Monthly Archives: December 2010
Booze 'much more harmful than crack or heroin'
London, Dec 27 (ANI): A study has revealed that alcohol causes much more damage to health than heroin or crack cocaine.
The “harm to self” categories cover mortality, poor health, impaired mental functioning, loss of friendships and injury, while “harm to self” categories cover mortality, poor health, impaired mental functioning, loss of friendships and injury.
While heroin, crack, and crystal meth fell under the former category, alcohol, heroin, and crack fell under the latter.
Ecstasy is only one eighth as harmful as alcohol in this new analysis.
“Our findings lend support to previous work in the UK and the Netherlands, confirming that the present drug classification systems have little relation to the evidence of harm,” The Telegraph quoted the researchers as concluding.
“They also accord with the conclusions of previous expert reports that aggressively targeting alcohol harms is a valid and necessary public health strategy.”
'Miracle' diet drug 'linked to deaths of thousands' in France
London, Dec 28 (ANI): A new official report has revealed that a ‘miracle’ diet drug prescribed to French people may have killed thousands.
However, the report by Paris government scientists said that it may be linked to the deaths of up to 2,000 people and caused heart problems in 3,500 more.
An active ingredient in Mediator, called benflourex, could have caused thickening of the heart valves, fatigue, and breathlessness – and had no effect at all on weight loss, the report said.
One French press investigations has alleged that the product owner Servier campaigned intensively to keep their highly lucrative product on the market.
Mediator was only banned after a study in April 2009 by lung specialist Dr Irene Frachon linked it to scores of patients with otherwise unexplained heart valve problems.
French Health Minister Xavier Bertrand has now vowed to launch an investigation.
“‘Our message to all those who took Mediator is that they must see a doctor – particularly those who took it for three months over the past four years,” the Daily Mail quoted Bertrand as saying.
President Sarkozy said last week, “The public deserves no less than total transparency in this matter.” (ANI)
Understanding causes of insulin resistance
New Delhi, Dec. 28 (ANI): Insulin is a hormone that is produced by the beta cells, which are cells that are scattered throughout the pancreas. The insulin produced is released into the blood stream and travels throughout the body. Insulin is an important hormone that has many actions within the body. Most of the actions of insulin are directed at metabolism (control) of carbohydrates (sugars and starches), lipids (fats), and proteins. Insulin also is important in regulating the cells of the body including their growth.
There are probably several causes of insulin resistance and there is thought to be a strong genetic factor (an inherited component), Some medications also can lead to insulin resistance. In addition, insulin resistance is seen often in the following conditions:
the metabolic syndrome
obesity
pregnancy
infection or severe illness
stress
during steroid use
Type 2 diabetes is the type of diabetes that occurs later in life. Insulin resistance precedes the development of type 2 diabetes, sometimes by years. In individuals who will ultimately develop type 2 diabetes, it is believed that blood glucose and insulin levels are normal for many years; then at some point in time, insulin resistance develops.
At this point, there is often an association of high insulin levels, central obesity, cholesterol abnormalities, and /or high blood pressure (hypertension). When this constellation of disease processes occur, it is know as the metabolic syndrome.
One of the actions of insulin is to cause the cells of the body, particularly the muscle and fat cells, to remove and use glucose from the blood. This is one way in which insulin controls the level of glucose in blood. Insulin has this effect on the cells by binding to insulin receptors on the surface of the cells. You can think of it as insulin “knocking” on the doors of muscle and fat cells. The cells hear the knock, open up, and let glucose in to be used by the cell. With insulin resistance, the muscles don’t hear the knock as well (they are resistant), and the pancreas is notified that it needs to make more insulin, which increases the level of insulin in the blood and causes a louder knock.
The resistance of the cells continues to increase over time. As long as the pancreas is able to produce enough insulin to overcome this resistance, blood glucose levels remain normal. When the pancreas can no longer produce enough insulin, the blood glucose levels begin to rise, initially after meals when glucose levels are at their highest and more insulin is needed, but eventually in the fasting state too. At this point, type 2 diabetes is present.
While the metabolic syndrome links insulin resistance with abdominal obesity, elevated cholesterol and high blood pressure, there are several medical other conditions that are associated with insulin resistance specifically. It may be that insulin resistance is the cause of some of these conditions, but this has not yet been proven. Conditions associated with insulin resistance include:
Type 2 Diabetes
Overt diabetes may be the first sign that insulin resistance is present. While it can be noted long before diabetes develops, in cases where there is reluctance or inability to see a physician regularly, insulin resistance can present as type 2 diabetes.
Fatty liver
Fatty liver is strongly associated with insulin resistance. The accumulation of fat in the liver is a manifestation of the disordered control of lipids that occurs with insulin resistance. Fatty liver associated with insulin resistance may be mild or severe. Newer evidence suggests that fatty liver may even lead to cirrhosis of the liver and, possibly, liver cancer.
Arteriosclerosis
Arteriosclerosis, also known as atherosclerosis, is a process of progressive thickening and hardening of the walls of medium-sized and large arteries. Arteriosclerosis is responsible for:
coronary artery disease (angina and heart attack ),
strokes and
peripheral vascular disease.
Other risk factors for arteriosclerosis include:
high levels of “bad” (LDL) cholesterol,
high blood pressure,
smoking,
diabetes, and a
family history of arteriosclerosis.
Skin Lesion
Skin lesions include increased skin tags and a condition called acanthosis nigricans – a darkening and thickening of the skin especially in fold areas such as the neckline and axilla. This condition is directly related to the insulin resistance, though the exact mechanism is not known.
Acanthosis nigricans: Acanthosis nigricans is a cosmetic condition strongly associated with insulin resistance in which there is darkening of the skin in areas where there are creases such as the neck and arm pits.
Skin tags: Skin tags are also seen with increased frequency in patients with insulin resistance. A skin tag is a common, benign condition which consists of a bit of skin that projects from the surrounding skin and may appear attached to the skin. Skin tags can vary quite a bit in appearance. They may be smooth or irregular, flesh colored or more deeply pigmented, and either simply be raised above the surrounding skin or have a stalk (a peduncle) so that the skin tag hangs from the skin.
Reproductive abnormalities in women
Reproductive abnormalities include difficulty with ovulation and conception (infertility), irregular menses, or a cessation of menses. In contrast, there are no known reproductive abnormalities in men with insulin resistance.
Polycystic ovary disease
Polycystic ovary disease is a hormonal problem that affects young women. It is associated with irregular periods or no periods at all, obesity, and increased growth of body hair.
Hyperandrogenism
High male hormone levels, which are produced by the ovaries can been seen in insulin resistance and may play a role in PCOS described above. Why this association occurs is not known, but it’s thought that the insulin resistance somehow causes the abnormal ovarian hormone production.
Growth abnormalities
There may be growth affects in insulin resistance due to the high levels of circulating insulin that may be present. While insulin’s effects on glucose metabolism may be impaired, it’s effects on other mechanisms may be intact (or at least less impaired). Insulin is an anabolic and can exert effects on growth, through a medicator known as insulin- like growth factor -1. Patients may have actual linear growth and a noticeable coarsening of features. The increase incidence of skin tags mentioned above may be through this mechanism as well.
Individuals are more likely to have or develop insulin resistance if they:
are overweight with a body mass index (BMI) more than 25
are a man with a waist more than 40 inches or a woman with a waist more than 35 inches
are over 40 years of age
are Latino, African American, Native American or Asian American
have close family members with type 2 diabetes, high blood pressure or arteriosclerosis
have had gestational diabetes
have high blood pressure, high blood triglycerides, low HDL cholesterol or arteriosclerosis (for example, have other components of the metabolic syndrome)
have polycystic ovarian disease
have acanthosis nigricans
A physician can identify individuals who are likely to have insulin resistance with a detailed patient history, patient physical examination, and laboratory testing utilizing the risk factors. There are some very sophisticated tests for the diagnosis or confirmation of insulin resistance such as euglycemic insulin clamping or intravenous tolerance testing. However, these are expensive or complicated and are not necessary for managing patients. These tests are used primarily for research purposes.
In general clinical practice, glucose levels in conjunction with fasting insulin levels can give the physician a clue as to whether insulin resistance is present or not in patients without diabetes. A firm diagnosis can not be made simply based on this, since the lab techniques for measuring insulin can vary, and there is no absolute value that meets a definition. However, a level above the upper quartile in the fasting state in someone without diabetes is considered abnormal.
Insulin resistance can be managed in two ways. First, the need for insulin can be reduced, and second, the sensitivity of cells to the action of insulin can be increased.
The need for insulin can be reduced by altering the diet, particularly the carbohydrates in the diet. Carbohydrates are absorbed into the body after they are broken up into their component sugars. Some carbohydrates are broken up and absorbed faster than others and are referred to as having a high glycemic index. These carbohydrates increase the blood glucose level more rapidly and require the secretion of more insulin to control the level of glucose in the blood.
Examples of carbohydrates with a high glycemic index that rapidly raise blood glucose levels include:
unrefined sugars,
white breads, and
unrefined corn and potato products (for example, bagels, mashed potatoes, doughnuts, corn chips, and french fries).
Examples of foods with a low glycemic index include:
foods with higher fiber content such as whole grain breads and brown rice;
non-starchy vegetables (for example, broccoli, green beans, asparagus, carrots, and greens). ince foods are rarely eaten in isolation, it can be argued that the glycemic index of each food isn’t as important as the overall profile of the whole meal itself.
Several studies have shown that weight loss and aerobic exercise (without weight loss) increase the rate at which glucose in the blood is taken up by muscle cells as a result of improved sensitivity of the cells to insulin.
There are two important studies that have looked at the prevention of type 2 diabetes. Both studies took patients who could not control their blood glucose levels, which, for the purposes of this discussion, can be considered the same as patients with insulin resistance. One study done in Finland, showed that changes in diet and exercise reduced the development of diabetes by 58 percent. Another study, done in the United States and referred to as the DPP study, showed a similar reduction in diabetes with diet and exercise.
Metformin (Glucophage) is a medication that is used for treating diabetes. It has two mechanisms of action that help to control blood glucose levels. It prevents the liver from releasing glucose into the blood, and it increases the sensitivity of muscle and fat cells to insulin so that they remove more glucose from the blood. Because of these actions, metformin reduces blood insulin levels.
The DPP studied the effects of metformin in addition to diet and exercise on the prevention of diabetes in insulin resistance. Metformin reduced the development of diabetes by 31%. (Note, however, that the benefit was not as great as with diet and exercise!) Metformin is a reasonably safe medication when used in the right population. Although there are gastrointestinal side effects with metformin, it usually is well-tolerated.
Another study, the STOP NIDDM (Study to Prevent Non-insulin Dependent Diabetes Mellitus) trial, studied individuals with insulin resistance by treating them with a medication called acarbose (Precose). Acarbose works in the intestines to slow the absorption of sugars, and this effect would reduce the need for insulin after meals. The study found that acarbose reduced the development of diabetes by 25%.
Other medications in a class of drugs called thiazolidinediones, for example, pioglitazone (Actos), rosiglitazone (Avandia), also increase sensitivity to insulin. At this time, however, these medications are not routinely used, in part because of liver toxicity that requires monitoring of blood liver tests. Avandia, however, has been associated with an increased risk of heart attack and stroke, and experts have debated the severity of these concerns since the risk was first reported.
On September 23, 2010, the U.S. Food and Drug Administration (FDA) announced that it will significantly restrict the use of the diabetes drug rosiglitazone (Avandia) to patients with type 2 diabetes who cannot control their diabetes on other medications such as pioglitazone (Actos). These new restrictions are in response to data that suggest an elevated risk of cardiovascular events, such as heart attack and stroke, in patients treated with Avandia.
One study, the TRIPOD (Troglitazone in Prevention of Diabetes) study, treated patients with gestational diabetes, a precursor of insulin resistance and diabetes, with troglitazone (Rezulin), however, because of severe toxic liver effects; troglitazone has been taken off the market and is no longer available. Among the women treated with troglitazone, diabetes was prevented in 25 percent.
It is only in recent years that insulin resistance has been gaining importance its own right, and as a contributor to the metabolic syndrome. It now appears that intervention can delay the onset of overt diabetes. Future studies will need to be longer than the studies already done to determine for how long treatment can prevent the development of diabetes and its complications.
Lifestyle changes (for example, diet, exercise) clearly are important in delaying the development of diabetes in individuals with insulin resistance, and education about these changes needs to be directed to groups at risk for diabetes. Childhood obesity is on the rise in the United States as well as other countries, and changes need to be made in school cafeterias and in the food choices offered to children and teens at home.
The value of diet and exercise in combination with medication needs to be evaluated to determine if the combination is better than diet and exercise alone.
Insulin Resistance At A Glance
Insulin resistance is a condition in which the cells of the body become resistant to the hormone, insulin.
Insulin resistance may be part of the metabolic syndrome, and associated with the development of heart disease.
Insulin resistance precedes the development of type 2 diabetes.
Insulin resistance is associated with other medical conditions including fatty liver, arteriosclerosis, acanthosis nigricans, skin tags, and reproductive abnormalities in women.
Individuals are more likely to have insulin resistance if they have any of the associated medical conditions listed above. They also are more likely to be insulin resistant if they are obese or are Latino, African-American, Native American, and Asian-American.
While there is a genetic component, insulin resistance can be managed with diet, exercise, and medication. (ANI)
Attn: News Editors/News Desks: Dr.vikas Ahluwalia is the Director of the Diabetes Care Foundation Of India. He can be contacted at B-4/234,safdarjang Enclave,New Delhi. His e-mail is drvikasahluwalia@gmail.com. By Dr. Vikas Ahluwalia (ANI)
2010ல் இந்தியா-முக்கிய நிகழ்வுகள்.. ஒரு பார்வை
ஜனவரி
4- ஆந்திராவை கலவர பூமியாக்கிவிட்ட தெலுங்கானா ராஷ்ட்ரீய சமிதி தலைவர் சந்திரசேகர ராவை நாடு கடத்த வேண்டும் என்று மறைந்த ஆந்திர முன்னாள் முதல் மந்திரி என்.டி.ராமராவி்ன் மனைவியும் என்.டி.ஆர். தெலுங்கு தேசம் கட்சியின் தலைவியுமான லட்சுமி பார்வதி கூறினார்.
6- கன்னட சூப்பர்ஸ்டார் விஷ்ணுவர்த்தன் மரணமடைந்தார்.
– சமாஜ்வாடிக் கட்சியின் பொதுச் செயலாளர் பதவியிலிருந்து அமர்சிங் விலகினார்.
7 – ஸ்ரீநகரில், ஒரு ஹோட்டலுக்குள் தீவிரவாதிகள் புகுந்து திடீர் தாக்குதலில் ஈடுபட்டனர். அவர்களுக்கும், பாதுகாப்புப் படையினருக்கும் இடையே நடந்த 23 மணி நேர சண்டையில் 4 தீவிரவாதிகள் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டனர்.
– உடல் நிலை குன்றி கவலைக்கிடமான நிலையில் கொல்கத்தா மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த மேற்கு வங்க முன்னாள் முதல்வரும், மூத்த கம்யூனிஸ்ட் தலைவருமான ஜோதிபாசுவை பிரதமர் மன்மோகன் சிங் பார்த்தார்.
– ஜார்க்கண்ட் மாநில சட்டசபையில் நடந்த நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் பாஜக கூட்டணி ஆட்சி வெற்றி பெற்றது.
9- சமாஜ்வாடிக் கட்சியிலிருந்து சஞ்சய் தத் விலகினார்.
12 – வங்கதேச பிரதமர் ஷேக் ஹசீனாவுக்கு இந்திரா காந்தி அமைதி விருது வழங்கப்பட்டது.
17 – ஜோதிபாசுவின் உடல் கொல்கத்தா மருத்துவக் கல்லூரிக்கு தானமாக வழங்கப்பட்டது.
18 – 44 நிகர் நிலைப் பல்கலைக்கழகங்களின் அங்கீகாரத்தை மத்திய அரசு ரத்து செய்தது.
20 தெலுங்கானாவில் வெடித்த கலவரத்திற்கு 10 மாவட்டங்கள் முடங்கிப் போயின.
23 – டெல்லியில் தேசிய சினிமா விருதுகள் அறிவிக்கப்பட்டன. பாலா சிறந்த இயக்குநராக அறிவிக்கப்பட்டார்.
25 – இசைஞானி இளையராஜா, இசைப் புயல் ஏ.ஆர்.ரஹ்மானுக்கு பத்மபூஷன் விருது அறிவிக்கப்பட்டது.
31 – மும்பையைச் சேர்ந்த ஹிரென் மோகினி என்பவர் நியூசிலாந்தில் சிலரால் குத்திக் கொல்லப்பட்டார்.
பிப்ரவரி
1 – விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத் தலைவர் பிரபாகரன் மரணத்தை உறுதி செய்யும் ஆவணத்தை இலங்கை அரசு சிபிஐக்கு அனுப்பியுள்ளது என்று மத்திய உள்துறை அமைச்சர் ப.சிதம்பரம் தெரிவித்தார்.
2- சமாஜ்வாடிக் கட்சியிலிருந்து அமர்சிங்கும், ஜெயப்பிரதாவும் இன்று நீக்கப்பட்டனர். இருவரையும் ஊடுறுவல்காரர்கள் என்று அக்கட்சி சாடியது. கட்சிப் பெயரை இருவரும் கெடுத்து விட்டதாகவும் சமாஜ்வாடிக் கட்சி கூறியது.
8- சிறுமி ருசிகா கற்பழிப்பு வழக்கில் சாதாரண அளவிலான தண்டனை பெற்ற மாஜி டிஜிபி ரத்தோரை, இன்று சண்டிகர் கோர்ட் வளாகத்தில் தேசிய வடிவமைப்புக் கழக முதுநிலை மாணவர் ஒருவர் சரமாரியாக குத்தியதால் பெரும் பரபரப்பு ஏற்பட்டது
9 – பாஜக தலைவராக நிதின் கத்காரி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
12 – சூப்பர் ஸ்டார் ஷாருக்கானின் மை நேம் இஸ் கான் திரைப்படம் பெரும் பதட்டம், பரபரப்புக்கு மத்தியில் நாடு முழுவதும் திரையிடப்பட்டது.
13 – மகாராஷ்டிர மாநிலம் புனேவில் ஜெர்மன் பேக்கரியில் நடந்த பயங்கர குண்டுவெடிப்பில் 15 பேர் உயிரிழந்தனர்.
14- ஸ்ரீகிருஷ்ணா கமிட்டியின் வழிகாட்டி நெறிமுறைகளுக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து, தெலுங்கானாவைச் சேர்ந்த 15 எம்.எல்.ஏக்கள் ராஜினாமா செய்தனர்.
15 – மேற்கு வங்க மாநிலத்தில் ராணுவ முகாமில் மாவோயிஸ்ட் நக்சலைட்கள் நடத்திய தாக்குதலில் 20 வீரர்கள் உயிரிழந்தனர்.
23 – பெங்களூர் கார்ல்டன் டவர்ஸ் கட்டடத்தில் ஏற்பட்ட பயங்கர தீவிபத்தில் 9 பேர் உயிரிழந்தனர். இவர்களில் 3 பேர் மேலிருந்து கீழே குதித்து தப்ப முயன்றபோது உயிரிழந்தனர்.
மார்ச்
4 – உ.பி. மாநிலம் பிரதாப்கர் மாவட்டத்தில் நடந்த கூட்ட நெரிசலில் சிக்கி 71 பேர் உயிரிழந்தனர்.
8 – நாடாளுமன்றம் மற்றும் சட்டசபைகளில் பெண்களுக்கு 33 சதவீத இட ஒதுக்கீடு வழங்கும் மசோதா நாடாளுமன்றத்தில் தாக்கல் செய்யப்பட்டது.
9 – லோக்சபாவில் மகளிர் இட ஒதுக்கீடு மசோதா நிறைவேற்றப்பட்டது. ஆனால் ராஜ்யசபாவில் எதிர்ப்பு காரணமாக நிறைவேற்றப்படவில்லை.
ஏப்ரல்
1 – நாடு முழுவதும் 6 முதல் 14 வயது வரையிலான குழந்தைகளுக்கு கட்டாயக் கல்வி அளிக்கும் சட்டம் அமலுக்கு வந்தது.
6 – சட்டிஸ்கர் மாநிலம் தான்டேவாடாவில் சிஆர்பிஎப் படையினர் மீது மாவோயிஸ்ட் நக்சலைட்கள் நடத்திய தாக்குதலில் 76 வீரர்கள் உயிரிழந்தனர்.
14 – ஜிஎஸ்எல்வி ராக்கெட் ஏவும் முயற்சி தோல்வியில் முடிந்தது. ராக்கெட் திசை மாறி கடலில் போய் விழுந்தது.
17 – பெங்களூர் சின்னச்சாமி ஸ்டேடியத்திற்கு வெளியே நடந்த குண்டுவெடிப்பில் 10க்கும் மேற்பட்டோர் காயமடைந்தனர்.
18 – ஐபிஎல் கொச்சி அணி தொடர்பான சர்ச்சையில் சிக்கிய மத்திய வெளியுறவு இணை அமைச்சர் சசி தரூர் தனது பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.
23 – ரூ. 2 கோடி லஞ்சப் பணத்துடன் இந்திய மருத்துவக் கவுன்சில் தலைவர் கேதன் தேசாய் கைது செய்யப்பட்டார்.
27 – பாகிஸ்தானுக்கு உளவு பார்த்ததாக இந்திய தூதரக அதிகாரி மாதுரி கைது செய்யப்பட்டார்.
– பெட்ரோல், டீசல் விலை உயர்வைக் கண்டித்து நாடு தழுவிய பொது வேலைநிறுத்தப் போராட்டத்தை எதிர்க்கட்சிகள் நடத்தின.
– பாஜக கூட்டணியில் இருந்து கொண்டு மத்திய அரசுக்கு ஆதரவாக வாக்களித்த ஜார்க்கண்ட் முக்தி மோர்ச்சா மீது கோபம் கொண்ட பாஜக, ஜார்க்கண்ட் மாநில அரசுக்கு அளித்த ஆதரவை திரும்பப் பெற்றது.
30 – ஆஜ்மீர் தர்கா குண்டுவெடிப்பில் தொடர்புடைய அபினவ் பாரத் என்ற இந்து தீவிரவாத அமைப்பைச் சேர்ந்த சந்திரசேகர் பரோட் என்பவர் கைது செய்யப்பட்டார்.
மே
2 – கர்நாடக அமைச்சர்கள் பலரும் சர்ச்சைகளில் சிக்கி வருவதால் முதல்வர் பதவியிலிருந்து எதியூரப்பா விலகக் கோரி அவரது வீட்டை முற்றுகையிட்ட இளைஞர் காங்கிரஸார் கல்வீசித் தாக்கி போராட்டத்தில் ஈடுபட்டதால் பரபரப்பு ஏற்பட்டது.
– ஐபிஎல் கொச்சி விவகாரத்தில் சிக்கி அமைச்சர் பதவியை இழந்த சசி தரூர், வெளியுறவுத்துறைக்கான நாடாளுமன்ற நிலைக் குழுவில் உறுப்பினராக சேர்க்கப்பட்டார்.
3- மும்பைத் தீவிரவாத தாக்குதல் வழக்கில் கசாப் மீது சாட்டப்பட்ட அனைத்துக் குற்றச்சாட்டுக்களும் நிரூபிக்கப்பட்டதாக நீதிபதி தஹிளியானி அறிவித்தார். இணைக் குற்றவாளிகளான இந்தியர்களான பஹீம் அன்சாரி, சபாபுதீன் அகமது ஆகிய இருவரும் குற்றமற்றவர்கள் என கோர்ட் அறிவித்தது. மேலும், லஷ்கர் இ தொய்பா தலைவர் ஹபீஸ் சயீத், ஷகியூர் ரஹ்மான் லக்வி உள்பட 20 பேர் குற்றவாளிகள் எனவும் தீர்ப்பு தெரிவித்தது.
– நான்கு வருடங்களாக தனது செல்போன் ஒட்டுக் கேட்கப்பட்டு வருவதாக மத்திய ரயில்வே அமைச்சரும், திரினமூல் காங்கிரஸ் தலைவருமான மமதா பானர்ஜி கூறினார்.
– நண்பரின் மனைவியை கற்பழிக்க முயன்ற கர்நாடக உணவுத்துறை அமைச்சர் ஹாலப்பா தனது பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.
5- உண்மை கண்டறியும் சோதனை, மூளை வரைபட சோதனை, நார்கோ அனாலிசிஸ் போன்றவற்றை நடத்துவது சட்ட விரோதமானது என்று உச்சநீதிமன்றம் அறிவித்தது.
– கிரிக்கெட் சூப்பர் ஸ்டார் சச்சின் டெண்டுல்கர் ட்விட்டரில் இணைந்தார்.
– ஐபிஎல் போட்டிகளுக்கு பொழுதுபோக்கு வரி விதிக்க வேண்டும் என்று கோரி தொடரப்பட்ட பொது நல வழக்கில் மத்திய அமைச்சர் சரத் பவாரையும் பிரதிவாதியாக சேர்க்குமாறு பாம்பே உயர்நீதிமன்றம் அதிரடி உத்தரவிட்டது.
– மும்பை தீவிரவாத தாக்குதல் வழக்கில், குற்றவாளியாக அறிவிக்கப்பட்ட பாகிஸ்தான் தீவிரவாதி அஜ்மல் கசாப் மீதான 86 குற்றச்சாட்டுகளில் 4 குற்றச்சாட்டுகளின் அடிப்படையில் அவனுக்கு தூக்கு தண்டனையும், 5 குற்றச்சாட்டுகளின் அடிப்படையில் ஆயுள் தண்டனையும் விதித்து தீர்ப்பளித்தார் தனி நீதிபதி தஹிளியானி.
– சாமியார் நித்தியானந்தா தாக்கல் செய்திருந்த ஜாமீன் மனு பெங்களூர் கோர்ட்டில் தள்ளுபடி செய்யப்பட்டது.
– டெல்லி ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக்கழகத்தில் நடந்த நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்கச் சென்ற மத்திய உள்துறை அமைச்சர் ப.சிதம்பரத்திடம், மாவோயிஸ்ட் ஆதரவு மாணவி விபா என்பவர் ஆவேசமாக பேசியதால் பரபரப்பு ஏற்பட்டது.
7 – கிருஷ்ணா கோதாவரி படுகையில் எடுக்கப்படும் எரிவாயு தொடர்பாக முகேஷ், அனில் அம்பானிகள் இடையே ஏற்பட்ட மோதலில் முகேசுக்கு ஆதரவாக உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. 3 நீதிபதிகள் இடையே ஒத்த கருத்து ஏற்படாததால் 2:1 என்ற விகிதத்தில் முகேசுக்கு ஆதரவாக தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது.
8 – நீண்ட இழுபறிக்குப் பின்னர் ஜார்க்கண்ட் மாநிலத்தில் ஆட்சி அமைக்க பாஜகவும், சிபு சோரனின் ஜார்க்கண்ட் முக்தி மோர்ச்சாவும் உடன்பாடு செய்து கொண்டன.
10 – குஜராத் கலவர வழக்கில் விஸ்வ இந்து பரிஷத் சர்வதேசத் தலைவர் பிரவீன் தொகாடியா இன்று சிறப்பு விசாரணைக் குழு முன் ஆஜராகி வாக்குமூலம் அளித்தார்.
11 – வருமானத்தை மீறி சொத்துக் குவித்தது தொடர்பான வழக்கு விசாரணைக்கு தடை கோரி உச்ச நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்த மேல் முறையீட்டு மனுவை அதிமுக பொதுச் செயலாளர் ஜெயலலிதா வாபஸ் பெற்றார்.
12 – உச்சநீதிமன்ற தலைமை நீதிபதியாக எஸ்.எச். கபாடியா பொறுப்பேற்றார்.
15 -முன்னாள் துணை குடியரசுத் தலைவர் பைரான் சிங் ஷெகாவத் மரணமடைந்தார்.
– ஊழல் புகார்கள் காரணமாக இந்திய மருத்துவக் கவுன்சில் கலைக்கப்பட்டது.
22 – மங்களூர் விமான நிலையத்தில் ஏற்பட்ட பயங்கர விமான விபத்தில் 158 பேர் பரிதாபமாக உயிரிழந்தனர். பல உடல்கள் அடையாளமே தெரியாத அளவுக்குக் கருகிப் போய் விட்டன. 8 பேர் உயிர் பிழைத்தனர்.
28 – மேற்கு வங்கத்தில் மாவோயிஸ்ட் நக்சலைட்கள் நடத்திய தாக்குதலில் இரு ரயில்கள் மோதி 148 பேர் பலியானார்கள்.
30 – பெங்களூர் வாழும் கலை அமைப்பின் ஆசிரமத்தில் திடீரென துப்பாக்கிச் சூடு நடந்ததால் பரபரப்பு ஏற்பட்டது. இதில் ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ ரவிசங்கர் காயமின்றித் தப்பினார்.
– ஜார்க்கண்ட் மாநில முதல்வர் பதவியிலிருந்து சிபு சோரன் விலகினார்.
ஜூன்
2 – மேற்கு வங்க உள்ளாட்சித் தேர்தலில் மமதா பானர்ஜியின் திரினமூல் காங்கிரஸ் வெற்றி பெற்றது.
7 – போபால் விஷ வாயு வழக்கில் யூனியன் கார்பைடு நிறுவன முன்னாள் தலைவர் ஆன்டர்சன் குற்றவாளி என அறிவிக்கப்பட்டார். அவருக்கும் மேலும் 6 பேருக்கும் 2 ஆண்டு சிறைத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. இந்த தீர்ப்பு பெரும் சர்ச்சைகளையும், நாட்டு மக்களிடையே கொதிப்பையும் உருவாக்கியது.
24 – பாஜகவிலிருந்து நீக்கப்பட்ட ஜஸ்வந்த் சிங் மீண்டும் கட்சியில் சேர்க்கப்பட்டார்.
28 – இந்தியா, கனடா இடையே அணு சக்தி ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது.
ஜூலை
1 – திருப்பதி கோவிலுக்கு கிருஷ்ண தேவராயர் அன்பளிப்பாக வழங்கிய பல ஆயிரம் கோடி மதிப்புள்ள நகைகள் காணாமல் போனதாக பரபரப்பு ஏற்பட்டது.
3 – தெலுங்கானாவுக்கு எதிராக பேசுபவர்களின் தலையை வெட்டுவேன் என்று ஆவேசமாக பேசிய நடிகை விஜயசாந்தி கைது செய்யப்பட்டார்.
15 – ரூபாய்க்கான புதிய குறியீடு வெளியிடப்பட்டது. தமிழரான உதயக்குமார் இந்த குறியீட்டை வடிவமைத்திருந்தார்.
24 – சோராபுதீன் போலி என்கவுன்டர் வழக்கில் குஜராத் முன்னாள் அமைச்சர் அமீத் ஷா கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.
27 – புதிய தலைமைத் தேர்தல் ஆணையராக குரேஷி நியமிக்கப்பட்டார்.
– ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கிலிருந்து நளினி, முருகன் உள்ளிட்ட நான்கு குற்றவாளிகளை விடுதலை செய்ய முடியாது என்று உச்சநீதிமன்றம் மறுத்து விட்டது.
– தெலுங்கானா பகுதியில் 12 சட்டசபைத் தொகுதிகளுக்கு நடந்த இடைத்தேர்தலில் 11 தொகுதிகளில் தெலுங்கானா ராஷ்டிரிய சமிதியும், ஒரு தொகுதியில் பாஜகவும் வெற்றி பெற்றன.
– இந்திய பேட்மிண்டன் வீராங்கனை சாய்னா நேஹ்வால் கேல் ரத்னா விருதுக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
ஆகஸ்ட்
6 – ஜம்மு காஷ்மீரின் லடாக் பகுதியில் ஏற்பட்ட பெரும் மழை மற்றும் நிலச்சரிவில் சிக்கி 180க்கும் மேற்பட்டோர் உயிரிழந்தனர்.
10 – காஷ்மீருக்கு சுயாட்சி அந்தஸ்து வழங்குவது குறித்து பரிசீலிக்கத் தயாராக உள்ளதாக பிரதமர் மன்மோகன் சிங் அறிவித்தார்.
11 – ஜாதி வாரியான மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்புக்கு மத்திய அரசு கொள்கை அடிப்படையில் ஒப்புதல் அளித்தது.
15 – ஸ்ரீநகரில் நடந்த சுதந்திர தின நிகழ்ச்சியின்போது முதல்வர் உமர் அப்துல்லா மீது ஷூ வீசப்பட்டது.
17 – கர்நாடக குண்டுவெடிப்பு சம்பவத்தில் கேரளாவின் அப்துல் நாசர் மதானி கொல்லத்தில் வைத்துக் கைது செய்யப்பட்டார்.
செப்டம்பர்
2 – காங்கிரஸ் கட்சியின் தலைவராக சோனியா காந்தி 4வது முறையாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
7 – ஊழல் வழக்கில் சிக்கிய பி.ஜே. தாமஸ் எப்படி ஊழல் கண்காணிப்பு ஆணையராக செயல்பட முடியும் என உச்சநீதிமன்றம் கேள்வி எழுப்பியது.
– ரஷ்யாவில் நடந்த உலக மல்யுத்த சாம்பியன் போட்டியில், 66 கிலோ பிரிவில் இந்தியாவின் சுஷில்குமார் தங்கப் பதக்கம் வென்றார்.
11 – ஜார்க்கண்ட் மாநில முதல்வராக அர்ஜூன் முண்டா பதவியேற்றார்.
13 – காஷ்மீரில் வெடித்த கலவரத்தில் ஒரே நாளில் 15 பேர் உயிரிழந்தனர்.
– தமிழகத்தில் பந்த் நடத்த விதிக்கப்பட்ட தடை நீடிக்கும் என உச்சநீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.
– ஜார்க்கண்ட் சட்டசபையில் நடந்த நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் பாஜக கூட்டணி அரசு வெற்றி பெற்றது.
– காஷ்மீருக்கு அனைத்துக் கட்சிக் குழுவை அனுப்பி வைக்க பிரதமர் தலைமையில் நடந்த கூட்டத்தில் முடிவெடுக்கப்பட்டது.
– தேசிய திரைப்பட விருதுகள் அறிவிக்கப்பட்டன. சிறந்த நடிகராக அமிதாப் பச்சன் அறிவிக்கப்பட்டார். பசங்க படம் 3 விருதுகளைப் பெற்றது. சிறந்த பின்னணி இசைக்கான விருது இசைஞானி இளையராஜாவுக்கு கிடைத்தது.
19 – டெல்லி ஜும்மா மசூதியில் 2 மர்ம நபர்கள் சரமாரியாக சுட்டதில் 2 பேர் காயமடைந்தனர்.
– மேற்கிந்தியத் தீவுகளில் நடந்த உலக குத்துச் சண்டைப் போட்டியில், இந்தியாவின் மேரி கோம் 5வது முறையாக சாம்பியன் பட்டத்தை தட்டிச் சென்றார்.
20 – மத்தியப் பிரதேசத்தில் நின்று கொண்டிருந்த எக்ஸ்பிரஸ் ரயில் மீது சரக்கு ரயில் மோதியதில் 23 பேர் உயிரிழந்தனர்.
– காஷ்மீர் சென்னை அனைத்துக் கட்சிக் குழு, பிரிவினைவாத தலைவர்களை சந்தித்தது.
21 – காமன்வெல்த் போட்டிக்காக டெல்லி ஜவஹர்லால் நேரு ஸ்டேடியத்திற்கு வெளியே கட்டப்பட்டு வந்த நடை மேம்பாலம் இடிந்து விழுந்தது.
– 2008ம் ஆண்டுக்குப் பின்னர் மும்பை பங்குச் சந்தையில் சென்செக்ஸ் 20,000 புள்ளிகளைத் தாண்டியது.
23 – டெல்லி ஜவஹர்லால் நேரு ஸ்டேடிய வளாகத்தில் அமைந்த பளு தூக்கும் போட்டிக்கான அரங்கின் மேற்கூரை இடிந்து விழுந்தது.
– அயோத்திநில வழக்கில் அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் தீர்ப்பை அளிக்க உச்சநீதிமன்றம் ஒரு வார கால தடை விதித்தது.
24 – ஆமிர்கான் நடித்த பீப்ளி லைவ் படம் ஆஸ்கர் விருதுப் போட்டிக்குத் தேர்வு செய்யப்பட்டது.
25 – காஷ்மீர் அமைதிக்காக 8 அம்சத் திட்டம் அறிவிக்கப்பட்டது.
26 – தென் ஆப்பிரிக்காவில் நடந்த சாம்பியன்ஸ் டிராபி 20-20 போட்டித் தொடரை சென்னை சூப்பர் கிங்ஸ் வென்றது. அந்த அணியின் முரளி விஜய்க்கு சிறந்த பேட்ஸ்மேனுக்கான தங்க பேட்டும், பந்து வீச்சாளர் அஸ்வினுக்கு சிறந்த பந்து வீச்சாளருக்கான தங்க பந்தும் பரிசாக கிடைத்தது.
29 – இந்திய மக்களுக்கு தேசிய அடையாள அட்டை வழங்கும் திட்டத்தை பிரதமர் மன்மோகன் சிங் மகாராஷ்டிர மாநிலத்தில் தொடங்கி வைத்தார்.
30 – 60 ஆண்டுகால அயோத்தி வழக்கில் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது. சர்ச்சைக்குரிய நிலத்தை மூன்று பங்காக பிரித்து இரு பங்கை இந்து அமைப்புகளுக்கும், ஒரு பங்கு முஸ்லீம் அமைப்புக்கும் வழங்க அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.
– இந்திய பணக்காரர்கள் பட்டியலில் முகேஷ் அம்பானி மீண்டும் முதலிடத்தைப் பிடித்தார்.
அக்டோபர்
3 – பெரும் சர்ச்சைக்களுக்கு மத்தியில் டெல்லியில் காமன்வெல்த் போட்டிகள் தொடங்கின. தொடக்க விழாவைக் கண்டு உலகமே அதிசயித்தது.
5 – கர்நாடகத்தில் முதல்வர் எதியூரப்பாவுக்கு எதிராக அதிருப்தி எம்.எல்.ஏக்கள் போர்க்கொடி உயர்த்தியதால் ஆட்சிக்கு ஆபத்து ஏற்பட்டது.
6 – அயோத்தி தீர்ப்பை எதிர்த்து உச்சநீதிமன்றத்தில் அப்பீல் செய்வோம் என்று முஸ்லீம் சன்னி வக்பு வாரியம் அறிவித்தது.
– ஐசிசியின் ஆண்டின் சிறந்த கிரிக்கெட் வீரராக சச்சின் டெண்டுல்கர் தேர்வு செய்யப்பட்டார். சிறந்த டெஸ்ட் வீரராக ஷேவாக் அறிவிக்கப்பட்டார்.
9 – ஐ.நா. பாதுகாப்பு கவுன்சிலின் தற்காலிக உறுப்பினராக 19 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் மீண்டும் தேர்வானது இந்தியா. பெரும் வாக்கு வித்தியாசத்தில் அது வெற்றி பெற்றது குறிப்பிடத்தக்கது.
11- கர்நாடக சட்டசபையில் கடும் அமளிக்கு மத்தியில் நடந்த நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் எதியூரப்பா அரசு வெற்றி பெற்றதாக சபாநாயகர் அறிவித்தார். இதை எதிர்க்கட்சிகள் நிராகரித்தன. கர்நாடக ஆட்சியைக் கலைக்கலாம் என்று கூறி சபாநாயகர் பரத்வாஜ் மத்திய அரசுக்கு அறிக்கை அனுப்பினார்.
12 – கர்நாடக சட்டசபையில் மீண்டும் நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பு கோர ஆளுநர் உத்தரவிட்டார். அதை எதியூரப்பா ஏற்றார்.
14 – கர்நாடக சட்டசபையில் நடந்த 2வது நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் எதியூரப்பா அரசு வெற்றி பெற்றது.
– டெல்லி காமன்வெல்த் போட்டிகள் நிறைவடைந்தன. இதில் இந்தியா 38 தங்கம், 27 வெள்ளி, 36 வெண்கலம் என மொத்தம் 101 பதக்கங்களைப் பெற்று 2வது இடத்தைப் பிடித்து புதிய சாதனை படைத்தது.
– டெஸ்ட் கிரிக்கெட்டில் 8 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர், பேட்டிங் தரவரிசையில் சச்சின் முதல் இடத்தைப் பிடித்தார்.
17 – காமன்வெல்த் போட்டி ஊழல்கள் குறித்த விசாரணையை வருமான வரி மற்றும் ஊழல் தடுப்புப் பிரிவு அதிகாரிகள் தொடங்கினர்.
18 – தேனி மாவட்டத்தில் நியூட்ரினோ ஆய்வகத்தை அமைக்க மத்திய சுற்றுச்சூழல் அமைச்சகம் அனுமதி அளித்தது.
19 – காமன்வெல்த் போட்டி ஊழல் தொடர்பாக நாடு முழுவதும் 30 இடங்களில் வருமான வரித்துறை அதிகாரிகள் ரெய்டு நடத்தினர்.
21 – பீகார் சட்டசபைக்கு முதல் கட்டமாக 47 தொகுதிகளுக்கு தேர்தல் நடந்தது.
22 – காமன்வெல்த் போட்டிகள் தொடர்பான கான்டிராக்டுகள் விடப்பட்ட விதம் குறித்து சிபிஐ விசாரணைக்கு உத்தரவிடப்பட்டது.
– தேசிய பாரம்பரிய விலங்காக யானை அறிவிக்கப்பட்டது.
25 – குதிரை பேரம் நடத்தி மாற்றுக் கட்சி எம்.எல்.ஏக்களை பாஜக தரப்பு விலைக்கு வாங்குவதாக வெளியான தகவலைத் தொடர்ந்து 3 அமைச்சர்கள், 4 பாஜக எம்.எல்.ஏக்களின் வீடுகள், அலுவலகங்களில் வருமான வரித்துறையினர் அதிரடி சோதனை நடத்தினர்.
26 – ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கிலிருந்து விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத் தலைவர் பிரபாகரன், பொட்டு அம்மான் ஆகியோரது பெயர்கள் நீக்கப்பட்டன.
27 – கேரள மாநில உள்ளாட்சித் தேர்தலில் இடதுசாரிக் கூட்டணிக்கு பெரும் தோல்வி கிடைத்தது.
29 – கர்நாடக பாஜக அதிருப்தி எம்.எல்.ஏக்கள் 11 பேர் சபாநாயகரால் தகுதி நீக்கம் செய்யப்பட்டது செல்லும் என்று கர்நாடக உயர்நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.
30 – மும்பை ஆதர்ஷ் சொசைட்டி ஊழலில் சிக்கிய முதல்வர் அசோக் சவான் சோனியா காந்தியை நேரில் சந்தித்து தனது ராஜினாமா கடிதத்தை வழங்கினார்.
நவம்பர்
2 – ஆர்.எஸ்.எஸ். அமைப்பு தீவிரவாத செயல்களில் ஈடுபட்டு வருவதாக காங்கிரஸ் தலைவர் சோனியா காந்தி குற்றம் சாட்டினார்.
– விடுதலைப் புலிகள் அமைப்புக்கு தடை நீடிக்கப்பட்டது சரியா என்பது குறித்து விசாரிக்க அமைக்கப்பட்ட டிரிப்யூனலின் தலைவர் நீதிபதி விக்ரம்ஜித் சென் தீர்ப்பை ஒத்திவைத்து உத்தரவிட்டார்.
– தென் ஆப்பிரிக்க வேகப் பந்து வீச்சாளர் மக்காயா நிடினி, சர்வதேச கிரிக்கெட்டிலிருந்து ஓய்வு பெறுவதாக அறிவித்தார்.
4 – மும்பை ஆதர்ஷ் சொசைட்டி வீட்டு ஊழல் குறித்து விசாரணை நடத்த பாதுகாப்புத்துறை உத்தரவிட்டது.
6 – 3 நாள் பயணமாக அமெரிக்க அதிபர் பராக் ஒபாமா, தனது மனைவி மிஷலுடன் இந்தியா வந்தார்.
7 – பீகார் சட்டசபைத் தேர்தலில் நிதீஷ் குமார் தலைமையிலான கூட்டணி பெரும் வெற்றி பெற்றது.
– விக்கிலீக்ஸ் தனது முதல் பரபரப்பு அமெரிக்க ஆவணங்களை வெளியிட்ட நாள் இது.
9 – ஸ்பெக்ட்ரம் ஊழலைக் காரணம் காட்டி இன்று தொடங்கிய நாடாளுமன்ற குளிர்காலக் கூட்டத் தொடரை முடக்கின எதிர்க்கட்சிகள். கூட்டத் தொடரின் கடைசி நாளான டிசம்பர் 13ம் தேதி வரை நாடாளுமன்றம் சுத்தமாக இயங்கவில்லை.
10 – மகாராஷ்டிர மாநில புதிய முதல்வராக பிருத்விராஜ் சவான் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
– 2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீட்டில் தொலைத் தொடர்பு அமைச்சர் ராஜா மற்றும் அமைச்சகத்தின் செயல்பாடுகள் காரணமாக நாட்டுக்கு ரூ. 1 லட்சத்து 76 ஆயிரம் கோடி இழப்பு ஏற்பட்டதாக மத்திய கணக்கு தணிக்கை அதிகாரி தனது அறிக்கையில் தெரிவித்தார். இந்தஅறிக்கை குடியரசுத் தலைவரிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டது.
14 – தொலைத் தொடர்புத்துறை அமைச்சர் பதவியிலிருந்து ஏ.ராஜா விலகினார்.
15 – தொலைத் தொடர்புத்துறையை திமுகவுக்குத் தராமல் காங்கிரஸ் கட்சியைச் சேர்ந்த அமைச்சர் கபில் சிபலிடம் கொடுத்தார் பிரதமர் மன்மோகன் சிங்.
– காமன்வெல்த் போட்டி ஊழல் தொடர்பாக சுரேஷ் கல்மாடியின் உதவியாளர்களான தர்பாரி, மஹேந்திரு ஆகியோர் கைது செய்யப்பட்டனர்.
– காஷ்மீரை தீர்க்க முடியாத பிரச்சினைகள் பட்டியலிலிருந்து நீக்கியது ஐ.நா.
16 – ஸ்பெக்ட்ரம் வழக்கில் சுப்பிரமணியம் சாமியின் கடிதங்களுக்குப் பதில் அனுப்பவும், ராஜா மீது வழக்கு தொடர அனுமதி தரவும் தாமதம் செய்தது ஏன் என்று பிரதமர் மன்மோகன் சிங்குக்கு உச்சநீதிமன்றம் கேள்வி எழுப்பியது.
– டெல்லியில் அடுக்குமாடிக் கட்டடம் இடிந்து விழுந்து 60 பேர் பலியானார்கள்.
17 – மகன்கள், மகள் உள்ளிட்ட உறவினர்களுக்கு நில ஒதுக்கீடு செய்ததில் ரூ.6000 கோடி அளவுக்கு ஊழல் நடந்ததாக கர்நாடக முதல்வர் எதியூரப்பா மீது எதிர்க்கட்சிகள் புகார் கூறியதால் புதிய பரபரப்பு ஏற்பட்டது.
18 – ஸ்பெக்ட்ரம் விவகாரத்தில் பிரதமர் மன்மோகன் சிங் பதில் மனு தாக்கல் செய்ய உச்சநீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.
19 – பிரதமர் சார்பில் ஆஜராகி வந்த சொலிசிட்டர் ஜெனரல் கோபால் சுப்பிரமணியம் நீக்கப்பட்டு, அட்டர்னி ஜெனரல் வாஹன்வாதி நியமிக்கப்பட்டார்.
20 – சுப்பிரமணியம் சாமி அனுப்பிய கடிதங்கள் முறையாக பரிசீலிக்கப்பட்டன. அதில் தாமதம் ஏதும் செய்யப்படவில்லை என்று பிரதமர் அலுவலகம் உச்சநீதிமன்றத்தில் தெரிவித்தது.
21 – நில ஊழல் புகார்கள் தொடர்பாக தான் பதவி விலகும் பேச்சுக்கே இடமில்லை என்று கர்நாடக முதல்வர் எதியூரப்பா அறிவித்தார்.
– காங்கிரஸ் தலைவர் சோனியா காந்தி, ராகுல் காந்தி, பிரதமர் மன்மோகன் சிங் ஆகியோரை அவதூறாக சித்தரித்து செய்தி வெளியிட்ட ஜெகன் மோகன் ரெட்டியின் டி வி நிறுவனம் மீது ஜெகன் ஆதரவாளர்கள் தாக்குதல் நடத்தினர்.
– பாமாயில் இறக்குமதி ஊழல் வழக்கில் சிக்கிய பி.ஜே. தாமஸ், எப்படி ஊழல் கண்காணிப்பு ஆணையராக செயல்பட முடியும் என மத்திய அரசுக்கு உச்சநீதிமன்றம் கேள்வி விடுத்தது.
– நாக்பூரில் நடந்த நியூசிலாந்துக்கு எதிரான கடைசி டெஸ்ட் போட்டியில், இந்திய அணி வென்று தொடரைக் கைப்பற்றியது.
24 – ஆந்திர மாநில முதல்வர் ரோசய்யா பதவி விலகினார். புதிய முதல்வராக கிரண் குமார் ரெட்டி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
– பீகாரில் நடந்த சட்டசபைத்தேர்தலில் நிதீஷ் குமார்தலைமையிலான தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி மிகப் பெரிய வெற்றி பெற்றது. 2வது முறையாக நிதீஷ் குமார் முதல்வரானார்.
– எல்ஐசி மற்றும் பொதுத் துறை வங்கிகளில் கடன் வழங்குவதில் பல நூறு கோடி முறைகேடு நடந்தது அம்பலமானது. இதுதொடர்பாக 8 உயர் அதிகாரிகள் கைது செய்யப்பட்டனர்.
25 – தமிழகத்தில் ஜல்லிக்கட்டை நடத்த பல்வேறு நிபந்தனைகளுடன் உச்சநீதிமன்றம் அனுமதி அளித்தது.
28 – 2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் விவகாரம் தொடர்பாக எதிர்க்கட்சிகள் மேற்கொண்டு வந்த நாடாளுமன்ற அமளியை முடிவுக்குக் கொண்டுவர அரசுத் தரப்பில் நடந்த பேச்சுவார்த்தை தோல்வியில் முடிவடைந்தது.
– மும்பை ஆதர்ஷ் சொசைட்டி ஊழல் தொடர்பான ஆவணங்கள் மாயமனதாக சிபிஐ தெரிவித்தது.
29 – ஜெகன் மோகன் ரெட்டி காங்கிரஸ் கட்சியிலிருந்தும், எம்.பி. பதவியிலிருந்தும் விலகுவதாக அறிவித்தார். அவரது தாயார் விஜயலட்சுமி தனது எம்.எல்.ஏ பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.
– பல்வேறு உலக நாடுகளில் உள்ள அமெரிக்க தூதரகங்கள் செய்யும் உளவு வேலைகளை அம்பலப்படுத்தும் பல தகவல்களை விக்கிலீக்ஸ் வெளியிட்டு பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது.
– நித்தியானந்தா வழக்கில் கர்நாடக சிஐடி போலீஸார் குற்றப்பத்திரிக்கையை தாக்கல் செய்தனர்.
30 – தனது கண்காணிப்பின் கீழ் 2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் ஊழல் தொடர்பான சிபிஐ வழக்கு விசாரணை நடைபெறும் என்று உச்சநீதிமன்றம் அறிவித்தது.
டிசம்பர்
1 – ஸ்பெக்ட்ரம் அலைக்கற்றை ஒதுக்கீடு விவகாரத்தில் பிரதமர் மன்மோகன் சிங்கின் அறிவுரைகள், யோசனைகளை தொலைத் தொடர்பு மதிக்கவில்லை என்று உச்சநீதிமன்றம் கண்டனம் தெரிவித்தது.
2 – நீரா ராடியாவின் தொலைபேசி பேச்சுக்களின் பதிவை உச்சநீதிமன்றத்தில் ஒப்படைத்தது மத்திய அரசு.
3 – நில ஊழல் வழக்கில் சிக்கிய கர்நாடக பாஜக அமைச்சர் கட்டா சுப்பிரமணியம் நாயுடு தனது பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.
4 – மிஸ் எர்த் போட்டியில், இந்தியாவின் நிக்கோல் பரியா பட்டம் வென்றார்.
6- இந்தியா, பிரான்ஸ் இடையே சிவில் அணு சக்தி ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது.
7 – காசியில் நடந்த குண்டுவெடிப்பில் குழந்தை பலியானது. இந்தியன் முஜாஹிதீன் அமைப்பு இதற்கு பொறுப்பேற்றது.
9 – அமெரிக்காவுக்கான இந்திய தூதர் மீரா குமார், அமெரிக்க விமான நிலையத்தில் பாதுகாப்பு சோதனை என்ற பெயரில் அவமதிக்கப்பட்டார்.
16 – ரூ 1.76 லட்சம் கோடி ஸ்பெக்ட்ரம் முறைகேடுகள் தொடர்பான சிபிஐயின் விசாரணையைக் கண்காணிப்போம் என அதிரடியாக அறிவித்தது உச்சநீதிமன்றம்.
– பாகிஸ்தானின் தீவிரவாத இயக்கங்களை விட இந்தியாவில் அதிகரித்து வரும் இந்து தீவிரவாத அமைப்புகளால்தான் இந்தியாவுக்கு பேராபத்து உள்ளது என்று ராகுல் காந்தி கூறியதாக விக்கிலீக்ஸ் வெளியிட்ட தகவலால் பெரும் சர்ச்சை எழுந்தது.
– ஸ்பெக்ட்ரம் கொள்கை தொடர்பாக விசாரிக்க ஓய்வு பெற்ற உச்சநீதிமன்ற நீதிபதி சிவராஜ் பாட்டீல் தலைமையிலான கமிஷனை அறிவித்தது மத்திய அரசு.
13 – நாடு முழுவதும் மருத்துவக் கல்லூரிகளுக்கு ஒரே மாதிரியான நுழைவுத் தேர்வு நடத்த தடை இல்லை என்று உச்சநீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.
15 – சீனப் பிரதமர் வென் ஜியாபோ இந்தியாவுக்கு வருகை தந்தார்.
17 – தெலுங்கு தேசம் கட்சித் தலைவர் சந்திரபாபு நாயுடு கடந்த ஓராண்டில் இயற்கை சீற்றத்தால் பாதிக்கப்பட்டுள்ள விவசாயிகளுக்கு மத்திய, மாநில அரசுகள் உடனே நிவாரணம் வழங்க வேண்டும் என்று கூறி காலவரையற்ற உண்ணாவிரதத்தை துவங்கினார்.
23 – கேரளாவைச் சேர்ந்த பழம்பெரும் காங்கிரஸ் தலைவர் கருணாகரன் மரணமடைந்தார்.
– மும்பைக்குள் 4 லஷ்கர்-இ-தொய்பா தீவிரவாதிகள் ஊடுருவி இருப்பதாக போலீசார் தெரிவித்தனர்.
24 – காமன்வெல்த் போட்டி ஊழல் தொடர்பாக சுரேஷ் கல்மாடியின் வீடுகளில் சிபிஐ ரெய்டு நடந்தது.
25 – தொலைக்காட்சி, தொலை மருத்துவம் மற்றும் தொலைக் கல்வி போன்றவற்றை மேம்படுத்தும் நோக்கில் இந்திய விண்வெளி ஆராய்ச்சித் துறை இஸ்ரோ அதிக எடை கொண்ட ஜிசேட் 5 பி- செயற்கைக் கோளை செலுத்தும் முயற்சி இன்று தோல்வியில் முடிந்தது. ராக்கெட் வெடித்துச் சிதறியது.
– காமன்வெல்த் போட்டி ஒருங்கிணைப்புக் குழுத் தலைவர் சுரேஷ் கல்மாடியின் வீட்டில் நடத்திய சோதனையின்போது அவருக்கு விடுக்கப்பட்ட மிரட்டல் கடிதம் ஒன்றை சிபிஐ அதிகாரிகள் கைப்பற்றினர்.
– ஆஜ்மீர் தர்கா குண்டுவெடிப்பில் பயன்படுத்தப்பட்ட காரை ராஜஸ்தான் தீவிரவாத தடுப்புப் பிரிவு போலீஸார் பறிமுதல் செய்தனர்.
26 – நீரா ராடியாவுக்கு பல்வேறு வகைகளில் உதவியாக இருந்தார் பாஜக மூத்த தலைவர்களில் ஒருவரும், முன்னாள் மத்திய அமைச்சருமான அனந்த் குமார் என்று பரபரப்புத் தகவலை வெளியிட்டார் நீரா ராடியாவின் முன்னாள் பங்குதாரரான ராவ் தீரஜ் சிங்.
– தெலுங்கானா தனி மாநிலம் அமைப்பது தொடர்பான நடைமுறைகளை காங்கிரஸ்தலைவர் சோனியா காந்தி தொடங்கினால், உடனடியாக எனது தெலுங்கானா ராஷ்டிரிய சமிதி கட்சியை கலைத்து விடத் தயார், சோனியாவுக்கு பாத பூஜை செய்யவும் தயார் என்று கூறினார் கட்சித் தலைவரான கே.சந்திரசேகர ராவ்
27 – ஸ்பெக்ட்ரம் விசாரணைக்காக நேரில் ஆஜராகத் தயார் என்று பொதுக் கணக்குக் கமிட்டித் தலைவர் முரளி மனோகர் ஜோஷிக்கு பிரதமர் மன்மோகன் சிங் கடிதம் எழுதினார்.
– 2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீட்டில் ரூ. 1 லட்சத்து 76 ஆயிரம் கோடி இழப்பு ஏற்பட்டதாக எப்படி கணக்கிடப்பட்டது என்பது குறித்து இன்று நாடாளுமன்ற பொதுக் கணக்கு கமிட்டி முன்பு மத்திய கணக்கு தணிக்கை அதிகாரி வினோத் ராய் நேரில் ஆஜராகி விளக்கமளித்தார்.
– ஒரிசாவில், பிஜு ஜனதாதளம் கட்சியின் கூட்டத்தில், முதல்வர் நவீன் பட்நாயக் முன்னிலையில் தேசியக் கொடி அவமதிக்கப்பட்டதாக கூறி போலீஸில் புகார் தரப்பட்டது.
28 – முன்னாள் உச்சநீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி கே.ஜி.பாலகிருஷ்ணன் குடும்பத்தினர் பெருமளவில் சொத்துக் குவித்தது தொடர்பான சர்ச்சை எழுந்த நிலையில் நீரா ராடியாவுடன் பாலகிருஷ்ணனுக்குத் தொடர்பு இருந்ததும், அம்பானிகள் இடையிலான கேஜி இயற்கை எரிவாயு படுகை வழக்கில் ராடியா தலையிட்டு முகேஷ் அம்பானிக்கு சாதகமாக தீர்ப்பு வெளியாக உதவியதாகவும் செய்தி வெளியானது.
– 2011ல் நடைபெறும் சட்டசபைத் தேர்தலில் தமிழகத்தில் திமுகவுடனும், மேற்கு வங்கத்தில் திரினமூல் காங்கிரஸுடனும் கூட்டணி தொடரும் என்று காங்கிரஸ் கட்சி திட்டவட்டமாக தெரிவித்தது.
29 – ரூ. 200 கோடி மதிப்புள்ள அரசு நிலத்தை தனியார் ஒருவருக்கு முறைகேடாக ஒதுக்கியது தொடர்பான வழக்கில் ஆந்திர மாநில முன்னாள் முதல்வர் ரோசய்யா சிக்கியுள்ளார். அவர் மீது இன்று ஊழல் தடுப்புப் போலீஸார், நில மோசடி வழக்குப் பதிவு செய்தனர். அவர் உள்பட மொத்தம் 16 பேர் மீது வழக்குப் பதிவு செய்யப்பட்டது.
– டர்பன் டெஸ்ட் போட்டியில் இந்தியா 87 ரன்கள் வித்தியாசத்தில் தென் ஆப்பிரிக்காவை அபாரமாக தோற்கடித்து டெஸ்ட் தொடரை 1-1 என்ற கணக்கில் சமன் செய்தது.
– ஹரியானா மாநிலம் கர்கானில் உள்ள சிட்டி வழங்கியில் பணியாற்றும் ஊழியர் ஒருவர், வங்கிக் கணக்குகளிலிரு்து ரூ. 400 கோடியை தனது பெயருக்கு மாற்றி பெரும் மோசடியில் ஈடுபட்டது வெளியாகி பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது.
WikiLeaks puts US on backfoot
Harinder Sekhon
29 December 2010
The US administration has been quick to get into damage control mode in the wake of the latest WikiLeaks scandal. There is a concern that the release of top secret US diplomatic cables by Wikileaks – a website that seems to thrive on leaking state’s secrets – could have a severely damaging effect on the making of US foreign policy with the potential to pose a serious and harmful threat to American diplomats and their sources of information in various foreign countries. The leaked cables cover a wide array of issues ranging from the deployment of US military forces in foreign lands, the conduct of overseas military operations, to all kinds of delicate issues that come up in the conduct of relations with foreign nations and their leaders, especially what the US considers to be potentially dangerous regimes. All of these are issues of critical concern to US’ national security strategy.
According to Elison Elliott, a professional investment advisor for Global Wealth and Investment Management division of Global Economy, “WikiLeaks release of diplomatic cables under-mines the US’ position on sensitive nuclear weapons negotiations with unstable regimes in Pakistan and North Korea; it reveals our economic foreign policy end-game with China and Russia on issues like currency devaluation, the role of the Greenback as the global currency standard, and the accumulation of US Treasury debt by foreign nations; and most important, it undermines our status and trustworthiness in foreign capitals from this day forward. From my view, the release of these cables – even in the name of constitutionally protected free speech – is, in the least, professionally profligate and downright irresponsible. At worst, it can only be seen as a broad based attack on US Foreign Policy operations.”
US secretary of state Hillary Clinton’s response to this scandal was that “this disclosure is not just an attack on America’s foreign policy interests, but also an attack on the international community.” She further added that these leaks would put lives at risk and would “sabotage the peaceful relations between nations.”
While the scandal will no doubt die down, but the long-term damaging effects to the conduct of US foreign policy cannot be underscored considering that the conduct of foreign policy, not only in the US, but the world over, depends upon a wide range of factors. As still the world’s most powerful nation, its stakes are naturally high. Although the US President is the public face and principal initiator of American foreign policy, there are other players, issues, and pressures that have to be factored in while embarking upon any course in US foreign policy.
According to a US Department of State study, “Foreign policy has become more of a people’s business, debated and conducted for the most part by more people with substantive training and experience in foreign affairs from both the public and private sectors. Nor does politics stop at the water’s edge as it used to. Today, partisan and institutional politics pervade practically all aspects of foreign policy-making. This decentralisation of foreign policy-making in the United States reflects the growth of the US government and its increasing accessibility to outside interests. It also testifies to America’s expanding international concerns, to the interdependency of world economies, the growth of political and cultural internationalism, and the overlapping of social interests from human rights to the environment, from nutrition and health to child labour, from the internet to genetic engineering and hormonal research….”
Various groups and corporate leaders in the US have emerged as keen observers and movers of foreign affairs in the United States and have been debating on such foreign policy issues of the government that could affect its interests within the country, i.e. the issue of IT jobs being outsourced to India. Similarly, US corporate houses and business associations have exerted particular influence on American foreign policy because of their effects on the economy and their capacity to prompt voters to punish the incumbent political party. This trend has been more visible in the last thirty years due to globalisation and the emergence of an open interdependent economic world order that has led to large-scale movement of capital and greater economic competition amongst nations.
Prominent Washington-based thinks tanks, lobbying firms representing various political and strategic interests and independent interest groups like the several Congressional caucuses, have all played an active role in influencing the course of US foreign policy over the past hundred years. An interest group, also called an advocacy group, is a “political organisation established to influence governmental action in a specific area of policy… by persuading legislators, working through a regulatory bureaucracy, engaging in legal proceedings or other means. It is accepted amongst political observers, politicians and academicians that the very nature of a democratic government creates condition for interest groups and pressure groups representing various special interests to arise and flourish.
In the US, lobbying firms play a leading role in pushing the interests of their clients amongst policy makers. Lobbying emerged as the fastest growing industry in the United States and the number of registered lobbyists in Washington has more than doubled since 2000 to over 34, 750 in 2005. According to experts, the lobbying boom in the United States has been fuelled by a “wide acceptance among corporations that they need to hire professional lobbyists to secure their share of federal benefits.”
A study by the non-partisan Washington-based Center for Public Integrity says that lobbying expenditures have more than doubled between 1998 and 2004. In 2004, corporations and interest groups spent more than $3 billion trying to influence federal government, up from $1.6 billion in 1998. While business has continued to grow and starting salaries have risen to about $300,000 for the well-connected lobbyist, the enforcement of lobbying regulations has been lax. This has led to unethical practices, flouting of lobbying laws and scandals like the famous Enron and Jack Abramoff cases that have rocked the US in the past.
An examination of the patterns of US Defense Department contracting throws up equally startling facts. For example, the lobbying expenditures to get rebuilding contracts in Iraq are a telling example of the nexus between politics in high places, contractors and financial interests. One of the biggest contracts in Iraq has been awarded to Kellogg Brown and Root; a key subsidiary of Halliburton Co, the firm former US Vice President Dick Cheney ran as CEO before moving to the White House. Most of the contracts that were awarded to Halliburton were not based on competitive bidding but awarded on the basis of “urgency” due to war-time exigencies.
The increasing movement of senior officials from corporate boardrooms to positions of power in government has led to the emergence of a number of ‘revolving door connections’ in the US. Corporate houses often hire former officials as ‘consultants,’ a more distinguished term than ‘lobbyists.’ This has created a boom in the field of lobbying, affording lobbyists the chance to operate, often with impunity. In fact, ‘lobbying the White House’ seems to have become a preferred course of action to get a particular job done. WikiLeaks, therefore, seems to be just one more in a long list of scandals and hopefully will soon be forgotten. However, that said, the fact that the US uses its diplomats and US foreign service personnel to spy and to collect intelligence rep-resents a serious breach of trust with potential long- term ramifications.
India remains in S Asian bottle
Dr. Rajeswari Pillai Rajagopalan
28 December 2010
Premier Wen Jiabao’s three-day visit has produced mixed results, with the business community somewhat satisfied with Wen’s promise to open Chinese market for Indian products, although there was no progress on major political issues that were of critical importance to India. On the other hand, this visit was not expected to result in major breakthroughs. Rather, it seems to have been designed to cool temperatures after a series of face-offs between the two countries. But it may not have achieved even this limited objective because the visit appears to have led to even greater wariness in Delhi about China.
From the Chinese perspective, the focus was almost exclusively on economic and trade issues, evident in the 400-member business delegation that accompanied Wen. But contrary to what many have argued, strengthened economics ties have not contributed to better relations on the political front. If the last few years have seen a dramatic increase in trade, so has been the increase in tension on a range of political issues.
India’s focus, on the other hand, was on several political issues, on which the Indian leadership wanted some resolution from Beijing: the changing Chinese policy on Jammu & Kashmir, China-Pakistan nuclear cooperation and terrorism.
From a neutral approach on J&K in the 1980s through 1990s, China has in recent years adopted a more aggressive and partisan role, questioning even the territorial integrity of India. China’s attempt to carve out areas out of the western sector of the Line of Actual Control (LAC) is reflective of the Chinese intent in rewriting history and redrawing geographical boundaries. How far back would China go into history to make new territorial claims is something to be watched out for. While the recent deletion of about 1,500 km from the boundary is a new phenomenon, the Chinese questioning of Indian territorial integrity has been evident in a series of recent Chinese actions. The issuance of stapled visas to people from J&K, denial of travel permits to senior military officers commanding the region are but two instances. Chinese unwillingness to exchange maps of the western sector at least for a decade is reflective of the Chinese intent to question India’s territorial integrity on J&K. While these may be tactical and minor pricks, India should not lose sight of the strategic thinking behind these tactics.
Second, China-Pakistan nuclear and missile cooperation of the 1980s and 1990s has had lasting geopolitical effects on India. The recent Chinese proposal to sell additional nuclear reactors, grandfathering the agreement as it were in total defiance of the international regime, is a dangerous development. This has implications not just for the India-Pakistan military balance but for the global community. Pakistan is on the threshold of being a failed state, and breeding a dangerous cocktail of terrorism and WMD proliferation. The global non-proliferation regime and the US seem unable or unwilling to put the necessary pressure on China not to go ahead with the proposal.
Third, terrorism should have ideally formed an issue of commonality between India and China given that both countries have been victims of terror. But the Chinese selective approach to fight terrorism places New Delhi and Beijing at two ends of the spectrum. More importantly, Beijing refuses to come on board in acknowledging and putting the onus on Pakistan when the Pak-based terror groups have been actively promoting terrorism in India. The best evidence was the post-Mumbai terror attacks, when China refused to be party to UN action against Pakistan-based terror groups like let for their role in the Mumbai attacks. Selectively fighting terrorism in Xinjiang alone will hurt China in the long-term.
It must be borne that these are rather tactical issues in the bilateral relations to keep India embroiled in the Indian neighborhood. The larger question is whether Beijing recognizes the fact that India is also a rising power that needs its strategic space.
The new policy approach towards India is part of a well-considered, clearly articulated and well-orchestrated policy to deny India the space and potential to move beyond South Asia. In 2005, the Chinese leadership had got an internal study done on India, written by the top South Asia specialists including Prof Ma Jiali, who used to frequent India in the late 1990s and early 2000s. The study recommended, among other things, that China take steps to maintain its strategic advantages over India and try to keep India bottled within South Asia. While the study may be a bit dated, the conclusion of the study appears to have been taken to heart by the Chinese policy elites.
India has been admirably careful and diplomatic in handling Chinese provocations so far. India has little need to open up a northern front while it continues to have trouble from Pakistan. But New Delhi also has limitations, especially in justifying its passive policies domestically. Thus, its forbearance may not last. Hopefully, Beijing will realize that its hardline policies towards Delhi will be counter-productive and that India and China have complementary goals that require cooperation rather than confrontation.
Will Sri Lankan Diaspora help revive pan-Tamil politics in India?
Analysis
It definitely was not in the scheme, but the ‘Oxford Union episode’ involving Sri Lankan President Mahinda Rajapaksa may have emboldened the demoralised nation’s pan-Tamil Diaspora across the West, with its fallout expected to be felt in neighbouring India as well. It need not necessarily stop with the revival of LTTE linkages to Tamil Nadu, as a recent alert by Indian security agencies had hinted at, but could have come as a welcome dose for peripheral pan-Tamil groups in the country, with Assembly elections in Tamil Nadu due in next year.
The success of the multi-faceted Diaspora’s lobbying strengths against President Rajapaksa being invited to address the prestigious Oxford Union can be gauged not merely from the organisers’ decision to call off the event after the chief guest had arrived in the UK. More importantly, it had succeeded where other post-war survival attempts like the creation of a ‘trans-national government of Tamil Eelam’ (TNGTE) with a purported cabinet, parliament and elections, had failed to be inspire enough.
It may thus be a beginning for the Diaspora, particularly those with a pro-LTTE bent, to revive and re-energise their past efforts at lobbying, propaganda and protests, world-wide, without possible hindrance or let-up. It is too early to say if all this would be designed to help in the revival of pan-Tamil militancy centred on Sri Lanka, called by whatever name. If it did succeed ultimately, the origins can be traced not to the demise of the LTTE and Velupillai Prabhakaran, but more immediately to the ‘Oxford Union fiasco’.
It is in this background, possibilities of the revival of pan-Tamil politics in India need to be viewed ? and constantly reviewed, as may already be the case. As coincidence would have it, the Oxford Union incident was followed by the release of Tamil film-maker Seeman, a pan-Tamil product of ‘Eelam War IV’ in India. Leader of the post-war political party,’Naam Tamizhar Katchi’ (‘We, Tamils’), Seeman was detained under the National Security Act (NSA) after he had made a fiery speech, threatening Sinhalese visiting India.
The Madras High Court freed him on technical grounds, and that was celebration time for various fringe groups gathered around pan-Tamil ideology, triggered mainly by the course that the ‘Eelam War-IV’ took in neighbouring Sri Lanka. Independent of one another in nomenclature and office-bearers, these organisationsin Tamil Nadu share the same audience and constituency, when it comes to putting up public protests or campaigning in elections.
The last time round, these groups had joined hands to campaign against the ruling Dravida Munnetra Kazhagam (DMK) in Tamil Nadu and the Congress-led ruling United Progressive Alliance (UPA) at the Centre, in which the party continues to be a partner. That was in Elections-2009 to the Indian Parliament, the run-up to which coincided day for day with the military campaign in Sri Lanka’s ethnic war. It is a travesty to believe that their campaign had contributed to the defeat of some established leaders from the Congress party, but overall, the Congress-DMK combine did much more creditably than the rival alliance led by the AIADMK.
Today, with Assembly elections due by May 2011, Seeman has already fired his first salvo, pointedly criticising DMK’s octogenarian Chief Minister M Karunanidhi for what he said as the travails of the Tamil community, both nearer home and afar. He and his comrades in arms have sworn to work for the defeat of the DMK and the Congress, even before the last word had been heard on the continuance of the existing electoral alliance between the two parties. Whether it would automatically translate as support for the AIADMK alliance or any other is unclear as yet, but it needs to be remembered that their vociferous campaign did not alter the fate of parliamentary polls, either, that too fought during the highest point in the ‘ethnic war’.
As may be recalled, Eelam War-IV coincided with the revival of HINDRAF movement by Indians based in Malaysia, led mostly by Tamils of Indian origin. If in the past, the Sri Lankan Government had charged individuals in the Indian-Tamil community of South Africa with colluding with the LTTE, Eelam War-IV saw huge crowds gathering in support and sympathy when one-time Sri Lankan Parliament member ‘EezhaVendan’ went on a fast in protest against the ‘end-game atrocities’ against the Tamil community in his native land.
It is in this background one needs to view the revival of Diaspora politicking in the West, and their possible influence on the Indian Tamil Diaspora that work and live alongside, in many cities of the world. Domestic issues based on perceptions of wrong-doing to Tamil Nadu, starting with river water issues with neighbouring States and the ‘Sethusamudram canal project’ too have a dynamics of their own, as has been known for long. It is possible that they may not be able to influence the elections in the coming months as much as the likes of Seeman may wish. However, there is no denying that the myriad pan-Tamil groups in Tamil Nadu may have a cause to hope for now, after the politico-electoral ascendancy of the ‘Dravidian movement’ in post-Independence India had rendered them mostly irrelevant and peripheral to the contemporary socio-political discourse.
Where does it all add up to? Rather than concluding that Tamil Nadu may provide the base for the revival of pan-Tamil militancy in Sri Lanka, as is often heard in Colombo, the reverse too may be the case, about which Indian security agencies have to be alert. Sure enough, Sri Lankan territory may not be available to Tamil militants of whatever hue in the near future, but should local conditions contribute to such a revival, the tremors could then be felt across the Palk Strait, in India, as well.
The seeds for this could then be traced to continued dissatisfaction and re-born disaffection in the larger Tamil community in Sri Lanka, dissatisfied as they may have been by inadequate rehabilitation and reconstruction measures, and also an uninspiring political solution. Rather, it would boil down to the inability and/or unwillingness of the Sri Lankan State and the Sinhala polity to carry the moderate Tamil polity nearer home with them. In turn, this could feed the hopes and course of sections of the Diaspora, which has not yet reconciled to the exit of LTTE and Prabhakaran. Even among moderate Diaspora groups, there could be a re-thinking on reviving their forgotten political movements from the past. This could sharpen the focus on India in more ways than one.
Tamil Nadu is possibly the only State in India with a multiple history of militancy based on ethnicity, religion (‘Coimbatore serial blasts’ and the like), caste divisions, ideology (Naxalite movement), and also labour unrests. Barring religious fundamentalists with a militant mind-set, most other groups also draw their ranks from particular and overlapping segments of the society. Despite the gruesome assassination of former Prime Minister Rajiv Gandhi (1991) and the ‘Coimbatore serial blasts’ (1998), the State returned to normality with ease and poise mostly intact.
The prevailing political situation and also the existing political leadership(s) of the time also helped, through inspiration, direction and the very presence. ‘Competitive moderation’, conditioned by days in governance, did influence opinions and methods, with the result that the multi-dimensional layers of pan-Tamil leadership has produced its own checks and balances. This in turn has ensured that things could still be brought under control after aberrations had embarrassed the State, the people and the political leadership(s).
In a future without such tall leaders, there could be a vacuum, as the existing second-line leadership(s), whether or not distanced from the first electorally, remain discredited in the eyes of the peripheral pan-Tamil polity. This includes the Sri Lankan Tamil Diaspora, which has its limited influence but unlimited interest in the affairs of the south Indian State. It is this vacuum that they may want ‘friends’ in India to fill, just as some of them are already seeking to fill the vacancy caused by the exit of Prabhakaran in political terms, if not the LTTE in ‘military’ terms, overseas to begin with!
The writer is a Senior Fellow at Observer Research Foundation, Chennai Chapter
Country Reports
Sri Lanka
US appreciates demining and resettlement
Close on the heels of the controversy over the US criticism of Sri Lankan political and military leaders over the alleged ‘war crimes’, US Ambassador Patricia Butenis presented five ambulances to Sri Lanka Army (SLA) Chief of Staff Major General DayaRatnayake in support of de-mining operations undertaken by the Army in the North. A US Embassy spokesperson said that the vehicles would ensure that SLA de-mining teams have emergency medical care and transportation at all times.
Speaking at the event, Ambassador Butenis said, “I commend the Government’s efforts in resettling most of those who were internally displaced by the fighting. De-mining is an essential element of this resettlement process. The mines have meant that people can’t return to their homes, that farmers can’t plant and harvest crops, that villagers have to worry about explosives in water wells, and that children can mistake a mine for a toy. Due to the heroic efforts of the Sri Lankan Army and Sri Lankan and international de-mining organisations, large swaths of the North and East are now cleared of mines. However, much work still remains and our continuing support will enable the process to be completed more quickly.”
Source: The Island, Colombo, December 24, 2010
India to gift military equipment
India is expected to gift some military equipment such as shoulder-fired missiles and radars to Sri Lanka as a goodwill gesture when defence secretary Pradeep Kumar undertakes a two-day visit to Colombo from Monday.
The equipment, part of the assistance provided to Sri Lanka to fight LTTE, is planned to be gifted apparently to demonstrate India’s efforts to help build the defence capabilities of the island-nation in the backdrop of Chinese attempts to make inroads there.
India had provided defence hardware including two ground-based radars and a large number of Russian shoulder-fired IGLA ground-to-air missiles to Sri Lanka on a temporary basis, sources said. India had also lent a Coast Guard vessel to Sri Lankan Navy during the ethnic war but it was not clear whether this would also be gifted. Some IAF personnel were also deployed to operate the systems, which were meant only for helping the Sri Lankan armed forces in defending their bases and not for offensive roles, sources said.
Kumar, who will hold talks with his counterpart Gotabhaya Rajapakse, is also likely to discuss the future defence requirements of the Sri Lankan armed forces.
Source: Daily Mirror Online, December 24, 2010
Govt will not allow FDI to destroy local industry
The country’s investments would be done in a way that would not affect the local industries, Economic Development Minister Basil Rajapaksahas said. “Although we want to increase investments, we wont allow it to destroy or damage the local industries, such as self-employment,” the minister said at a special discussion on establishing one-million home economic units in the country.
The Minister said that the Government recently rejected an investment to establish a foreign yoghurt manufacturing plant by a reputed foreign investor, in order to protect local, small-scale manufacturers.
At the discussion, which was held at the Presidential Secretariat, the Minister also highlighted the importance of coordination among the related sections of each and every section and ministry, in order to establish one-million home economic units in the country. The main purpose of this was to increase the economic capability of each and every home economic unit in the country, he said.
Source: Daily Mirror, December 24, 2010
Khaleda Zia’s China visit
Begum Khaleda Zia, chairperson of the main opposition Bangladesh Nationalist Party (BNP), was in China on a five-day visit at the invitation of the Communist Party of China (CPC). During the visit, Khaleda Zia met many influential leaders, including Chinese Vice-President Xi Jingpin. The Chinese leader described Khaleda Zia as an old and trusted friend.
One of the important aspects of this visit was Begum Khaleda’s trip to Tianjin, the fastest growing deep-sea port in Asia. China is in dialogue with Bangladesh to develop a deep-sea port in the country. Terming the trip as a grand success, the BNP claimed that it will strengthen the party’s relationship with China.
Source: Sangbad, December 20, 2010; The Daily Star, December 21 and 24, 2010; New Age, December 23, 2010
Military intelligence supported Huji efforts to launch party: Wikileaks
Military intelligence and the Director-General of Forces Intelligence backed Islamist militant group Harkatul Jihad Islami (Huji) to launch a political party while the military backed the caretaker administration that was in power in Bangladesh from 2007-08, according to the US assessment of the time, according to leaked US cables in Wikileaks.
The US Embassy in Dhaka, however, strongly objected to the creation of the political party as it suspected that this might work against the US mission or its interests, and may improve the group’s ability to support and carry out terrorist activities, the cables said.
The National Security Intelligence, another elite intelligence agency, however, expressed the fear that such a political party, if it came to power, might free extremists under detention to pursue militant activity under the cover of a moderate front, the document claimed. Bangladesh’s Election Commission, however, declined to register the party following widespread criticism at the time.
Source: The Independent, December 24, 2010
India
India, Russia sign significant agreements
India and Russia concluded 30 agreements during the two-day visit of President Dmitry Medvedev which ended on Wednesday, December 22. The significance of the agreements lies in the consolidation and extension of strategic cooperation in the civil nuclear, defence, hydrocarbons and space sectors.
In Defence, New Delhi and Moscow marked the beginning of their first ever collaboration in producing a next-generation fighter aircraft, with the conclusion of the preliminary design contract agreement.
Source: The Hindu, December 21, 22 & 23, 2010
Hillary, Krishna discuss bilateral issues
US Secretary of State Hillary Clinton and External Affairs Minister S M Krishna discussed the status of various initiatives announced during President Barack Obama’s visit to India in November, and exchanged views on taking them forward.
The two leaders in the telephonic conversation also deliberated upon the current situation in Afghanistan.
Source: The Indian Express, December 23, 2010
Deadlock over JPC continues
The Opposition National Democratic Alliance (NDA) held a rally in the national capital of Delhi, where Bharatiya Janata Party (BJP) leaders along with other alliance partners reiterated their demand for for a joint parliamentary committee to probe the ‘2-G spectrum scam’. BJP’s Former Deputy Prime Minister L K Advani wanted Prime Minister Manmohan Singh to accept the Opposition demand.
The winter session of Parliament had failed to transact any substantial business as the Opposition had stalled the proceedings in the two houses of Parliament over Government’s refusal to accept the demand for a JPC. The public posturing assumes greater significance as the all-important Budget session is due to commence in the second half of February, and the deadlock should end in time.
Source: The Hindu, December 23, 2010
Maldives
Gayoom asks Thasmeen to resolve DRP’s internal conflicts
In a significant move that may reflect his political concerns, Opposition Dhivehi Rayyithunge Party (DRP) supreme leader Maumoon Abdul Gayoom has requested leader Ahmed Thasmeen Ali to peacefully resolve the internal conflicts in the party.
In a letter expressing “deep concerns” over the conflicts within the party leadership, the former President, who is currently in Malaysia, said members of the party are sharing the conflicts with him via text messages and phone calls. “Therefore in my capacity as the supreme leader of DRP, I request you to work hard to peacefully resolve this issue and to cooperate with me in my efforts towards this goal,” he said.
Conflicts arose between leader Thasmeen and deputy leader Umar Naseer, dividing the party into two factions. The party’s Disciplinary Committee earlier voted 4-1 in favour of a proposal to dismiss Umar. Stressing that the public is expecting the DRP to come to power again, Gayoom said the party must work together in order to fulfill the people’s hope.
“My appeal to you is to strengthen the custom of respecting the party’s charter and democratic values in all the institutions of the party. To prioritise the interest of this beloved nation and this beloved party. And all members to work together in one spirit towards a common goal, in order to bring a proud success to DRP in the local council election,” Gayoom said. He had earlier expressed displeasure over the decision to sack Nazeer Umar from the party.
Source: Haveeru Online, December 23, 2010
State Islamic Minister resigns
State Minister for Islamic Affairs Sheikh Mohamed Shaheem Ali Saeed has resigned without assigning any reasons. It is learnt that he was summoned to Home Ministry, accusing him of planning the protest held outside the President’s Office by parents of Arabiyya School that turned violent. The resignation of Shaheem, who took office after President Mohamed Nasheed came to power in 2008, comes a week after religious conservative Adhaalath Party announced that it was discussing the actions to take against the Government’s policies.
Last week Shaheem led thousands of people who protested against the team of Israeli eye surgeons that visited the Maldives to conduct eye camps at Indira Gandhi Memorial Hospital (IGMH) and in the atolls. Addressing the gathering, Shaheem warned the Government of “direct action” if it continued with its “anti-religious” policies. Shaheem said President Nasheedhad asked him to keep quiet after he spoke against the government’s decision to make Dhivehi and Islamic studies optional in higher secondary education grades.
Minister of Islamic Affairs Dr Abdul Majeed Abdul Bari and State Minister for Home Affairs Sheikh Hussein Rasheed currently represent Adhaalath Party in the government.
Source: Haveeru Online, December 23, 2010
Nepal
India to resume weapons supply
During the four-day visit to Nepal, Indian Army chief, General V K Singh, has given an assurance on behalf of the Government of India (GoI) to caretaker Prime Minister Madhav Kumar Nepal and the Defence Minister, Mrs. Vidhya Bhandari, to resume military assistance to the Nepalese Army, if the Government formally sends its request. It is to be noted that the Nepalese Army was the largest recipient of India’s military aid prior to the signing of the Comprehensive Peace Agreement (CPA) by all political parties in the country.
Gen. Singh was also conferred the honorary rank of General of Nepal Army. The ciprocal tradition dates to 1950, when the similar title was conferred on Indian Army General K M Cariappa. General V. K. Singh also visited the UN peace mission training centre in Kavre.
Source: http://www.nepalnews.com, December 22, 2010
Trade agreement with China
With a view to enhance trade ties between the two countries, a Memorandum of Understanding (MoU) was signed between the Confederation of Nepal Industries (CNI) and the China Council for Promotion of International Trade (CCPIT). Narendra Basnyat, acting President of the CNI, said that the visit of CCPIT has opened a new avenue of bilateral relations and added to the existing goodwill between Nepal and China.
Highlighting the prospect of Chinese investment in Nepal, Basnyat said, “There are prospects for investment in Nepal for the Chinese side such as hydropower projects, construction, pharmaceuticals, minerals, cement, education and tourism.” He called on the Chinese counterparts, especially from the CCPIT, to grab the opportunity.
Speaking on the occasion Chinese Ambassador to Nepal, Qiu Guohong, said that the business community and businessmen from both China and Nepal brainstormed solutions to achieve common development to survive the global economic recession last year. Ambassador Qiu Guohong said, “China’s policy to offer zero- tariff treatment to Nepalese commodities means that China’s market is open to Nepal.”
China-Nepal trade volume in the first ten months of this year has exceeded US $ 257 m, registering an increase of 76 percent compared to the same period in the previous year. Similarly, Wan Jifei, Chairman of the CCPTI, leading the 60-member business delegation, said that bilateral economic ties have maintained a momentum in the recent years. He also proposed the idea of establishing Trade Areas and Special Economic Zones for further enhancement of trade relations.
Source: Xinhua, December 21, 2010
Parliament fails to end deadlock
A special session of the Constituent Assembly which doubles as Parliament has failed to forge a consensus between the Maoists and the other Nepalese political parties. Twenty political parties including, the Nepali Congress and the ruling United Marxist-Leninists, have refused to accept the twin proposals put forward by the Maoists.
The latter wants the candidacy of the lone prime ministerial candidate Ram Chandra Paudel of the NC cancelled and the parliamentary regulations for prime ministerial election amended. The special session was called to work for an all-party consensus. However, the political parties do not seem up to it even after the Supreme Court has ruled that members of the Constituent Assembly cannot stay away from voting and would have to register their choice positively in any election for prime minister.
Source: http://www.nepalnews.com, December 23, 2010
Pakistan
Record Government borrowing leads to tightening of interest rates
The Government’s immense need for cash has forced it to borrow an unprecedented Rs.336 billion from the State Bank of Pakistan. To meet the demands of the Government, the bank has had to increase the printing of notes, and analysts are afraid that this can lead to an overwhelming inflation.
The inflation fears have forced the central bank to raise policy interest rate to 14 per cent last month despite disapproval from the business community. The rate of monetary growth from July to December 2010 had reached 6.24 per cent much higher than the 4.61 per cent during the same period last year.
The business community fears that due to the high cost of borrowing, not only will investments and growth slow down, but the resultant printing of notes will also further fuel inflation.
Source: Dawn, December 22, 2010
Taliban commander killed
Taliban commander Asmatullah Bhetani was killed in a gunfight against security forces in South Waziristan on December 7, according to official reports. There had been a reward of 10 million rupees ($120,000) for his arrest. He was killed in Sararogha, a militant stronghold in South Waziristan, where Pakistani troops carried out a major offensive to destroy the Taliban’s headquarters last year.
Bhetani had been educated at a madrasa in the north-western town of Dera Ismail Khan, and had proceeded to open his own seminary where he taught. Arrested twice in 2006, he was released after negotiations with tribal leaders, and had come to be known as an important military commander.
In a separate development, 150 Taliban militants attacked five Frontier Corps check-posts in Baidnami, a village near the border with Afghanistan, this past Friday. In this clash in the tribal region of the Mohmand Agency, at least 24 militants and three were killed, reports said.
Source: Dawn, December 24, 2010
Consortium revises offer to secure RekoDiq lease
In order to secure RekoDiq, one of the world’s largest copper-cum-gold reserves in Chagai district, a consortium of Chilean and Canadian companies, Tethyan Copper Company (TCC), has made a revised proposal to secure the mining lease and production-sharing agreement with the Provincial Government of Baluchistan.
According to the proposal, TCC has offered to raise $600 million loan to fund the Provincial Government’s 25 per cent share of the capital contribution for equity participation at no interest, to start mining development. TCC has added other incentives, such as giving up Balochistan Government’s $ 25-m share of the management fee of the project.
Securing the rights to the high-value natural resources in RekoDiq has been highly controversial in the last couple of weeks as many companies, including Chinese, American, and Russian, had expressed an interest. Yet, there remains a legitimate concern that a high-value national resource is not handed over to foreign firms for a negligible return to the Province.
Source: Dawn, December 24, 2010
Contributors:
Bangladesh: Joyeeta Bhattacharjee;
India: Satish Misra;
Nepal: Anjali Sharma;
Pakistan: Anjana Verma;
Awaiting the 'Andhra turmoil'
N Sathiya Moorthy
30 December 2010
With the national polity and media engrossed in the ‘2-G scam’, no one seems to have the time for the south Indian State of Andhra Pradesh, which is on the verge of bursting, as it has done on multiple issues in the past. Infighting in the ruling Congress Party, coupled with a revival of the ‘Telangana issue’, when the Justice Sri Krishna Committee is scheduled to submit its recommendations to the Centre by December 31, has made the waters murkier and trickier as well.
If the Congress substituted ageing Chief Minister K Rosaiah with a young Assembly Speaker Kiran Kumar Reddy, the choice also neutralised the rival claims of Jagmohan Reddy, the frustrated son of the late Chief Minister Y S Rajasekhara Reddy. Other than being a Reddy himself, coming as he does from the native Chittoor district of Telugu Desam Party (TDP) leader, N Chandrababu Naidu, Kiran Kumar, like Jagmohan, has no ministerial experience, for being considered for the top slot.
Ironically, for all three players – including Jagmohan, who has already walked out of the Congress parent, which seemingly did not want the ‘YSR clan’ to continue dictating terms to the high command and alienate other electoral components in a caste-ridden State – are not looking at the present, but at the future. Their aim already is Elections-2014. The general perception is that the inevitability of ‘anti-incumbency’ would see the Congress out of power in the State, particularly in the absence of a strong leader and popular Chief Minister in YSR.
Jagmohan’s decision to disassociate from the Congress also flows from such a perception. He is not ready to wait till the subsequent round of polls, due only in 2019. However, his camp seems to have forgotten the possibility of the TDP getting marginalised between 1914 and 1919 in the absence of a credible successor to an ageing Naidu at the helm, as the first non-Congress, non-TDP Chief Minister as they are hoping for at present. His staying capacity would also come under question if he is not able to capture power, pushing the Congress to the third slot in 2014 – but his camp does not seem worried.
There are also lessons for Jagmohan to learn from star-politician Chiranjeevi, whose political party did not take off electorally despite much media hype. Today, Chiranjeevi has promised support to the Congress in case the 20-odd party MLAs backing Jagmohan – his camp puts it at 50 – chips in. It could raise fresh leadership issues within the Congress, or Congress-led coalition but it could also change caste equations in a polarised polity.
By launching an ill-advised ‘fast unto death’, demanding higher compensation for flood-affected farmers, TDP’s Naidu demonstrated his continued lack of support-base in the rural areas, which trend commenced with his IT-centric ‘Cyberabad-like’ concepts while in power. By acting tough as Naidu continued his fast for up to a week, Kiran Reddy has proved himself to be strong Chief Minister. He needs to prove that he is also a ‘popular Chief Minister’ in the coming weeks and months – which is a tough task under the circumstances.
‘Telangana factor’
Apart from traditional issues of governance and anti-incumbency, the infant leadership of Kiran Kumar Reddy is also faced with the imminent revival of the ‘Telagana factor’, what with the Justice Sri Krishna Committee expected to present its recommendations on the need for the formation of a separate State, carved out of the existing tri-regional Andhra Pradesh. The State was faced with twin issues of ‘Telangana politics’ and attendant problems on the law and order front when Telangana Rashtra Samiti (TRS) founder K Chandrasekhara Rao went on an indefinite fast, and gave it up after Union Home Minister P Chidambaram purportedly promised a separate State in a mid-night statement.
Together, they crippled the State’s economy until it became clear to the protestors – for a separate State in the Telangana region and against it in the other two regions of Coastal Andhra and Rayalaseema – that the Government machinery may come to a grinding halt, if daily revenue losses running to tens of crores of rupees was allowed to mount. The revived agitation that forced TRS’ Chandrasekhara Rao to re-launch his fast also exposed the ‘hidden hand’ of the Naxalites and their interest in continuing with the agitation.
It is unclear what formulations – one or more – that the Sri Krishna Committee would recommend to the Centre, of which of it, or any other, the latter would want to propose. One thing is for sure. If the denial of a separate Telangana would sour public mood in the region, which political parties and leftist-militants could seek to exploit, the reverse would be true in Coastal Andhra and Rayalaseema, if one is granted.
A separate State could also rise with it questions about the future status of the State capital of Hyderabad. Capital of the princely State going by the same name under the Nizams, which in turn is part of the present-day Telangana, Hyderabad City is now identified with the ‘unified Andhra Pradesh’, in political, administrative and emotional terms, the last one particularly in the context of the ‘Hyderabad police action’, which caused the merger of the Nizam’s State with the Union of India, post-Independence. ‘Union Territory’ status for Hyderabad, on the lines of Chandigarh when unified Punjab was divided to create the present-day States of Punjab and Haryana, is a possibility, but that is also fraught with political and large-scale financial problems.
A via media could involve large-scale developmental funding from the Centre, for Telangana, with some kind of a constitutional provision in the form of a ‘Developmental Board’ as in the case of a few other regions in other States. But such efforts should be seen as sincere and effective, both by the TRS and the local population. It is another matter if the Naxalites, seeking to revive their militant movement in the Telangana region, after being rendered relatively ineffective over the past decade, compared to many other parts of the country, would accept it or allow its smooth implementation.
‘Developmental aid’ for Telangana, if it came to that, could flag off the implementation of such plans that are on the anvil, for eradicating Naxalism across the country, by addressing the needs and concerns of the neglected sections of the population. In the context of present-day Andhra Pradesh, it could also mean that the relatively prosperous regions of Coastal Andhra and Rayalaseema not having to underwrite the developmental expenditure of backward Telangana. But for leftist militants, ‘development’ is an anathema. A carrot-and-stick policy thus would have to be implemented with great care and caution – if that is acceptable to the people.
Political calculations
In the interim, Chandrasekhara Rao has publicly declared his intention to merge his TRS with the Congress, if the party-led Manmohan Singh Government at the Centre created a separate State of Telangana, as the purpose for which he had launched the same would have outlived its utility. It goes without saying that Rao could well be the first Chief Minister of a separate Telangana, whether or not the Congress supports him, and whether or not the TRS would have a majority in the new Telangana State Assembly.
The Telangana region, as may be recalled, accounts for about 120 of the 294 seats in the Andhra Pradesh Assembly at present. It would also have 18 of the total 42 Lok Sabha members from the undivided State, with the Congress facing the prospects of losing many from the high 33 at present. Rao thus offers the consolation of a party-ruled State in the region for the Congress, as even otherwise, expectations are that it would lose united Andhra Pradesh to ‘anti-incumbency’ in 2014, if tremors, driven by the Telangana issue on the one hand and the ‘Jagmohan factor’ on the other does not cause early elections.
Interestingly, there are aspects that the Congress high command may want to consider, both in political and administrative terms, before deciding on a separate Telangana. Heading a Government at the Centre, the party would have to weigh the possibilities about the creation of Telangana reviving and/or triggering similar demands for a separate State in other parts of the country. In political terms, a substantial Muslim population in Telangana could create a counter-poise for the BJP rival to emerge stronger, if only over time – and more so, if the TRS were to merge in the Congress. The party had performed well in parliamentary elections in the Telangana region in the Nineties, when a pro-BJP wave was discernible all across the country.
Yet, there are benefits to the nation and to the Congress. One, any possible merger of the TRS in the Congress would not only strengthen ‘national’ and ‘nationalist’ forces of political moderation in Telangana, thus delaying the possible revival of leftist militancy. It is the kind of time that the Governments at the Centre and the State could do with, to usher in big-time development to the neglected region. In its own way, the emergence of the BJP, or even the TDP in Telangana, with or without a new State, could stabilise ‘nationalist’ tendencies in the region, which is the utmost need of the hour, for the nation as a whole.
More importantly, the possible merger of a ‘separate State’ outfit like the TRS in a national party, if it happened, could furthermore marginalise fissiparous tendencies and peripheral groups – a lesson, thus, in the context of addressing near-similar issues elsewhere in the nation, as it moved increasingly away from the times and attendant spirit of the freedom movement. If handled with care and imagination, it could be a working model, as against the creation of smaller States in the North when the BJP was in power at the Centre. While not meeting the promised goals and routes of development, it is these States that are at the centre of leftist militant activities, since formation – particularly in the absence of an ‘inclusive’ nationalist political force that also had the inherent capacity of ‘absorbing’ all that it came in contact with – a recipe this for rendering peripheral groups and ideology ineffectual, over the medium and long terms.
For now, the Congress has entered into a damage-control mode, ahead of the five-member Sri Krishna Committee report on Telangana region. Capitalising on the cue provided by the disgruntled one-time State party president D Kesava Rao, who felt left out of the chief ministerial race and who brought together all nine Congress MPs hailing from the region for a ‘fast’, after the term had become farcical in Andhra Pradesh-2010, the party-led State Government has withdrawn all 1165 pending cases against a high 8,047 students, for participating in the protests over the earlier fast of TRP’s Rao. Obviously, the Congress, both as party and Government(s), wants to neutralise the fallout from the past, before preparing to face the Sri Krishna Report.
Thus, when the rest of the nation is looking up to a brighter day in the New Year, Andhra Pradesh may be knotting itself in very many ways – all of them inter-linked in very many ways, and the unknotting of which could become even more complicated with each such unknotting. It will take the Centre, Prime Minister Manmohan Singh, Congress high command and the divided polity of the State to come out of the muddle that Andhra Pradesh could find itself at the advent of the New Year. That was also much more than what late Prime Minister Indira Gandhi had to expend, as Prime Minister and party supremo, to tackle the ‘Telangana isse’, when no TDP was in sight and the late Mari Channa Reddy ended up merging his separate State movement with the Congress Party to become Chief Minister of united Andhra Pradesh, though not immediately. If nothing else, it will all weigh on the Congress high command while handling alliance issues in States such as Tamil Nadu and West Bengal, where the DMK and the Trinamool Congress contribute 18 and 19 Lok Sabha members, respectively, to the party-led, ruling UPA kitty at the Centre. That would only be a beginning – two States that are among those facing Assembly polls in the New Year.
(Sathiya Moorthy is a Senior Fellow with Observer Research Foundation)
Medvedev Flair Firms Up Indo-Russian Relations
Ajish P Joy
29 December 2010
Russia’s Ambassador to India, Alexander Kadakin was spot on when he pointed out that India is like a bride being wooed by many suitors. In a span of six months, New Delhi hosted the British Prime Minister, the US President, the French President and the Chinese Prime Minister. The diplomatic season was brought to a close by the visit of Russian President Dmitry Medvedev which took place on December 21-22.
President Medvedev arrived in India at a time when Indo-Russian relations were losing some of its historic charm and lustre for a variety of reasons, and as a result, expectations from the visit were, at best, moderate. Issues like India’s growing closeness with the United States, Russia’s increasing engagement with Pakistan and China, the differences that cropped up between India and Russia at the recent RIC summit on the new initiative for Asian security architecture, real and perceived differences on the Afghan situation had caused some strain in bilateral relations. Since India-Russia relations lack a sound economic motive, any political disagreement can be detrimental to the future of ties.
President Medvedev’s visit to a large extent dispelled the notions about the downhill trajectory of bilateral ties. He made the right noises on all the issues sensitive to India. He supported Indian positions on AfPak, 26/11, and endorsed India’s candidature to the UN Security Council. During the visit, India and Russia signed about 30 deals covering a wide spectrum of issues ranging from sharing the best practices in the field of elections to providing a framework for checking illegal migration. They have also agreed to step up efforts to achieve the target of bilateral trade of $ 20 billion by 2015.
Quite naturally, the most promising deal was struck in the defence sector for the Fifth Generation Fighter Aircraft (FGFA). The Sukhoi Design Bureau, Rosoboronexport and Hindustan Aeronautics Limited (HAL) signed the Preliminary Design Contract for the FGFA. It will be based on the Sukhoi T-50 platform with a possible $35 billion tab for around 250 fighters which are expected to be delivered starting in 2020. “The total cost including options and the value of production will make this the biggest defence programme ever in the history of India”, according to the Indian Defence Ministry. There is also the option of selling the FGFA to friendly countries. Rosoboronexport, UAC (United Aircraft Corporation) and HAL also signed a deal to set up a joint venture to develop and co-produce 250 multi-role transport aircraft –a deal worth approximately Rs. 2,900 crore.
Nuclear energy cooperation was another area which witnessed extensive negotiations during the presidential visit. However, some questions regarding the financing of the new reactors and the likely impact of India’s nuclear liability law on the Russian suppliers remain as irritants. However, Sergei Kiriyenko, head of the Russian atomic energy corporation Rosatom, reiterated Russia’s commitment to build 18 reactors across three sites in India in the near future. India’s department of atomic energy and Rosatom also signed an MoU to undertake joint research and development in reactor technology and related fields for peaceful uses of atomic energy. This involves developing new generation fast neutron reactors and mastering the thorium-cycle. The two countries agreed to consider cooperation in the peaceful uses of nuclear energy with third countries as well.
In the hydrocarbon sector, where the potential for cooperation is unlimited, India and Russia signed an agreement for joint undertaking of projects in the oil and gas sector in India, Russia and third countries by the oil and gas companies from both countries. India and Russia have “agreed to undertake bilateral cooperation in the oil and gas sector and advocate ‘non-discriminatory access’ to all international hydrocarbon markets, and energy technologies”. Meanwhile, Russian company Sistema and ONGC have agreed to combine their hydrocarbon ventures in Russia by merging together BashNeft, RussNeft and Imperial Energy. This move makes ONGC a key shareholder in the new joint venture which accounts for annual oil production of 25 million tonnes, apart from the licence to develop new fields like Trebs and Titov in the Arctic.
In the space sector, India and Russia concluded a deal granting India access to Russia’s space-based navigation system GLONASS (Global Navigation Satellite System). GLONASS like its American counterpart GPS (Global Positioning System) can be used for both civilian and military purposes and allow users to determine their positions to within a few meters.
Another notable agreement was signed to simplify procedures for expediting visas for people who travel for purposes of business, tourism, conferences and seminars-a demand that has remained unaddressed for long.
Both countries have decided to work together in disaster forecasting and management, IT and IT-Enabled Services. The pharmaceutical sector witnessed a few deals signed by the private sector companies. Dr Reddy’s Laboratories, Biopharm and Naprod Life Science from India have inked deals with Russian firms R-Pharma, Arkihin and Pharmasyntez respectively. Tata has signed a deal with Skolkovo for hi-tech manufacturing, while Reliance Industries and Sibur have concluded an agreement for the production of butyl rubber in India.
During the presidential visit, Russia’s Vnesheconombank has signed agreements with State Bank of India and the EXIM Bank for intensifying cooperation in the banking sector while Gazprombank has decided to set up an Official Representative Office in India. Another agreement was signed between the Indian Board of Excise and Customs and the Russian Customs Service on exchange of information on foreign trade to strengthen the regulatory framework for monitoring bilateral trade.
Medvedev expressed total support for India’s fight against terrorism and the India-Russia Joint statement categorically asserted that no modern and civilised state can hide terrorists, referring to the 26/11 attacks in Mumbai. Russia endorsed the Indian position that “states that aid, abet or shelter terrorists are as guilty of acts of terrorism as their actual perpetrators”. The statement also echoed Indian position on Afghanistan by stressing that a stable Afghanistan is possible only by dismantling the “safe havens and infrastructure for terrorism and violent extremism that are present in Afghanistan and Pakistan”. President Medvedev acknowledged that Russia too faces the spectre of terrorism and offered to share with India the considerable expertise and skills gained by the Russian forces in anti-terror operations.
The Russian president endorsed India’s candidature for a membership in the UN Security Council and noted that “India is a strong and deserving candidate” if the decision to expand the organisation is taken. However, he also indicated that this is not going to be an easy process as it requires building a consensus among the UN members.
Overall, President Medvedev’s visit was successful as it added substance to the political, economic and strategic legs of India-Russia cooperation. The president also added some flair to the normally staid diplomatic engagements by visiting the Taj Mahal and “rekindling Russia’s Bollywood love affair” with a trip to a film studio in Mumbai. No wonder the Financial Times declared Presidents Obama and Medvedev as winners in a ranking of the UN P-5 leaders who have visited India in the last six months.
Do We Belong..?
Authored By Adisha WS:
What makes one belong to their country?
You see it all those patriotic movies. “I love India.” They shake you to your core at all that’s been sacrificed for our nation and have you beaming proud at being Indian. And yet in reality, we see the news, see the state of the country around us and shake our heads in despair.
I wonder what those great leaders of yesterday, who fought for the freedom and constitution of our nation would feel should they see the state of the country today.
A nation where people are fighting over culture, language, status and lifestyle.
A nation where progress is limited to a few cities.
A nation which is straining under the weight of the population that grows exponentially.
A nation where whole communities are trying to turn the country into a jig saw puzzle.
A nation where movie stars are prayed to as Gods.
A nation where any system works smoothly only when it is a well bribed machine.
A nation where being street smart is the ONLY strategy to survive.
And this is just within the country. Abroad we have the section of Indians who hold on tight to their beliefs as if it’s all a dying, ancient art, so as to nag the next generation about what it means to belong. The other section that’s being born and brought up abroad are only able to feel anything for their country on the few visits they make for their family and relatives. They are torn between the land where they grew up and the land where they truly belong. Both sections see the perspective from an outsider’s point of view and are left confounded, wondering what the future will hold.
And yet, with all the above we have people proud to be Indians. Is it not a conundrum?
I recently went back to India after 2 years. Apprehensive thanks to assorted stories from the media and friends. Oh! I had friends telling me that things have modernized in cities like Mumbai, Bangalore on par to countries abroad. Yet, I wasn’t going to one of the Big cities. This trip I’d be covering the smaller cities and villages. I stepped onto Indian soil not sure of what to expect, sure of a miserable time ahead.
Lo and behold – I did fall sick. The potholes on the roads had me almost to tears and the constant begging had me feeling despair at the state of children today. And yet, as the days flew by, I found myself being enveloped whole by the quirks of each city, that had me appreciating life in India once again.
The smell of the earth when it rains. The road side thelas and dhabas that will have you wolfing down goodies no matter what the condition of your stomach. Haggling over prices with business men who just want to make you their customer for life. Kites in the sky, rangoli on the ground and green lush fields along banks of endless rivers. Relatives surrounding you with gossip and laughter in times of joy and words of comfort when the chips are down. Only in India can one see the gradual integration of the old with the new where grandparents accept the modern ways of their young ones with grace and dignity. People on the roads who seem to be standing there with the sole purpose of giving you directions. Neighbors who are surprisingly always there whether you are going out or in. The long, exhausting journeys one takes only to be rejuvenated by the contrast of culture in the next city. Encouragement and patience of people to teach your their language, dances, recipes and way of life. You are left in awe at the rainbow of cultures. All the little things that have you thinking, ‘Man! It happens only in India … ‘
That’s when I realized that it’s not those other negative things that one concentrates on, but those little things that one holds on to when thinking of their country. I know what I enjoy are only a part of what makes India desirable, but that’s what keeps me wanting to go back, dreaming for a better tomorrow for it.
I figure, that is what those people fought for, all those years ago. An idea. An idea of what they dreamt their country would be like once free. The idea of a progressive, open minded, educated, hopeful country, with all the glories of today, minus all the nuisances of yesterday.
Truth is underneath the uncouth facade, most people today too have the same hopes. In their own way using whatever means available – be it providing for the needy or just creating awareness of a cause using the internet.
Now, when I think of India and it’s progress I imagine a Duck in a pond, looking calm and carefree, maybe careless even from above but one can see it’s legs paddling ferociously below the water. The distance it travels is another matter entirely.
The world is getting smaller, each a country’s capability – a sum of every citizen’s contribution. You can push it together or pull it apart. So being an Indian is not a matter of where you are anymore. It’s more a question of what one believes their country is capable of and how they contribute to the country’s progress. That is when one truly belongs.
MANAPPARAI 