6- கன்னட சூப்பர்ஸ்டார் விஷ்ணுவர்த்தன் மரணமடைந்தார்.
– சமாஜ்வாடிக் கட்சியின் பொதுச் செயலாளர் பதவியிலிருந்து அமர்சிங் விலகினார்.
7 – ஸ்ரீநகரில், ஒரு ஹோட்டலுக்குள் தீவிரவாதிகள் புகுந்து திடீர் தாக்குதலில் ஈடுபட்டனர். அவர்களுக்கும், பாதுகாப்புப் படையினருக்கும் இடையே நடந்த 23 மணி நேர சண்டையில் 4 தீவிரவாதிகள் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டனர்.
– உடல் நிலை குன்றி கவலைக்கிடமான நிலையில் கொல்கத்தா மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த மேற்கு வங்க முன்னாள் முதல்வரும், மூத்த கம்யூனிஸ்ட் தலைவருமான ஜோதிபாசுவை பிரதமர் மன்மோகன் சிங் பார்த்தார்.
– ஜார்க்கண்ட் மாநில சட்டசபையில் நடந்த நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் பாஜக கூட்டணி ஆட்சி வெற்றி பெற்றது.
9- சமாஜ்வாடிக் கட்சியிலிருந்து சஞ்சய் தத் விலகினார்.
12 – வங்கதேச பிரதமர் ஷேக் ஹசீனாவுக்கு இந்திரா காந்தி அமைதி விருது வழங்கப்பட்டது.
17 – ஜோதிபாசுவின் உடல் கொல்கத்தா மருத்துவக் கல்லூரிக்கு தானமாக வழங்கப்பட்டது.
18 – 44 நிகர் நிலைப் பல்கலைக்கழகங்களின் அங்கீகாரத்தை மத்திய அரசு ரத்து செய்தது.
20 தெலுங்கானாவில் வெடித்த கலவரத்திற்கு 10 மாவட்டங்கள் முடங்கிப் போயின.
23 – டெல்லியில் தேசிய சினிமா விருதுகள் அறிவிக்கப்பட்டன. பாலா சிறந்த இயக்குநராக அறிவிக்கப்பட்டார்.
25 – இசைஞானி இளையராஜா, இசைப் புயல் ஏ.ஆர்.ரஹ்மானுக்கு பத்மபூஷன் விருது அறிவிக்கப்பட்டது.
31 – மும்பையைச் சேர்ந்த ஹிரென் மோகினி என்பவர் நியூசிலாந்தில் சிலரால் குத்திக் கொல்லப்பட்டார்.
பிப்ரவரி
1 – விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத் தலைவர் பிரபாகரன் மரணத்தை உறுதி செய்யும் ஆவணத்தை இலங்கை அரசு சிபிஐக்கு அனுப்பியுள்ளது என்று மத்திய உள்துறை அமைச்சர் ப.சிதம்பரம் தெரிவித்தார்.
2- சமாஜ்வாடிக் கட்சியிலிருந்து அமர்சிங்கும், ஜெயப்பிரதாவும் இன்று நீக்கப்பட்டனர். இருவரையும் ஊடுறுவல்காரர்கள் என்று அக்கட்சி சாடியது. கட்சிப் பெயரை இருவரும் கெடுத்து விட்டதாகவும் சமாஜ்வாடிக் கட்சி கூறியது.
8- சிறுமி ருசிகா கற்பழிப்பு வழக்கில் சாதாரண அளவிலான தண்டனை பெற்ற மாஜி டிஜிபி ரத்தோரை, இன்று சண்டிகர் கோர்ட் வளாகத்தில் தேசிய வடிவமைப்புக் கழக முதுநிலை மாணவர் ஒருவர் சரமாரியாக குத்தியதால் பெரும் பரபரப்பு ஏற்பட்டது
9 – பாஜக தலைவராக நிதின் கத்காரி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
12 – சூப்பர் ஸ்டார் ஷாருக்கானின் மை நேம் இஸ் கான் திரைப்படம் பெரும் பதட்டம், பரபரப்புக்கு மத்தியில் நாடு முழுவதும் திரையிடப்பட்டது.
13 – மகாராஷ்டிர மாநிலம் புனேவில் ஜெர்மன் பேக்கரியில் நடந்த பயங்கர குண்டுவெடிப்பில் 15 பேர் உயிரிழந்தனர்.
14- ஸ்ரீகிருஷ்ணா கமிட்டியின் வழிகாட்டி நெறிமுறைகளுக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து, தெலுங்கானாவைச் சேர்ந்த 15 எம்.எல்.ஏக்கள் ராஜினாமா செய்தனர்.
15 – மேற்கு வங்க மாநிலத்தில் ராணுவ முகாமில் மாவோயிஸ்ட் நக்சலைட்கள் நடத்திய தாக்குதலில் 20 வீரர்கள் உயிரிழந்தனர்.
23 – பெங்களூர் கார்ல்டன் டவர்ஸ் கட்டடத்தில் ஏற்பட்ட பயங்கர தீவிபத்தில் 9 பேர் உயிரிழந்தனர். இவர்களில் 3 பேர் மேலிருந்து கீழே குதித்து தப்ப முயன்றபோது உயிரிழந்தனர்.
மார்ச்
4 – உ.பி. மாநிலம் பிரதாப்கர் மாவட்டத்தில் நடந்த கூட்ட நெரிசலில் சிக்கி 71 பேர் உயிரிழந்தனர்.
8 – நாடாளுமன்றம் மற்றும் சட்டசபைகளில் பெண்களுக்கு 33 சதவீத இட ஒதுக்கீடு வழங்கும் மசோதா நாடாளுமன்றத்தில் தாக்கல் செய்யப்பட்டது.
9 – லோக்சபாவில் மகளிர் இட ஒதுக்கீடு மசோதா நிறைவேற்றப்பட்டது. ஆனால் ராஜ்யசபாவில் எதிர்ப்பு காரணமாக நிறைவேற்றப்படவில்லை.
ஏப்ரல்
1 – நாடு முழுவதும் 6 முதல் 14 வயது வரையிலான குழந்தைகளுக்கு கட்டாயக் கல்வி அளிக்கும் சட்டம் அமலுக்கு வந்தது.
6 – சட்டிஸ்கர் மாநிலம் தான்டேவாடாவில் சிஆர்பிஎப் படையினர் மீது மாவோயிஸ்ட் நக்சலைட்கள் நடத்திய தாக்குதலில் 76 வீரர்கள் உயிரிழந்தனர்.
14 – ஜிஎஸ்எல்வி ராக்கெட் ஏவும் முயற்சி தோல்வியில் முடிந்தது. ராக்கெட் திசை மாறி கடலில் போய் விழுந்தது.
17 – பெங்களூர் சின்னச்சாமி ஸ்டேடியத்திற்கு வெளியே நடந்த குண்டுவெடிப்பில் 10க்கும் மேற்பட்டோர் காயமடைந்தனர்.
18 – ஐபிஎல் கொச்சி அணி தொடர்பான சர்ச்சையில் சிக்கிய மத்திய வெளியுறவு இணை அமைச்சர் சசி தரூர் தனது பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.
23 – ரூ. 2 கோடி லஞ்சப் பணத்துடன் இந்திய மருத்துவக் கவுன்சில் தலைவர் கேதன் தேசாய் கைது செய்யப்பட்டார்.
27 – பாகிஸ்தானுக்கு உளவு பார்த்ததாக இந்திய தூதரக அதிகாரி மாதுரி கைது செய்யப்பட்டார்.
– பெட்ரோல், டீசல் விலை உயர்வைக் கண்டித்து நாடு தழுவிய பொது வேலைநிறுத்தப் போராட்டத்தை எதிர்க்கட்சிகள் நடத்தின.
– பாஜக கூட்டணியில் இருந்து கொண்டு மத்திய அரசுக்கு ஆதரவாக வாக்களித்த ஜார்க்கண்ட் முக்தி மோர்ச்சா மீது கோபம் கொண்ட பாஜக, ஜார்க்கண்ட் மாநில அரசுக்கு அளித்த ஆதரவை திரும்பப் பெற்றது.
30 – ஆஜ்மீர் தர்கா குண்டுவெடிப்பில் தொடர்புடைய அபினவ் பாரத் என்ற இந்து தீவிரவாத அமைப்பைச் சேர்ந்த சந்திரசேகர் பரோட் என்பவர் கைது செய்யப்பட்டார்.
மே
2 – கர்நாடக அமைச்சர்கள் பலரும் சர்ச்சைகளில் சிக்கி வருவதால் முதல்வர் பதவியிலிருந்து எதியூரப்பா விலகக் கோரி அவரது வீட்டை முற்றுகையிட்ட இளைஞர் காங்கிரஸார் கல்வீசித் தாக்கி போராட்டத்தில் ஈடுபட்டதால் பரபரப்பு ஏற்பட்டது.
– ஐபிஎல் கொச்சி விவகாரத்தில் சிக்கி அமைச்சர் பதவியை இழந்த சசி தரூர், வெளியுறவுத்துறைக்கான நாடாளுமன்ற நிலைக் குழுவில் உறுப்பினராக சேர்க்கப்பட்டார்.
3- மும்பைத் தீவிரவாத தாக்குதல் வழக்கில் கசாப் மீது சாட்டப்பட்ட அனைத்துக் குற்றச்சாட்டுக்களும் நிரூபிக்கப்பட்டதாக நீதிபதி தஹிளியானி அறிவித்தார். இணைக் குற்றவாளிகளான இந்தியர்களான பஹீம் அன்சாரி, சபாபுதீன் அகமது ஆகிய இருவரும் குற்றமற்றவர்கள் என கோர்ட் அறிவித்தது. மேலும், லஷ்கர் இ தொய்பா தலைவர் ஹபீஸ் சயீத், ஷகியூர் ரஹ்மான் லக்வி உள்பட 20 பேர் குற்றவாளிகள் எனவும் தீர்ப்பு தெரிவித்தது.
– நான்கு வருடங்களாக தனது செல்போன் ஒட்டுக் கேட்கப்பட்டு வருவதாக மத்திய ரயில்வே அமைச்சரும், திரினமூல் காங்கிரஸ் தலைவருமான மமதா பானர்ஜி கூறினார்.
– நண்பரின் மனைவியை கற்பழிக்க முயன்ற கர்நாடக உணவுத்துறை அமைச்சர் ஹாலப்பா தனது பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.
5- உண்மை கண்டறியும் சோதனை, மூளை வரைபட சோதனை, நார்கோ அனாலிசிஸ் போன்றவற்றை நடத்துவது சட்ட விரோதமானது என்று உச்சநீதிமன்றம் அறிவித்தது.
– கிரிக்கெட் சூப்பர் ஸ்டார் சச்சின் டெண்டுல்கர் ட்விட்டரில் இணைந்தார்.
– ஐபிஎல் போட்டிகளுக்கு பொழுதுபோக்கு வரி விதிக்க வேண்டும் என்று கோரி தொடரப்பட்ட பொது நல வழக்கில் மத்திய அமைச்சர் சரத் பவாரையும் பிரதிவாதியாக சேர்க்குமாறு பாம்பே உயர்நீதிமன்றம் அதிரடி உத்தரவிட்டது.
– மும்பை தீவிரவாத தாக்குதல் வழக்கில், குற்றவாளியாக அறிவிக்கப்பட்ட பாகிஸ்தான் தீவிரவாதி அஜ்மல் கசாப் மீதான 86 குற்றச்சாட்டுகளில் 4 குற்றச்சாட்டுகளின் அடிப்படையில் அவனுக்கு தூக்கு தண்டனையும், 5 குற்றச்சாட்டுகளின் அடிப்படையில் ஆயுள் தண்டனையும் விதித்து தீர்ப்பளித்தார் தனி நீதிபதி தஹிளியானி.
– சாமியார் நித்தியானந்தா தாக்கல் செய்திருந்த ஜாமீன் மனு பெங்களூர் கோர்ட்டில் தள்ளுபடி செய்யப்பட்டது.
– டெல்லி ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக்கழகத்தில் நடந்த நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்கச் சென்ற மத்திய உள்துறை அமைச்சர் ப.சிதம்பரத்திடம், மாவோயிஸ்ட் ஆதரவு மாணவி விபா என்பவர் ஆவேசமாக பேசியதால் பரபரப்பு ஏற்பட்டது.
7 – கிருஷ்ணா கோதாவரி படுகையில் எடுக்கப்படும் எரிவாயு தொடர்பாக முகேஷ், அனில் அம்பானிகள் இடையே ஏற்பட்ட மோதலில் முகேசுக்கு ஆதரவாக உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. 3 நீதிபதிகள் இடையே ஒத்த கருத்து ஏற்படாததால் 2:1 என்ற விகிதத்தில் முகேசுக்கு ஆதரவாக தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது.
8 – நீண்ட இழுபறிக்குப் பின்னர் ஜார்க்கண்ட் மாநிலத்தில் ஆட்சி அமைக்க பாஜகவும், சிபு சோரனின் ஜார்க்கண்ட் முக்தி மோர்ச்சாவும் உடன்பாடு செய்து கொண்டன.
10 – குஜராத் கலவர வழக்கில் விஸ்வ இந்து பரிஷத் சர்வதேசத் தலைவர் பிரவீன் தொகாடியா இன்று சிறப்பு விசாரணைக் குழு முன் ஆஜராகி வாக்குமூலம் அளித்தார்.
11 – வருமானத்தை மீறி சொத்துக் குவித்தது தொடர்பான வழக்கு விசாரணைக்கு தடை கோரி உச்ச நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்த மேல் முறையீட்டு மனுவை அதிமுக பொதுச் செயலாளர் ஜெயலலிதா வாபஸ் பெற்றார்.
12 – உச்சநீதிமன்ற தலைமை நீதிபதியாக எஸ்.எச். கபாடியா பொறுப்பேற்றார்.
15 -முன்னாள் துணை குடியரசுத் தலைவர் பைரான் சிங் ஷெகாவத் மரணமடைந்தார்.
– ஊழல் புகார்கள் காரணமாக இந்திய மருத்துவக் கவுன்சில் கலைக்கப்பட்டது.
22 – மங்களூர் விமான நிலையத்தில் ஏற்பட்ட பயங்கர விமான விபத்தில் 158 பேர் பரிதாபமாக உயிரிழந்தனர். பல உடல்கள் அடையாளமே தெரியாத அளவுக்குக் கருகிப் போய் விட்டன. 8 பேர் உயிர் பிழைத்தனர்.
28 – மேற்கு வங்கத்தில் மாவோயிஸ்ட் நக்சலைட்கள் நடத்திய தாக்குதலில் இரு ரயில்கள் மோதி 148 பேர் பலியானார்கள்.
30 – பெங்களூர் வாழும் கலை அமைப்பின் ஆசிரமத்தில் திடீரென துப்பாக்கிச் சூடு நடந்ததால் பரபரப்பு ஏற்பட்டது. இதில் ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ ரவிசங்கர் காயமின்றித் தப்பினார்.
– ஜார்க்கண்ட் மாநில முதல்வர் பதவியிலிருந்து சிபு சோரன் விலகினார்.
ஜூன்
2 – மேற்கு வங்க உள்ளாட்சித் தேர்தலில் மமதா பானர்ஜியின் திரினமூல் காங்கிரஸ் வெற்றி பெற்றது.
7 – போபால் விஷ வாயு வழக்கில் யூனியன் கார்பைடு நிறுவன முன்னாள் தலைவர் ஆன்டர்சன் குற்றவாளி என அறிவிக்கப்பட்டார். அவருக்கும் மேலும் 6 பேருக்கும் 2 ஆண்டு சிறைத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. இந்த தீர்ப்பு பெரும் சர்ச்சைகளையும், நாட்டு மக்களிடையே கொதிப்பையும் உருவாக்கியது.
24 – பாஜகவிலிருந்து நீக்கப்பட்ட ஜஸ்வந்த் சிங் மீண்டும் கட்சியில் சேர்க்கப்பட்டார்.
28 – இந்தியா, கனடா இடையே அணு சக்தி ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது.
ஜூலை
1 – திருப்பதி கோவிலுக்கு கிருஷ்ண தேவராயர் அன்பளிப்பாக வழங்கிய பல ஆயிரம் கோடி மதிப்புள்ள நகைகள் காணாமல் போனதாக பரபரப்பு ஏற்பட்டது.
3 – தெலுங்கானாவுக்கு எதிராக பேசுபவர்களின் தலையை வெட்டுவேன் என்று ஆவேசமாக பேசிய நடிகை விஜயசாந்தி கைது செய்யப்பட்டார்.
15 – ரூபாய்க்கான புதிய குறியீடு வெளியிடப்பட்டது. தமிழரான உதயக்குமார் இந்த குறியீட்டை வடிவமைத்திருந்தார்.
24 – சோராபுதீன் போலி என்கவுன்டர் வழக்கில் குஜராத் முன்னாள் அமைச்சர் அமீத் ஷா கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.
27 – புதிய தலைமைத் தேர்தல் ஆணையராக குரேஷி நியமிக்கப்பட்டார்.
– ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கிலிருந்து நளினி, முருகன் உள்ளிட்ட நான்கு குற்றவாளிகளை விடுதலை செய்ய முடியாது என்று உச்சநீதிமன்றம் மறுத்து விட்டது.
– தெலுங்கானா பகுதியில் 12 சட்டசபைத் தொகுதிகளுக்கு நடந்த இடைத்தேர்தலில் 11 தொகுதிகளில் தெலுங்கானா ராஷ்டிரிய சமிதியும், ஒரு தொகுதியில் பாஜகவும் வெற்றி பெற்றன.
– இந்திய பேட்மிண்டன் வீராங்கனை சாய்னா நேஹ்வால் கேல் ரத்னா விருதுக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
ஆகஸ்ட்
6 – ஜம்மு காஷ்மீரின் லடாக் பகுதியில் ஏற்பட்ட பெரும் மழை மற்றும் நிலச்சரிவில் சிக்கி 180க்கும் மேற்பட்டோர் உயிரிழந்தனர்.
10 – காஷ்மீருக்கு சுயாட்சி அந்தஸ்து வழங்குவது குறித்து பரிசீலிக்கத் தயாராக உள்ளதாக பிரதமர் மன்மோகன் சிங் அறிவித்தார்.
11 – ஜாதி வாரியான மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்புக்கு மத்திய அரசு கொள்கை அடிப்படையில் ஒப்புதல் அளித்தது.
15 – ஸ்ரீநகரில் நடந்த சுதந்திர தின நிகழ்ச்சியின்போது முதல்வர் உமர் அப்துல்லா மீது ஷூ வீசப்பட்டது.
17 – கர்நாடக குண்டுவெடிப்பு சம்பவத்தில் கேரளாவின் அப்துல் நாசர் மதானி கொல்லத்தில் வைத்துக் கைது செய்யப்பட்டார்.
செப்டம்பர்
2 – காங்கிரஸ் கட்சியின் தலைவராக சோனியா காந்தி 4வது முறையாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
7 – ஊழல் வழக்கில் சிக்கிய பி.ஜே. தாமஸ் எப்படி ஊழல் கண்காணிப்பு ஆணையராக செயல்பட முடியும் என உச்சநீதிமன்றம் கேள்வி எழுப்பியது.
– ரஷ்யாவில் நடந்த உலக மல்யுத்த சாம்பியன் போட்டியில், 66 கிலோ பிரிவில் இந்தியாவின் சுஷில்குமார் தங்கப் பதக்கம் வென்றார்.
11 – ஜார்க்கண்ட் மாநில முதல்வராக அர்ஜூன் முண்டா பதவியேற்றார்.
13 – காஷ்மீரில் வெடித்த கலவரத்தில் ஒரே நாளில் 15 பேர் உயிரிழந்தனர்.
– தமிழகத்தில் பந்த் நடத்த விதிக்கப்பட்ட தடை நீடிக்கும் என உச்சநீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.
– ஜார்க்கண்ட் சட்டசபையில் நடந்த நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் பாஜக கூட்டணி அரசு வெற்றி பெற்றது.
– காஷ்மீருக்கு அனைத்துக் கட்சிக் குழுவை அனுப்பி வைக்க பிரதமர் தலைமையில் நடந்த கூட்டத்தில் முடிவெடுக்கப்பட்டது.
– தேசிய திரைப்பட விருதுகள் அறிவிக்கப்பட்டன. சிறந்த நடிகராக அமிதாப் பச்சன் அறிவிக்கப்பட்டார். பசங்க படம் 3 விருதுகளைப் பெற்றது. சிறந்த பின்னணி இசைக்கான விருது இசைஞானி இளையராஜாவுக்கு கிடைத்தது.
19 – டெல்லி ஜும்மா மசூதியில் 2 மர்ம நபர்கள் சரமாரியாக சுட்டதில் 2 பேர் காயமடைந்தனர்.
– மேற்கிந்தியத் தீவுகளில் நடந்த உலக குத்துச் சண்டைப் போட்டியில், இந்தியாவின் மேரி கோம் 5வது முறையாக சாம்பியன் பட்டத்தை தட்டிச் சென்றார்.
20 – மத்தியப் பிரதேசத்தில் நின்று கொண்டிருந்த எக்ஸ்பிரஸ் ரயில் மீது சரக்கு ரயில் மோதியதில் 23 பேர் உயிரிழந்தனர்.
– காஷ்மீர் சென்னை அனைத்துக் கட்சிக் குழு, பிரிவினைவாத தலைவர்களை சந்தித்தது.
21 – காமன்வெல்த் போட்டிக்காக டெல்லி ஜவஹர்லால் நேரு ஸ்டேடியத்திற்கு வெளியே கட்டப்பட்டு வந்த நடை மேம்பாலம் இடிந்து விழுந்தது.
– 2008ம் ஆண்டுக்குப் பின்னர் மும்பை பங்குச் சந்தையில் சென்செக்ஸ் 20,000 புள்ளிகளைத் தாண்டியது.
23 – டெல்லி ஜவஹர்லால் நேரு ஸ்டேடிய வளாகத்தில் அமைந்த பளு தூக்கும் போட்டிக்கான அரங்கின் மேற்கூரை இடிந்து விழுந்தது.
– அயோத்திநில வழக்கில் அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் தீர்ப்பை அளிக்க உச்சநீதிமன்றம் ஒரு வார கால தடை விதித்தது.
24 – ஆமிர்கான் நடித்த பீப்ளி லைவ் படம் ஆஸ்கர் விருதுப் போட்டிக்குத் தேர்வு செய்யப்பட்டது.
25 – காஷ்மீர் அமைதிக்காக 8 அம்சத் திட்டம் அறிவிக்கப்பட்டது.
26 – தென் ஆப்பிரிக்காவில் நடந்த சாம்பியன்ஸ் டிராபி 20-20 போட்டித் தொடரை சென்னை சூப்பர் கிங்ஸ் வென்றது. அந்த அணியின் முரளி விஜய்க்கு சிறந்த பேட்ஸ்மேனுக்கான தங்க பேட்டும், பந்து வீச்சாளர் அஸ்வினுக்கு சிறந்த பந்து வீச்சாளருக்கான தங்க பந்தும் பரிசாக கிடைத்தது.
29 – இந்திய மக்களுக்கு தேசிய அடையாள அட்டை வழங்கும் திட்டத்தை பிரதமர் மன்மோகன் சிங் மகாராஷ்டிர மாநிலத்தில் தொடங்கி வைத்தார்.
30 – 60 ஆண்டுகால அயோத்தி வழக்கில் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது. சர்ச்சைக்குரிய நிலத்தை மூன்று பங்காக பிரித்து இரு பங்கை இந்து அமைப்புகளுக்கும், ஒரு பங்கு முஸ்லீம் அமைப்புக்கும் வழங்க அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.
– இந்திய பணக்காரர்கள் பட்டியலில் முகேஷ் அம்பானி மீண்டும் முதலிடத்தைப் பிடித்தார்.
அக்டோபர்
3 – பெரும் சர்ச்சைக்களுக்கு மத்தியில் டெல்லியில் காமன்வெல்த் போட்டிகள் தொடங்கின. தொடக்க விழாவைக் கண்டு உலகமே அதிசயித்தது.
5 – கர்நாடகத்தில் முதல்வர் எதியூரப்பாவுக்கு எதிராக அதிருப்தி எம்.எல்.ஏக்கள் போர்க்கொடி உயர்த்தியதால் ஆட்சிக்கு ஆபத்து ஏற்பட்டது.
6 – அயோத்தி தீர்ப்பை எதிர்த்து உச்சநீதிமன்றத்தில் அப்பீல் செய்வோம் என்று முஸ்லீம் சன்னி வக்பு வாரியம் அறிவித்தது.
– ஐசிசியின் ஆண்டின் சிறந்த கிரிக்கெட் வீரராக சச்சின் டெண்டுல்கர் தேர்வு செய்யப்பட்டார். சிறந்த டெஸ்ட் வீரராக ஷேவாக் அறிவிக்கப்பட்டார்.
9 – ஐ.நா. பாதுகாப்பு கவுன்சிலின் தற்காலிக உறுப்பினராக 19 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் மீண்டும் தேர்வானது இந்தியா. பெரும் வாக்கு வித்தியாசத்தில் அது வெற்றி பெற்றது குறிப்பிடத்தக்கது.
11- கர்நாடக சட்டசபையில் கடும் அமளிக்கு மத்தியில் நடந்த நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் எதியூரப்பா அரசு வெற்றி பெற்றதாக சபாநாயகர் அறிவித்தார். இதை எதிர்க்கட்சிகள் நிராகரித்தன. கர்நாடக ஆட்சியைக் கலைக்கலாம் என்று கூறி சபாநாயகர் பரத்வாஜ் மத்திய அரசுக்கு அறிக்கை அனுப்பினார்.
12 – கர்நாடக சட்டசபையில் மீண்டும் நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பு கோர ஆளுநர் உத்தரவிட்டார். அதை எதியூரப்பா ஏற்றார்.
14 – கர்நாடக சட்டசபையில் நடந்த 2வது நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் எதியூரப்பா அரசு வெற்றி பெற்றது.
– டெல்லி காமன்வெல்த் போட்டிகள் நிறைவடைந்தன. இதில் இந்தியா 38 தங்கம், 27 வெள்ளி, 36 வெண்கலம் என மொத்தம் 101 பதக்கங்களைப் பெற்று 2வது இடத்தைப் பிடித்து புதிய சாதனை படைத்தது.
– டெஸ்ட் கிரிக்கெட்டில் 8 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர், பேட்டிங் தரவரிசையில் சச்சின் முதல் இடத்தைப் பிடித்தார்.
17 – காமன்வெல்த் போட்டி ஊழல்கள் குறித்த விசாரணையை வருமான வரி மற்றும் ஊழல் தடுப்புப் பிரிவு அதிகாரிகள் தொடங்கினர்.
18 – தேனி மாவட்டத்தில் நியூட்ரினோ ஆய்வகத்தை அமைக்க மத்திய சுற்றுச்சூழல் அமைச்சகம் அனுமதி அளித்தது.
19 – காமன்வெல்த் போட்டி ஊழல் தொடர்பாக நாடு முழுவதும் 30 இடங்களில் வருமான வரித்துறை அதிகாரிகள் ரெய்டு நடத்தினர்.
21 – பீகார் சட்டசபைக்கு முதல் கட்டமாக 47 தொகுதிகளுக்கு தேர்தல் நடந்தது.
22 – காமன்வெல்த் போட்டிகள் தொடர்பான கான்டிராக்டுகள் விடப்பட்ட விதம் குறித்து சிபிஐ விசாரணைக்கு உத்தரவிடப்பட்டது.
– தேசிய பாரம்பரிய விலங்காக யானை அறிவிக்கப்பட்டது.
25 – குதிரை பேரம் நடத்தி மாற்றுக் கட்சி எம்.எல்.ஏக்களை பாஜக தரப்பு விலைக்கு வாங்குவதாக வெளியான தகவலைத் தொடர்ந்து 3 அமைச்சர்கள், 4 பாஜக எம்.எல்.ஏக்களின் வீடுகள், அலுவலகங்களில் வருமான வரித்துறையினர் அதிரடி சோதனை நடத்தினர்.
26 – ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கிலிருந்து விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத் தலைவர் பிரபாகரன், பொட்டு அம்மான் ஆகியோரது பெயர்கள் நீக்கப்பட்டன.
27 – கேரள மாநில உள்ளாட்சித் தேர்தலில் இடதுசாரிக் கூட்டணிக்கு பெரும் தோல்வி கிடைத்தது.
29 – கர்நாடக பாஜக அதிருப்தி எம்.எல்.ஏக்கள் 11 பேர் சபாநாயகரால் தகுதி நீக்கம் செய்யப்பட்டது செல்லும் என்று கர்நாடக உயர்நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.
30 – மும்பை ஆதர்ஷ் சொசைட்டி ஊழலில் சிக்கிய முதல்வர் அசோக் சவான் சோனியா காந்தியை நேரில் சந்தித்து தனது ராஜினாமா கடிதத்தை வழங்கினார்.
நவம்பர்
2 – ஆர்.எஸ்.எஸ். அமைப்பு தீவிரவாத செயல்களில் ஈடுபட்டு வருவதாக காங்கிரஸ் தலைவர் சோனியா காந்தி குற்றம் சாட்டினார்.
– விடுதலைப் புலிகள் அமைப்புக்கு தடை நீடிக்கப்பட்டது சரியா என்பது குறித்து விசாரிக்க அமைக்கப்பட்ட டிரிப்யூனலின் தலைவர் நீதிபதி விக்ரம்ஜித் சென் தீர்ப்பை ஒத்திவைத்து உத்தரவிட்டார்.
– தென் ஆப்பிரிக்க வேகப் பந்து வீச்சாளர் மக்காயா நிடினி, சர்வதேச கிரிக்கெட்டிலிருந்து ஓய்வு பெறுவதாக அறிவித்தார்.
4 – மும்பை ஆதர்ஷ் சொசைட்டி வீட்டு ஊழல் குறித்து விசாரணை நடத்த பாதுகாப்புத்துறை உத்தரவிட்டது.
6 – 3 நாள் பயணமாக அமெரிக்க அதிபர் பராக் ஒபாமா, தனது மனைவி மிஷலுடன் இந்தியா வந்தார்.
7 – பீகார் சட்டசபைத் தேர்தலில் நிதீஷ் குமார் தலைமையிலான கூட்டணி பெரும் வெற்றி பெற்றது.
– விக்கிலீக்ஸ் தனது முதல் பரபரப்பு அமெரிக்க ஆவணங்களை வெளியிட்ட நாள் இது.
9 – ஸ்பெக்ட்ரம் ஊழலைக் காரணம் காட்டி இன்று தொடங்கிய நாடாளுமன்ற குளிர்காலக் கூட்டத் தொடரை முடக்கின எதிர்க்கட்சிகள். கூட்டத் தொடரின் கடைசி நாளான டிசம்பர் 13ம் தேதி வரை நாடாளுமன்றம் சுத்தமாக இயங்கவில்லை.
10 – மகாராஷ்டிர மாநில புதிய முதல்வராக பிருத்விராஜ் சவான் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
– 2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீட்டில் தொலைத் தொடர்பு அமைச்சர் ராஜா மற்றும் அமைச்சகத்தின் செயல்பாடுகள் காரணமாக நாட்டுக்கு ரூ. 1 லட்சத்து 76 ஆயிரம் கோடி இழப்பு ஏற்பட்டதாக மத்திய கணக்கு தணிக்கை அதிகாரி தனது அறிக்கையில் தெரிவித்தார். இந்தஅறிக்கை குடியரசுத் தலைவரிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டது.
14 – தொலைத் தொடர்புத்துறை அமைச்சர் பதவியிலிருந்து ஏ.ராஜா விலகினார்.
15 – தொலைத் தொடர்புத்துறையை திமுகவுக்குத் தராமல் காங்கிரஸ் கட்சியைச் சேர்ந்த அமைச்சர் கபில் சிபலிடம் கொடுத்தார் பிரதமர் மன்மோகன் சிங்.
– காமன்வெல்த் போட்டி ஊழல் தொடர்பாக சுரேஷ் கல்மாடியின் உதவியாளர்களான தர்பாரி, மஹேந்திரு ஆகியோர் கைது செய்யப்பட்டனர்.
– காஷ்மீரை தீர்க்க முடியாத பிரச்சினைகள் பட்டியலிலிருந்து நீக்கியது ஐ.நா.
16 – ஸ்பெக்ட்ரம் வழக்கில் சுப்பிரமணியம் சாமியின் கடிதங்களுக்குப் பதில் அனுப்பவும், ராஜா மீது வழக்கு தொடர அனுமதி தரவும் தாமதம் செய்தது ஏன் என்று பிரதமர் மன்மோகன் சிங்குக்கு உச்சநீதிமன்றம் கேள்வி எழுப்பியது.
– டெல்லியில் அடுக்குமாடிக் கட்டடம் இடிந்து விழுந்து 60 பேர் பலியானார்கள்.
17 – மகன்கள், மகள் உள்ளிட்ட உறவினர்களுக்கு நில ஒதுக்கீடு செய்ததில் ரூ.6000 கோடி அளவுக்கு ஊழல் நடந்ததாக கர்நாடக முதல்வர் எதியூரப்பா மீது எதிர்க்கட்சிகள் புகார் கூறியதால் புதிய பரபரப்பு ஏற்பட்டது.
18 – ஸ்பெக்ட்ரம் விவகாரத்தில் பிரதமர் மன்மோகன் சிங் பதில் மனு தாக்கல் செய்ய உச்சநீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.
19 – பிரதமர் சார்பில் ஆஜராகி வந்த சொலிசிட்டர் ஜெனரல் கோபால் சுப்பிரமணியம் நீக்கப்பட்டு, அட்டர்னி ஜெனரல் வாஹன்வாதி நியமிக்கப்பட்டார்.
20 – சுப்பிரமணியம் சாமி அனுப்பிய கடிதங்கள் முறையாக பரிசீலிக்கப்பட்டன. அதில் தாமதம் ஏதும் செய்யப்படவில்லை என்று பிரதமர் அலுவலகம் உச்சநீதிமன்றத்தில் தெரிவித்தது.
21 – நில ஊழல் புகார்கள் தொடர்பாக தான் பதவி விலகும் பேச்சுக்கே இடமில்லை என்று கர்நாடக முதல்வர் எதியூரப்பா அறிவித்தார்.
– காங்கிரஸ் தலைவர் சோனியா காந்தி, ராகுல் காந்தி, பிரதமர் மன்மோகன் சிங் ஆகியோரை அவதூறாக சித்தரித்து செய்தி வெளியிட்ட ஜெகன் மோகன் ரெட்டியின் டி வி நிறுவனம் மீது ஜெகன் ஆதரவாளர்கள் தாக்குதல் நடத்தினர்.
– பாமாயில் இறக்குமதி ஊழல் வழக்கில் சிக்கிய பி.ஜே. தாமஸ், எப்படி ஊழல் கண்காணிப்பு ஆணையராக செயல்பட முடியும் என மத்திய அரசுக்கு உச்சநீதிமன்றம் கேள்வி விடுத்தது.
– நாக்பூரில் நடந்த நியூசிலாந்துக்கு எதிரான கடைசி டெஸ்ட் போட்டியில், இந்திய அணி வென்று தொடரைக் கைப்பற்றியது.
24 – ஆந்திர மாநில முதல்வர் ரோசய்யா பதவி விலகினார். புதிய முதல்வராக கிரண் குமார் ரெட்டி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
– பீகாரில் நடந்த சட்டசபைத்தேர்தலில் நிதீஷ் குமார்தலைமையிலான தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி மிகப் பெரிய வெற்றி பெற்றது. 2வது முறையாக நிதீஷ் குமார் முதல்வரானார்.
– எல்ஐசி மற்றும் பொதுத் துறை வங்கிகளில் கடன் வழங்குவதில் பல நூறு கோடி முறைகேடு நடந்தது அம்பலமானது. இதுதொடர்பாக 8 உயர் அதிகாரிகள் கைது செய்யப்பட்டனர்.
25 – தமிழகத்தில் ஜல்லிக்கட்டை நடத்த பல்வேறு நிபந்தனைகளுடன் உச்சநீதிமன்றம் அனுமதி அளித்தது.
28 – 2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் விவகாரம் தொடர்பாக எதிர்க்கட்சிகள் மேற்கொண்டு வந்த நாடாளுமன்ற அமளியை முடிவுக்குக் கொண்டுவர அரசுத் தரப்பில் நடந்த பேச்சுவார்த்தை தோல்வியில் முடிவடைந்தது.
– மும்பை ஆதர்ஷ் சொசைட்டி ஊழல் தொடர்பான ஆவணங்கள் மாயமனதாக சிபிஐ தெரிவித்தது.
29 – ஜெகன் மோகன் ரெட்டி காங்கிரஸ் கட்சியிலிருந்தும், எம்.பி. பதவியிலிருந்தும் விலகுவதாக அறிவித்தார். அவரது தாயார் விஜயலட்சுமி தனது எம்.எல்.ஏ பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.
– பல்வேறு உலக நாடுகளில் உள்ள அமெரிக்க தூதரகங்கள் செய்யும் உளவு வேலைகளை அம்பலப்படுத்தும் பல தகவல்களை விக்கிலீக்ஸ் வெளியிட்டு பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது.
– நித்தியானந்தா வழக்கில் கர்நாடக சிஐடி போலீஸார் குற்றப்பத்திரிக்கையை தாக்கல் செய்தனர்.
30 – தனது கண்காணிப்பின் கீழ் 2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் ஊழல் தொடர்பான சிபிஐ வழக்கு விசாரணை நடைபெறும் என்று உச்சநீதிமன்றம் அறிவித்தது.
டிசம்பர்
1 – ஸ்பெக்ட்ரம் அலைக்கற்றை ஒதுக்கீடு விவகாரத்தில் பிரதமர் மன்மோகன் சிங்கின் அறிவுரைகள், யோசனைகளை தொலைத் தொடர்பு மதிக்கவில்லை என்று உச்சநீதிமன்றம் கண்டனம் தெரிவித்தது.
2 – நீரா ராடியாவின் தொலைபேசி பேச்சுக்களின் பதிவை உச்சநீதிமன்றத்தில் ஒப்படைத்தது மத்திய அரசு.
3 – நில ஊழல் வழக்கில் சிக்கிய கர்நாடக பாஜக அமைச்சர் கட்டா சுப்பிரமணியம் நாயுடு தனது பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.
4 – மிஸ் எர்த் போட்டியில், இந்தியாவின் நிக்கோல் பரியா பட்டம் வென்றார்.
6- இந்தியா, பிரான்ஸ் இடையே சிவில் அணு சக்தி ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது.
7 – காசியில் நடந்த குண்டுவெடிப்பில் குழந்தை பலியானது. இந்தியன் முஜாஹிதீன் அமைப்பு இதற்கு பொறுப்பேற்றது.
9 – அமெரிக்காவுக்கான இந்திய தூதர் மீரா குமார், அமெரிக்க விமான நிலையத்தில் பாதுகாப்பு சோதனை என்ற பெயரில் அவமதிக்கப்பட்டார்.
16 – ரூ 1.76 லட்சம் கோடி ஸ்பெக்ட்ரம் முறைகேடுகள் தொடர்பான சிபிஐயின் விசாரணையைக் கண்காணிப்போம் என அதிரடியாக அறிவித்தது உச்சநீதிமன்றம்.
– பாகிஸ்தானின் தீவிரவாத இயக்கங்களை விட இந்தியாவில் அதிகரித்து வரும் இந்து தீவிரவாத அமைப்புகளால்தான் இந்தியாவுக்கு பேராபத்து உள்ளது என்று ராகுல் காந்தி கூறியதாக விக்கிலீக்ஸ் வெளியிட்ட தகவலால் பெரும் சர்ச்சை எழுந்தது.
– ஸ்பெக்ட்ரம் கொள்கை தொடர்பாக விசாரிக்க ஓய்வு பெற்ற உச்சநீதிமன்ற நீதிபதி சிவராஜ் பாட்டீல் தலைமையிலான கமிஷனை அறிவித்தது மத்திய அரசு.
13 – நாடு முழுவதும் மருத்துவக் கல்லூரிகளுக்கு ஒரே மாதிரியான நுழைவுத் தேர்வு நடத்த தடை இல்லை என்று உச்சநீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.
15 – சீனப் பிரதமர் வென் ஜியாபோ இந்தியாவுக்கு வருகை தந்தார்.
17 – தெலுங்கு தேசம் கட்சித் தலைவர் சந்திரபாபு நாயுடு கடந்த ஓராண்டில் இயற்கை சீற்றத்தால் பாதிக்கப்பட்டுள்ள விவசாயிகளுக்கு மத்திய, மாநில அரசுகள் உடனே நிவாரணம் வழங்க வேண்டும் என்று கூறி காலவரையற்ற உண்ணாவிரதத்தை துவங்கினார்.
23 – கேரளாவைச் சேர்ந்த பழம்பெரும் காங்கிரஸ் தலைவர் கருணாகரன் மரணமடைந்தார்.
– மும்பைக்குள் 4 லஷ்கர்-இ-தொய்பா தீவிரவாதிகள் ஊடுருவி இருப்பதாக போலீசார் தெரிவித்தனர்.
24 – காமன்வெல்த் போட்டி ஊழல் தொடர்பாக சுரேஷ் கல்மாடியின் வீடுகளில் சிபிஐ ரெய்டு நடந்தது.
25 – தொலைக்காட்சி, தொலை மருத்துவம் மற்றும் தொலைக் கல்வி போன்றவற்றை மேம்படுத்தும் நோக்கில் இந்திய விண்வெளி ஆராய்ச்சித் துறை இஸ்ரோ அதிக எடை கொண்ட ஜிசேட் 5 பி- செயற்கைக் கோளை செலுத்தும் முயற்சி இன்று தோல்வியில் முடிந்தது. ராக்கெட் வெடித்துச் சிதறியது.
– காமன்வெல்த் போட்டி ஒருங்கிணைப்புக் குழுத் தலைவர் சுரேஷ் கல்மாடியின் வீட்டில் நடத்திய சோதனையின்போது அவருக்கு விடுக்கப்பட்ட மிரட்டல் கடிதம் ஒன்றை சிபிஐ அதிகாரிகள் கைப்பற்றினர்.
– ஆஜ்மீர் தர்கா குண்டுவெடிப்பில் பயன்படுத்தப்பட்ட காரை ராஜஸ்தான் தீவிரவாத தடுப்புப் பிரிவு போலீஸார் பறிமுதல் செய்தனர்.
26 – நீரா ராடியாவுக்கு பல்வேறு வகைகளில் உதவியாக இருந்தார் பாஜக மூத்த தலைவர்களில் ஒருவரும், முன்னாள் மத்திய அமைச்சருமான அனந்த் குமார் என்று பரபரப்புத் தகவலை வெளியிட்டார் நீரா ராடியாவின் முன்னாள் பங்குதாரரான ராவ் தீரஜ் சிங்.
– தெலுங்கானா தனி மாநிலம் அமைப்பது தொடர்பான நடைமுறைகளை காங்கிரஸ்தலைவர் சோனியா காந்தி தொடங்கினால், உடனடியாக எனது தெலுங்கானா ராஷ்டிரிய சமிதி கட்சியை கலைத்து விடத் தயார், சோனியாவுக்கு பாத பூஜை செய்யவும் தயார் என்று கூறினார் கட்சித் தலைவரான கே.சந்திரசேகர ராவ்
27 – ஸ்பெக்ட்ரம் விசாரணைக்காக நேரில் ஆஜராகத் தயார் என்று பொதுக் கணக்குக் கமிட்டித் தலைவர் முரளி மனோகர் ஜோஷிக்கு பிரதமர் மன்மோகன் சிங் கடிதம் எழுதினார்.
– 2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீட்டில் ரூ. 1 லட்சத்து 76 ஆயிரம் கோடி இழப்பு ஏற்பட்டதாக எப்படி கணக்கிடப்பட்டது என்பது குறித்து இன்று நாடாளுமன்ற பொதுக் கணக்கு கமிட்டி முன்பு மத்திய கணக்கு தணிக்கை அதிகாரி வினோத் ராய் நேரில் ஆஜராகி விளக்கமளித்தார்.
– ஒரிசாவில், பிஜு ஜனதாதளம் கட்சியின் கூட்டத்தில், முதல்வர் நவீன் பட்நாயக் முன்னிலையில் தேசியக் கொடி அவமதிக்கப்பட்டதாக கூறி போலீஸில் புகார் தரப்பட்டது.
28 – முன்னாள் உச்சநீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி கே.ஜி.பாலகிருஷ்ணன் குடும்பத்தினர் பெருமளவில் சொத்துக் குவித்தது தொடர்பான சர்ச்சை எழுந்த நிலையில் நீரா ராடியாவுடன் பாலகிருஷ்ணனுக்குத் தொடர்பு இருந்ததும், அம்பானிகள் இடையிலான கேஜி இயற்கை எரிவாயு படுகை வழக்கில் ராடியா தலையிட்டு முகேஷ் அம்பானிக்கு சாதகமாக தீர்ப்பு வெளியாக உதவியதாகவும் செய்தி வெளியானது.
– 2011ல் நடைபெறும் சட்டசபைத் தேர்தலில் தமிழகத்தில் திமுகவுடனும், மேற்கு வங்கத்தில் திரினமூல் காங்கிரஸுடனும் கூட்டணி தொடரும் என்று காங்கிரஸ் கட்சி திட்டவட்டமாக தெரிவித்தது.
29 – ரூ. 200 கோடி மதிப்புள்ள அரசு நிலத்தை தனியார் ஒருவருக்கு முறைகேடாக ஒதுக்கியது தொடர்பான வழக்கில் ஆந்திர மாநில முன்னாள் முதல்வர் ரோசய்யா சிக்கியுள்ளார். அவர் மீது இன்று ஊழல் தடுப்புப் போலீஸார், நில மோசடி வழக்குப் பதிவு செய்தனர். அவர் உள்பட மொத்தம் 16 பேர் மீது வழக்குப் பதிவு செய்யப்பட்டது.
– டர்பன் டெஸ்ட் போட்டியில் இந்தியா 87 ரன்கள் வித்தியாசத்தில் தென் ஆப்பிரிக்காவை அபாரமாக தோற்கடித்து டெஸ்ட் தொடரை 1-1 என்ற கணக்கில் சமன் செய்தது.
– ஹரியானா மாநிலம் கர்கானில் உள்ள சிட்டி வழங்கியில் பணியாற்றும் ஊழியர் ஒருவர், வங்கிக் கணக்குகளிலிரு்து ரூ. 400 கோடியை தனது பெயருக்கு மாற்றி பெரும் மோசடியில் ஈடுபட்டது வெளியாகி பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது.
WikiLeaks puts US on backfoot
Harinder Sekhon
29 December 2010
The US administration has been quick to get into damage control mode in the wake of the latest WikiLeaks scandal. There is a concern that the release of top secret US diplomatic cables by Wikileaks – a website that seems to thrive on leaking state’s secrets – could have a severely damaging effect on the making of US foreign policy with the potential to pose a serious and harmful threat to American diplomats and their sources of information in various foreign countries. The leaked cables cover a wide array of issues ranging from the deployment of US military forces in foreign lands, the conduct of overseas military operations, to all kinds of delicate issues that come up in the conduct of relations with foreign nations and their leaders, especially what the US considers to be potentially dangerous regimes. All of these are issues of critical concern to US’ national security strategy.
According to Elison Elliott, a professional investment advisor for Global Wealth and Investment Management division of Global Economy, “WikiLeaks release of diplomatic cables under-mines the US’ position on sensitive nuclear weapons negotiations with unstable regimes in Pakistan and North Korea; it reveals our economic foreign policy end-game with China and Russia on issues like currency devaluation, the role of the Greenback as the global currency standard, and the accumulation of US Treasury debt by foreign nations; and most important, it undermines our status and trustworthiness in foreign capitals from this day forward. From my view, the release of these cables – even in the name of constitutionally protected free speech – is, in the least, professionally profligate and downright irresponsible. At worst, it can only be seen as a broad based attack on US Foreign Policy operations.”
US secretary of state Hillary Clinton’s response to this scandal was that “this disclosure is not just an attack on America’s foreign policy interests, but also an attack on the international community.” She further added that these leaks would put lives at risk and would “sabotage the peaceful relations between nations.”
While the scandal will no doubt die down, but the long-term damaging effects to the conduct of US foreign policy cannot be underscored considering that the conduct of foreign policy, not only in the US, but the world over, depends upon a wide range of factors. As still the world’s most powerful nation, its stakes are naturally high. Although the US President is the public face and principal initiator of American foreign policy, there are other players, issues, and pressures that have to be factored in while embarking upon any course in US foreign policy.
According to a US Department of State study, “Foreign policy has become more of a people’s business, debated and conducted for the most part by more people with substantive training and experience in foreign affairs from both the public and private sectors. Nor does politics stop at the water’s edge as it used to. Today, partisan and institutional politics pervade practically all aspects of foreign policy-making. This decentralisation of foreign policy-making in the United States reflects the growth of the US government and its increasing accessibility to outside interests. It also testifies to America’s expanding international concerns, to the interdependency of world economies, the growth of political and cultural internationalism, and the overlapping of social interests from human rights to the environment, from nutrition and health to child labour, from the internet to genetic engineering and hormonal research….”
Various groups and corporate leaders in the US have emerged as keen observers and movers of foreign affairs in the United States and have been debating on such foreign policy issues of the government that could affect its interests within the country, i.e. the issue of IT jobs being outsourced to India. Similarly, US corporate houses and business associations have exerted particular influence on American foreign policy because of their effects on the economy and their capacity to prompt voters to punish the incumbent political party. This trend has been more visible in the last thirty years due to globalisation and the emergence of an open interdependent economic world order that has led to large-scale movement of capital and greater economic competition amongst nations.
Prominent Washington-based thinks tanks, lobbying firms representing various political and strategic interests and independent interest groups like the several Congressional caucuses, have all played an active role in influencing the course of US foreign policy over the past hundred years. An interest group, also called an advocacy group, is a “political organisation established to influence governmental action in a specific area of policy… by persuading legislators, working through a regulatory bureaucracy, engaging in legal proceedings or other means. It is accepted amongst political observers, politicians and academicians that the very nature of a democratic government creates condition for interest groups and pressure groups representing various special interests to arise and flourish.
In the US, lobbying firms play a leading role in pushing the interests of their clients amongst policy makers. Lobbying emerged as the fastest growing industry in the United States and the number of registered lobbyists in Washington has more than doubled since 2000 to over 34, 750 in 2005. According to experts, the lobbying boom in the United States has been fuelled by a “wide acceptance among corporations that they need to hire professional lobbyists to secure their share of federal benefits.”
A study by the non-partisan Washington-based Center for Public Integrity says that lobbying expenditures have more than doubled between 1998 and 2004. In 2004, corporations and interest groups spent more than $3 billion trying to influence federal government, up from $1.6 billion in 1998. While business has continued to grow and starting salaries have risen to about $300,000 for the well-connected lobbyist, the enforcement of lobbying regulations has been lax. This has led to unethical practices, flouting of lobbying laws and scandals like the famous Enron and Jack Abramoff cases that have rocked the US in the past.
An examination of the patterns of US Defense Department contracting throws up equally startling facts. For example, the lobbying expenditures to get rebuilding contracts in Iraq are a telling example of the nexus between politics in high places, contractors and financial interests. One of the biggest contracts in Iraq has been awarded to Kellogg Brown and Root; a key subsidiary of Halliburton Co, the firm former US Vice President Dick Cheney ran as CEO before moving to the White House. Most of the contracts that were awarded to Halliburton were not based on competitive bidding but awarded on the basis of “urgency” due to war-time exigencies.
The increasing movement of senior officials from corporate boardrooms to positions of power in government has led to the emergence of a number of ‘revolving door connections’ in the US. Corporate houses often hire former officials as ‘consultants,’ a more distinguished term than ‘lobbyists.’ This has created a boom in the field of lobbying, affording lobbyists the chance to operate, often with impunity. In fact, ‘lobbying the White House’ seems to have become a preferred course of action to get a particular job done. WikiLeaks, therefore, seems to be just one more in a long list of scandals and hopefully will soon be forgotten. However, that said, the fact that the US uses its diplomats and US foreign service personnel to spy and to collect intelligence rep-resents a serious breach of trust with potential long- term ramifications.
India remains in S Asian bottle
Dr. Rajeswari Pillai Rajagopalan
28 December 2010
Premier Wen Jiabao’s three-day visit has produced mixed results, with the business community somewhat satisfied with Wen’s promise to open Chinese market for Indian products, although there was no progress on major political issues that were of critical importance to India. On the other hand, this visit was not expected to result in major breakthroughs. Rather, it seems to have been designed to cool temperatures after a series of face-offs between the two countries. But it may not have achieved even this limited objective because the visit appears to have led to even greater wariness in Delhi about China.
From the Chinese perspective, the focus was almost exclusively on economic and trade issues, evident in the 400-member business delegation that accompanied Wen. But contrary to what many have argued, strengthened economics ties have not contributed to better relations on the political front. If the last few years have seen a dramatic increase in trade, so has been the increase in tension on a range of political issues.
India’s focus, on the other hand, was on several political issues, on which the Indian leadership wanted some resolution from Beijing: the changing Chinese policy on Jammu & Kashmir, China-Pakistan nuclear cooperation and terrorism.
From a neutral approach on J&K in the 1980s through 1990s, China has in recent years adopted a more aggressive and partisan role, questioning even the territorial integrity of India. China’s attempt to carve out areas out of the western sector of the Line of Actual Control (LAC) is reflective of the Chinese intent in rewriting history and redrawing geographical boundaries. How far back would China go into history to make new territorial claims is something to be watched out for. While the recent deletion of about 1,500 km from the boundary is a new phenomenon, the Chinese questioning of Indian territorial integrity has been evident in a series of recent Chinese actions. The issuance of stapled visas to people from J&K, denial of travel permits to senior military officers commanding the region are but two instances. Chinese unwillingness to exchange maps of the western sector at least for a decade is reflective of the Chinese intent to question India’s territorial integrity on J&K. While these may be tactical and minor pricks, India should not lose sight of the strategic thinking behind these tactics.
Second, China-Pakistan nuclear and missile cooperation of the 1980s and 1990s has had lasting geopolitical effects on India. The recent Chinese proposal to sell additional nuclear reactors, grandfathering the agreement as it were in total defiance of the international regime, is a dangerous development. This has implications not just for the India-Pakistan military balance but for the global community. Pakistan is on the threshold of being a failed state, and breeding a dangerous cocktail of terrorism and WMD proliferation. The global non-proliferation regime and the US seem unable or unwilling to put the necessary pressure on China not to go ahead with the proposal.
Third, terrorism should have ideally formed an issue of commonality between India and China given that both countries have been victims of terror. But the Chinese selective approach to fight terrorism places New Delhi and Beijing at two ends of the spectrum. More importantly, Beijing refuses to come on board in acknowledging and putting the onus on Pakistan when the Pak-based terror groups have been actively promoting terrorism in India. The best evidence was the post-Mumbai terror attacks, when China refused to be party to UN action against Pakistan-based terror groups like let for their role in the Mumbai attacks. Selectively fighting terrorism in Xinjiang alone will hurt China in the long-term.
It must be borne that these are rather tactical issues in the bilateral relations to keep India embroiled in the Indian neighborhood. The larger question is whether Beijing recognizes the fact that India is also a rising power that needs its strategic space.
The new policy approach towards India is part of a well-considered, clearly articulated and well-orchestrated policy to deny India the space and potential to move beyond South Asia. In 2005, the Chinese leadership had got an internal study done on India, written by the top South Asia specialists including Prof Ma Jiali, who used to frequent India in the late 1990s and early 2000s. The study recommended, among other things, that China take steps to maintain its strategic advantages over India and try to keep India bottled within South Asia. While the study may be a bit dated, the conclusion of the study appears to have been taken to heart by the Chinese policy elites.
India has been admirably careful and diplomatic in handling Chinese provocations so far. India has little need to open up a northern front while it continues to have trouble from Pakistan. But New Delhi also has limitations, especially in justifying its passive policies domestically. Thus, its forbearance may not last. Hopefully, Beijing will realize that its hardline policies towards Delhi will be counter-productive and that India and China have complementary goals that require cooperation rather than confrontation.
MANAPPARAI 